Harm-J schreef:Leuk geschreven, niet iedereen heeft dat vermogen gekregen. En wat te denken van mensen met een gezin, dat die daar altijd tijd voor hebben?
Als je dat nou zei van Hebreeuws en Grieks leren, oké, dan kan ik me daar wel wat bij indenken. Maar nu hebben we het gewoon over de Nederlandse taal. Je eigen moedertaal! Dat heb je ooit als kind geleerd. Dus je bent tot leren in staat, anders was dat ook nooit gelukt.
Dat eerste deel: vreemde woorden opzoeken, en noteren, ik kan me werkelijk niet voorstellen dat dat moeilijk is. Oké, je raakt misschien je papiertjes kwijt waarop het staat. Maar dan doe je het toch gewoon in Word (of een andere tekstverwerker), op de computer. Dan kun je het altijd terugvinden. Ik kan me niet voorstellen die stap niet lukken zou.
De andere stap is het leren van die woorden. Met wat experimenteren en creativiteit is de meest treffende methode ongetwijfeld te ontdekken. Je kan stevig gaan stampen, of je zorgt ervoor dat je de betreffende woorden (het lijstje) regelmatig ziet. I.i.g. is herhaling het belangrijkste bij het succesvol leren van iets.
Zelf heb ik weinig moeite met leren, dus het kan zijn dat wanneer iemand anders dat wel heeft, ik niet de meeste invoelingsvermogen heb in dat probleem, aangezien ik het niet van binnenuit ken.
Harm-J schreef:Jouw tekst (misschien dat ik het niet zuiver zie?) doet mij wat voorkomen als zijnde zij mij nu eens bijbelgetrouw zijn en een hoop talenkennis hebben. Ik denk dan liever aan de gelijkenis van de talenten. Sommige mensen krijgen er 10 sommigen krijgen er maar 1. Toch is voor God iedereen gelijk, of hij nu 10 talenten heeft gekregen of 1. Het gaat er om wat iemand met zijn talenten doet. Dit geldt bijvoorbeeld voor de vraag hoeveel tijd heb jij bv aan je naaste geschonken? Mogelijk zat jij altijd maar met je neus in de bijbelboeken te bestuderen. Misschien dat Hij dan wel vraagt waarom heb jij de moeilijk weg gekozen terwijl er ook de NG51 was of de NBV dat had jouw veel tijd gescheeld die jij aan je andere talenten had kunnen besteden.
Hmm, bijbelgetrouw zijn is natuurlijk voor iedere christen belangrijk, want de Bijbel is het kompas waarop je vaart als christen. Zonder die Bijbel verdwaal je.
Theologie is nogal een hobby van mij. Ik denk dat daar niks mis mee is. Een ander heeft een modelspoorbaan, en steekt daar veel tijd en geld in. En weer een ander spaart postzegels. Dan vind ik theologie niet alleen een erg interessante, maar ook nog eens een bijzonder nuttige hobby. Ik denk dat je daarom niet ineens heel moeilijk moet gaan doen, als ik dan toevalligerwijs erg veel tijd besteed aan het bestuderen van de grondteksten en de commentaren daarop. Dat is inherent aan mijn interesses. Bovendien zou je dan moeilijk moeten gaan doen over iedere hobby, ook de seculiere.
Je doet het bovendien voorkomen alsof het kennen van de grondtalen totaal geen voordelen biedt. Dat biedt het echter beslist wel, en niet zo'n klein beetje ook. Zo ben ik in staat tot het kritisch beoordelen van vertalingen. Niet onnodig, dacht ik zo.
Verder kan ik je in dezen nog wijzen op een stelling van dr. W.H. Rose, op blz. 149 van
Gereformeerde theologie vandaag (2004, uitg. de Vuurbaak, Barneveld):
Kennis van de bijbeltalen is idealiter in elke christelijke gemeente aanwezig, en blijft niet gereserveerd tot het domein van de vakexegeet.
De vakexegeet, volgens mij is dat de dominee.
Vervolgens gaat hij die stelling dan onderbouwen in 3 punten.
Als we dan op bijbelgegevens wijzen, laten we dan ook de verscheidenheid aan gaven niet vergeten! In dat kader kan ik wijzen op
1 Korinthiërs 12:
17-20.
Dus nee, dat het lezen van de Bijbel in de grondtalen maar een moeilijke weg is, die vooral veel kost, maar volgens jou blijkbaar nagenoeg niks oplevert, en dat het eigenlijk zonde voor God is om je daarmee bezig te houden, dat is absoluut niet juist. Een vertaling is en blijft nu eenmaal een compromis, die zijn nadelen heeft t.o.v. de grondtekst. Ik herinner mij dat nog goed uit de tijd dat ik de grondtalen nog niet kon lezen. Ik vroeg mij regelmatig af: wat staat er nou echt in de tekst, waarvan dit een vertaling vormt? Het kunnen lezen van die grondtalen ervaar ik daarom als een doorbraak, waarvan ik niet meer terug wil keren.
