Ik ben refomatorisch opgegroeid. Vroeger moest ik een rok aan, een hoedje op naar de kerk, geen tv en ga zo maar door.
Toen ik wat ouder werd (zo'n 13 jaar) ging ik daarover nadenken. Veel andere jongeren in onze kerk hoefden dat allemaal niet. Ik ging er ook tegen in. Op een gegeven moment hield ik me niet meer aan de regels van mijn ouders en deed ik dus geen hoed meer op en trok een broek aan. Ondertussen zijn mijn ouders zelf ook een stuk makkelijker gaan denken hierover.
Ik ben nu al even het huis uit en denk hier nog steeds wel over na, maar nu op een andere manier. Ik snap niet waarom veel mensen nog vasthouden aan deze voor mij (sorry als het wat oneerbiedig klinkt) ouderwetse regels. Ik snap niet waarom er in een kerk alleen maar psalmen worden gezongen en dan op hele noten. Ik snap niet waarom er mensen zijn die in het zwart lopen.
Ik ben zelf zeker nog gelovig. Ik geloof dat de Bijbel het woord van God is en dat Jezus mijn Redder is. Ik vind veel 'regels' alleen niet terug in de Bijbel, of ik concludeer (na onderzoek) dat veel regels cultuur gebonden zijn.
Mijn vraag is dus:
Waarom houden veel van jullie vast aan deze 'ouderwetse' refo-cultuur? Wat is jullie drive? Wat willen jullie ermee bereiken?
Deze vraag is niet bedoeld om jullie mijn mening op te dringen, maar omdat ik serieus opzoek ben naar een antwoord.