elbert schreef:Harm-J schreef:Vreemd, dat jij dan wel tijd vind om op het minste belangrijke aspect, het menselijke deel een antwoord te geven, maar dat jij het allerbelangrijkste van het sacrament zo maar laat liggen, wel te verstaan: 'de uitnodiging van God voor het avondmaal voor iedereen:
Ik denk dat het bijbelser is om te zeggen dat het aanbod van genade in Jezus Christus tot iedereen komt en dat iedereen die van die genade leert leven, wordt geroepen om het avondmaal te vieren tot versterking van het geloof.
We moeten het avondmaal niet voorop plaatsen, maar het Evangelie. Het avondmaal is er tot versterking van het geloof in datzelfde Evangelie.
En daar ben ik het helemaal mee eens.
Dat ik er niet direct op in ging, is niet omdat ik er helemaal niks op zou kunnen zeggen, maar omdat dit een onderwerp is dat meer tijd en denkwerk van mij vraagt. Daar ontbreekt het al gauw aan als er veel gereageerd wordt. Ik was tenminste niet van plan om al mijn tijd en energie op te laten gaan aan forummen.
De nodiging tot het heil in Christus is ruim. Het heeft ook grote betekenis om tot Gods verbond te behoren, en gedoopt te zijn. Maar dat zijn wel zaken waarbij zorgvuldigheid is geboden. Je kan niet zo maar tegen iedereen gaan roepen:
'Je bent gedoopt, in het verbond, dus je hebt al deel aan Christus. Kom ook gelijk maar naar het avondmaal.' Dat is misbruik maken van het verbond, als excuus om de vermaning en terechtwijzing na te laten. Dan wordt de noodzaak tot wedergeboorte verwaarloosd. En als er íets is waar ik verschrikkelijk op af knap, dan is het dàt wel!
Ik heb ze veel ontmoet: van die mensen die lid zijn van de kerk, en ook rustig aan het avondmaal aangaan, maar ondertussen kan er wel héél erg veel bij hen door de beugel. Die beugel blijkt dan steeds weer verdacht ruim in combinatie met het kerklid zijn en voor waar gelovig te denken gelden. Het combineren van een wereldse levenstijl met kerklid zijn is voor hen geen probleem. Ondertussen ontstaat bij mij het gevoel dat die mensen zichzelf bedriegen met een schijngeloof.
Dat is bij mij het gevoelige punt. En dat is dan ook de reden dat als het gaat om de ruime nodiging, ik wel eerst even tijd nodig heb om zorgvuldig te formuleren. Ik ben het eens met de ruime nodiging, maar er moet wel zuiver over gesproken worden, want anders krijg je de grootste misstanden en ongelukken: mensen die er veel te makkelijk bij leven, en zichzelf gerust stellen met een ingebeeld geloof. Ik heb het gevoel dat dat iets is wat veel voorkomt.
Dit heeft overigens verder totaal niets met Riska en Gerdien B. te maken. Daar gaan mijn gedachten helemaal niet over nu ik dit typ.