Gij vrouwen, zijt uw eigen mannen onderdanig...

[Galateia]

Nou Annet, dat geldt natuurlijk voor beide partijen. Ik had het er toevallig vandaag met iemand over, die zei: elke keer als je ruzie maakt en je zegt dingen tegen elkaar die je eigenlijk niet meent, dan beschadig je iets. Nu zijn Borkdude en ik allebei wel opvliegend en we kunnen elkaar dus wel flink verrot schelden op z'n tijd. Inmiddels vind ik dat minder erg dan eerder, omdat we het daarna wel weer goed maken. Maar is het dan de taak van de vrouw om haar mond te houden en haar man te laten uitrazen? Misschien wel verstandiger, maar niet makkelijk!

Even off-topic: heerlijk om af en toe eens ruzie te maken.... mijn man maakt nooit ruzie, laat mij altijd maar uitrazen, DAT is soms ook vermoeiend hoor! Dan denk ik weleens: laten we even lekker ruzie maken, dan kunnen we het daarna weer goed maken

[*Annet*]

Als we ruzie hebben komt dat eigenlijk ook meestal door mij. Hij is gewoon altijd super makkelijk maar ik mag niet zeuren. En als ik dan te lang zeur en we bonje hebben moet ik mijn mond houden en naar hem luisteren.

Ik vraag me dus ook af, net als Lalage noemt: is het de taak van de vrouw om haar mond te houden, is dat de onderdanigheid die bedoelt wordt?

Het heeft natuurlijk ook te maken, zoals al genoemd, dat de man het hoofd van het gezin is, zoals Christus het hoofd is van de gemeente. Maar wat als je man niet gelooft of niet leeft naar de geboden van God? In hoeverre strekt de onderdanigheid zich dan?

[Aragorn]

Even off-topic: heerlijk om af en toe eens ruzie te maken.... mijn man maakt nooit ruzie, laat mij altijd maar uitrazen, DAT is soms ook vermoeiend hoor! Dan denk ik weleens: laten we even lekker ruzie maken, dan kunnen we het daarna weer goed maken

Haha, ik denk dat mijn vriendin dat ook weleens heeft.

Eigenlijk gemeen natuurlijk, ruzie maken moet je ook samen doen.

[Smurffie]

*krijgt spontaan flashbacks*

[Lalage]

Eigenlijk is de vraag waar ik meer mee zit: is het inderdaad schadelijk voor je huwelijk om af en toe flink ruzie te maken en elkaar dingen naar het hoofd te smijten die je eigenlijk niet meent? (en die wel gemeen zijn) Ben wel benieuwd hoe jullie daarover denken.

[Aragorn]

Ik weet niet of het schadelijk is, maar het is iig niet bevorderlijk denk ik. Het kan op zo'n moment wel kwetsend zijn en dat vergeet je niet snel. Als het even kan probeer ik dat soort dingen toch binnen te houden.

Ik ga eigenlijk sowieso niet de discussie aan op zo'n moment, dat is niet echt constructief en je kunt er dan beter later nog eens op terugkomen. Maar dat is voor mij als relativist en niet-impulsief figuur waarschijnlijk makkelijker dan voor andere types.

[Smurffie]

Het hangt er vanaf hoe je relatie altijd geweest is, denk ik. Heb je een opvliegend karakter (en weet je dat van elkaar), dan is het denk ik minder schadelijk, dan wanneer de problemen zich door bepaalde omstandigheden voordoen, als eenmaal je getrouwd bent.

[Lalage]

Het maakt denk ik ook wel uit of het over iets stoms gaat omdat je moe bent of over iets belangrijks.

[André]

Eigenlijk is de vraag waar ik meer mee zit: is het inderdaad schadelijk voor je huwelijk om af en toe flink ruzie te maken en elkaar dingen naar het hoofd te smijten die je eigenlijk niet meent? (en die wel gemeen zijn) Ben wel benieuwd hoe jullie daarover denken.

Je kunt het te gek maken met woorden ook al meen je ze niet is mijn ervaring. Maar de ene mens is ook wat gevoeliger dan de ander.

[Gerdien B.]

Echt flinke scheldpartijen in de vorm van lelijke dingen tegen elkaar zeggen is denk ik niet echt goed en vraag mij af wat je er mee bereikt.
Gewoon is flink duidelijk zeggen hoe je over zaken denkt is niet verkeerd ook al ontaard dat dan even in een flink bekvechten. lucht soms wel is lekker op en daarbij helpt het ook soms wel is om weer wat dichter tot elkaar te komen en om samen beter verder te kunnen gaan.

[Optimatus]

Hoe dat bij ons zich uit? Wij overleggen over de grote aanschaffen en als mijn man het echt niet wil dan gebeurd het ook niet. Hij heeft eigenlijk de eindbeslissing.

En als jij iets absoluut niet wilt en hij wel? Geef jij dan altijd toe?

[marina87]

Je kunt natuurlijk een prachtige moderne uitleg geven bij 'vrouwen wees uw mannen onderdanig', maar volgens mij is 'onderdanig' hele duidelijke taal... En een taal waar ik niet zo weg van ben. Ik hou heel veel van de Here Jezus en de Bijbel hoor, maar onderdanigheid zijn gaat dwars tegen mijn persoonlijkheid in. (Dat zal de Hij vast wel begrijpen )

[Aragorn]

Go marina!

En volgens mij zijn de meeste vrouwen hier het er stiekem ook niet mee eens, wat er wordt hier gerelativeerd bij het leven.

[*Annet*]

Eigenlijk is de vraag waar ik meer mee zit: is het inderdaad schadelijk voor je huwelijk om af en toe flink ruzie te maken en elkaar dingen naar het hoofd te smijten die je eigenlijk niet meent? (en die wel gemeen zijn) Ben wel benieuwd hoe jullie daarover denken.

Ik denk wel dat je elkaar op die manier flink kunt kwetsen. Vooral als je gemene dingen zegt. Die kunnen op een onbewaakt ogenblik toch ineens weer voor de geest komen. Ook al wil je dat eigenlijk niet, maar als je bijv. niet lekker in je vel zit, wat piekert over je relatie bijv. en dat ineens iets in gedachten schiet wat hij/zij een keer tegen je gezegd hebt wat je toen als kwetsend hebt ervaren.

[rafaell]

Inderdaad, onderdanigheid zuigt. Je wilt toch op gelijke voet staan met je vrouw? Het is je slaafje toch niet, je houdt toch van haar (mag ik hopen)...