Berichtdoor Collateral » 22 mei 2007 17:10
Taco had inmiddels een gloeiende hekel aan de oude beer. 'Driemaal raden,' zei hij vaak in zichzelf; 'driemaal raden, of het is die oude rotbeer.' Goed en wel, dacht hij uiteindelijk, maar van mijn slagtand blijven ze af, en dat mislukte zwijn al helemaal. Ik zal er voor zorgen.
Het schillen van appeltjes was aan de boer niet besteed; hij verzwolg zijn appels het liefst mèt de schil, en soms zelfs met inbegrip van het hele klokhuis. 'Zo eet men een appel', bromde hij dan, en soms bleef er een bitter smakend pitje tussen zijn tanden zitten.
Van dergelijke pitjes werd de boer nogal nukkig, zodat hij er graag de brui aan gaf en soms verhuisde naar Ootmarsum. In Ootmarsum waren de rapen gaar en gloeide het vuur nog na. Drie treinen met in iedere wagon een oude rotbeer, want Taco had hem zitten. 'Ik heb hem geheel zitten', aldus Taco met volle mond. Hij schilde appeltjes met zijn slagtand, maar verzwolg de boer in het klokhuis. 'Zo eet een boer' bromde hij verongelijkt, waarna hij zichzelf een klap in het gezicht gaf, zodat er een pitje tussen zijn tanden vandaan viel. Opeens een regenbui, de instorting van Ootmarsum en opnieuw een gloeiende hekel aan de oude beer.
'En zo blijven we bezig,' dacht de beer in kwestie, kauwend op de schil van een appel.
