Adoptie

[Galateia]

;)

Hebben jullie al kinderbescherming thuis gehad?

Nee, dat volgt pas na de cursus. Darvoor staan we nu op de wachtlijst, inmiddels al een maand of 8. Maar de wachttijd is anderhalf tot 2 jaar. Na die cursus, dan komt de hele molen pas echt op gang!

En jullie? Al de cursus gedaan?

[Liarose]

;)

Hebben jullie al kinderbescherming thuis gehad?

Nee, dat volgt pas na de cursus. Darvoor staan we nu op de wachtlijst, inmiddels al een maand of 8. Maar de wachttijd is anderhalf tot 2 jaar. Na die cursus, dan komt de hele molen pas echt op gang!

En jullie? Al de cursus gedaan?

Nee, nog niet! Ik dacht trouwens dat de kinderbescherming een onderdeel is voordat je je beginseltoestemming krijgt? Of zit ik ernaast?

[Galateia]

;)

Hebben jullie al kinderbescherming thuis gehad?

Nee, dat volgt pas na de cursus. Darvoor staan we nu op de wachtlijst, inmiddels al een maand of 8. Maar de wachttijd is anderhalf tot 2 jaar. Na die cursus, dan komt de hele molen pas echt op gang!

En jullie? Al de cursus gedaan?

Nee, nog niet! Ik dacht trouwens dat de kinderbescherming een onderdeel is voordat je je beginseltoestemming krijgt? Of zit ik ernaast?

Je krijgt de beginseltoestemming pas helemaal aan het einde van de 'Nederlandse' molen. Met die beginseltoestemming kun je je namelijk inschrijven bij bijvoorbeeld Wereldkinderen. Dan mag je dus adopteren. En voor die beginseltoestemming moet je eerst de cursus met goed gevolg afleggen, krijg je een gezinsonderzoek en de hele mikmak.

Staan jullie al wel 'ingeschreven' voor de cursus? Hebben jullie al een nummer van het ministerie van jusitie?

[Galateia]

Rosalie, als je op www.adoptie.nl kijkt onder 'adoptieprocedure' en dan onder 'adoptie stap voor stap' dan lees je (onder andere):

De adoptieprocedure: van het aanvragen tot het verkrijgen van de beginseltoestemming
1. Indienen van de aanvraag
2. Toelating tot de procedure
3. Voorlichtingsbijeenkomsten
4. Gezinsonderzoek
5. Verlening beginseltoestemming

Wij hebben 1 en 2 dus al gehad: de formulieren hebben we ingestuurd en we zijn toegelaten tot de procedure en staan nu op de wachtlijst voor de voorlichtingsbijeenkomsten.

[Liarose]

Staan jullie al wel 'ingeschreven' voor de cursus? Hebben jullie al een nummer van het ministerie van jusitie?

Nee, nog niet! Ook financieel gezien heb je gewoon de nodige middelen nodig...

Rosalie, als je op www.adoptie.nl kijkt onder 'adoptieprocedure' en dan onder 'adoptie stap voor stap' dan lees je (onder andere):

De adoptieprocedure: van het aanvragen tot het verkrijgen van de beginseltoestemming
1. Indienen van de aanvraag
2. Toelating tot de procedure
3. Voorlichtingsbijeenkomsten
4. Gezinsonderzoek
5. Verlening beginseltoestemming

Wij hebben 1 en 2 dus al gehad: de formulieren hebben we ingestuurd en we zijn toegelaten tot de procedure en staan nu op de wachtlijst voor de voorlichtingsbijeenkomsten.

Thanks!

[Galateia]

Staan jullie al wel 'ingeschreven' voor de cursus? Hebben jullie al een nummer van het ministerie van jusitie?

Nee, nog niet! Ook financieel gezien heb je gewoon de nodige middelen nodig...

Ja, vertel mij wat! Dat is echt enorm... wij zijn al 6 jaar (zolang als dat we getrouwd zijn) hiervoor aan het sparen. We kunnen nu een kindje adopteren, zeker omdat het toch een tijd zal duren voordat we door de hele molen zijn!

[Liarose]

Ja, vertel mij wat! Dat is echt enorm... wij zijn al 6 jaar (zolang als dat we getrouwd zijn) hiervoor aan het sparen. We kunnen nu een kindje adopteren, zeker omdat het toch een tijd zal duren voordat we door de hele molen zijn!

Op zich hebben we het geld al bij elkaar, maar ik moet ook volledig kunnen stoppen met werken en dat kan nu gewoon nog niet. Wij willen het kindje namelijk niet naar een creche of oppas doen.

