Toevallig las ik pas het huwelijksformulier nog eens door en ik kan me niet voorstellen dat mensen in deze tijd daar volmondig ja op zeggen. Er zijn er genoeg die dat doen, maar volgens mij zijn er zeer weinig die er in de praktijk ook naar leven.
LauraC schreef:Soms krijg ik wel een gevoel van: nu moet ik inbinden, wat ik nu zeg ondermijnt zijn 'gezag'/'mannelijkheid'.

Vreselijk, ik zou echt op geen enkele manier gezag willen uitoefenen over mijn vriendin en ik hou ook niet van mannen die zich snel aangetast voelen in hun 'mannelijkheid'. Maar daar heb ik zelf dan ook nooit last van.
Smurffie schreef:Juist ja. Maar nu weten we nog steeds niet wat men precies onder onderdanigheid verstaat. Taakverdeling oid? En wat te denken van het seksuele aspect? Moet de vrouw maar aanschuiven zodra meneer zin heeft? Dat hoor je nog wel eens namelijk.
Onderdanigheid heeft in seksuele zin vaak weer een andere betekenis en kan juist erg bevredigend zijn, voor mensen die daarvan houden. Maar dat heeft dan weer niets te maken met dat een van beiden moet 'aanschuiven' wanneer de ander het belieft.