[Galateia]

Ja, vertel mij wat! Dat is echt enorm... wij zijn al 6 jaar (zolang als dat we getrouwd zijn) hiervoor aan het sparen. We kunnen nu een kindje adopteren, zeker omdat het toch een tijd zal duren voordat we door de hele molen zijn!

Op zich hebben we het geld al bij elkaar, maar ik moet ook volledig kunnen stoppen met werken en dat kan nu gewoon nog niet. Wij willen het kindje namelijk niet naar een creche of oppas doen.

Ja, dat zijn ook moeilijke dingen. Bij ons zal het zo zijn dat mijn man grotendeels zal stoppen met werken. Verder hebben ouders aangeboden 1 dag per week voor het kindje te willen zorgen. Daar heb ik geen problemen mee. En een goede vriendin met zelf kinderen wil graag oppasouder zijn. Het kindje zal uiteindelijk dus 2 dagen in de week ergens anders zijn (en mijn dagen kan ik zo indelen dat dat niet van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hoeft te zijn). Ik kan een fulltime baan in 4 dagen proppen en de rest thuis werken. Mijn man kan dan 3 dagen werken. En zo kunnen we dan in ons levensonderhoud voorzien. Dat zou ook nog kunnen als mijn man 2 dagen gaat werken.

Ja, als ik dit zo lees, dan hebben we dat - ook al is het nog even weg - al helemaal gepland en uitgedacht. Maar bewust, want het is en blijft een grote verantwoordelijkheid.

[Liarose]

Ja, vertel mij wat! Dat is echt enorm... wij zijn al 6 jaar (zolang als dat we getrouwd zijn) hiervoor aan het sparen. We kunnen nu een kindje adopteren, zeker omdat het toch een tijd zal duren voordat we door de hele molen zijn!

Op zich hebben we het geld al bij elkaar, maar ik moet ook volledig kunnen stoppen met werken en dat kan nu gewoon nog niet. Wij willen het kindje namelijk niet naar een creche of oppas doen.

Ja, dat zijn ook moeilijke dingen. Bij ons zal het zo zijn dat mijn man grotendeels zal stoppen met werken. Verder hebben ouders aangeboden 1 dag per week voor het kindje te willen zorgen. Daar heb ik geen problemen mee. En een goede vriendin met zelf kinderen wil graag oppasouder zijn. Het kindje zal uiteindelijk dus 2 dagen in de week ergens anders zijn (en mijn dagen kan ik zo indelen dat dat niet van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hoeft te zijn). Ik kan een fulltime baan in 4 dagen proppen en de rest thuis werken. Mijn man kan dan 3 dagen werken. En zo kunnen we dan in ons levensonderhoud voorzien. Dat zou ook nog kunnen als mijn man 2 dagen gaat werken.

Ja, als ik dit zo lees, dan hebben we dat - ook al is het nog even weg - al helemaal gepland en uitgedacht. Maar bewust, want het is en blijft een grote verantwoordelijkheid.

Ik zal wellicht ook één of twee dagen thuis kunnen werken, en mijn man ook. En een dag naar een moeder vind ik ook geen probleem! Alleen mijn moeder is wat ouder, en ik weet niet hoe mijn schoonmoeder er tegenover staat. Mijn schoonouders weten ook nog niet van onze adoptieplannen af. Het is gewoon best belangrijk om hier goed over na te denken. Want inderdaad, het is een grote verantwoordelijkheid!

[Galateia]

Ja, vertel mij wat! Dat is echt enorm... wij zijn al 6 jaar (zolang als dat we getrouwd zijn) hiervoor aan het sparen. We kunnen nu een kindje adopteren, zeker omdat het toch een tijd zal duren voordat we door de hele molen zijn!

Op zich hebben we het geld al bij elkaar, maar ik moet ook volledig kunnen stoppen met werken en dat kan nu gewoon nog niet. Wij willen het kindje namelijk niet naar een creche of oppas doen.

Ja, dat zijn ook moeilijke dingen. Bij ons zal het zo zijn dat mijn man grotendeels zal stoppen met werken. Verder hebben ouders aangeboden 1 dag per week voor het kindje te willen zorgen. Daar heb ik geen problemen mee. En een goede vriendin met zelf kinderen wil graag oppasouder zijn. Het kindje zal uiteindelijk dus 2 dagen in de week ergens anders zijn (en mijn dagen kan ik zo indelen dat dat niet van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hoeft te zijn). Ik kan een fulltime baan in 4 dagen proppen en de rest thuis werken. Mijn man kan dan 3 dagen werken. En zo kunnen we dan in ons levensonderhoud voorzien. Dat zou ook nog kunnen als mijn man 2 dagen gaat werken.

Ja, als ik dit zo lees, dan hebben we dat - ook al is het nog even weg - al helemaal gepland en uitgedacht. Maar bewust, want het is en blijft een grote verantwoordelijkheid.

Ik zal wellicht ook één of twee dagen thuis kunnen werken, en mijn man ook. En een dag naar een moeder vind ik ook geen probleem! Alleen mijn moeder is wat ouder, en ik weet niet hoe mijn schoonmoeder er tegenover staat. Mijn schoonouders weten ook nog niet van onze adoptieplannen af. Het is gewoon best belangrijk om hier goed over na te denken. Want inderdaad, het is een grote verantwoordelijkheid!

Een zelfde verantwoordelijkheid als wanneer je op de natuurlijke manier een kindje zou krijgen!

[Liarose]

Een zelfde verantwoordelijkheid als wanneer je op de natuurlijke manier een kindje zou krijgen!

Groter vind ik! Want een kindje is niet voor niets voor adoptie beschikbaar, heeft vaak al het nodige meegemaakt! Zo'n kindje heeft, meer dan een kindje wat je biologisch gezien krijgt, behoefte aan liefde, geborgenheid, veiligheid!

[Galateia]

[/quote]
Ik zal wellicht ook één of twee dagen thuis kunnen werken, en mijn man ook. En een dag naar een moeder vind ik ook geen probleem! Alleen mijn moeder is wat ouder, en ik weet niet hoe mijn schoonmoeder er tegenover staat. Mijn schoonouders weten ook nog niet van onze adoptieplannen af. Het is gewoon best belangrijk om hier goed over na te denken. Want inderdaad, het is een grote verantwoordelijkheid![/quote]

Mijn ouders weten het al jaren dat we dat verlangen hebben, mijn schoonouders niet. Die zullen ook vast wel moeilijk doen, die hebben met alles problemen wat wij doen... we zullen het hen pas vertellen als het allemaal zover is.

Ik heb zelf het geluk dat ik hele jonge, drukke en energieke ouders heb, die het allemaal prima vinden. Sterker nog: mijn vader kan niet wachten! Verder lijkt het me heel gezond voor een kind om af en toe in een andere omgeving te zijn en met andere kinderen te kunnen spelen. Die mogelijkheid wi ik het kind ook geven, en in een oppasgezin is dat denk ik ideaal: niet het onpersoonlijke en massale van een creche, maar juist een vertrouwde omgeving bij vertrouwde mensen.

[Galateia]

Een zelfde verantwoordelijkheid als wanneer je op de natuurlijke manier een kindje zou krijgen!

Groter vind ik! Want een kindje is niet voor niets voor adoptie beschikbaar, heeft vaak al het nodige meegemaakt! Zo'n kindje heeft, meer dan een kindje wat je biologisch gezien krijgt, behoefte aan liefde, geborgenheid, veiligheid!

Hm. Ja, als je het zo bekijkt wel. Ik denk dat je dezelfde verantwoordelijkheid hebt, maar dat de behoeftes misschien anders liggen. Hm. Wat een moeilijke zin. Even over nadenken!

[Galateia]

Een zelfde verantwoordelijkheid als wanneer je op de natuurlijke manier een kindje zou krijgen!

Groter vind ik! Want een kindje is niet voor niets voor adoptie beschikbaar, heeft vaak al het nodige meegemaakt! Zo'n kindje heeft, meer dan een kindje wat je biologisch gezien krijgt, behoefte aan liefde, geborgenheid, veiligheid!

Zo, even over nagedacht. ja, ik ben het met je eens, in zoverre: ik snap wat je bedoelt.

Ik bedoelde: als je een kind krijgt, dan heb je een bepaalde verantwoordelijkheid. Namelijk om zo goed mogelijk voor dat kind te zorgen. Of je nu een biologisch kind krijgt, of een kind adopteert. Dat is wat ik onder verantwoordelijkheid versta.

In die verantwoordelijkheid zit dus ook het kennen van de behoeftes van het kind. En inderdaad: een geadopteerd kind heeft een achtergond, moet hechten, etc. Helemaal mee eens.

Als wij een biologisch kindje zouden krijgen, dan zou ik dat misschien makkelijker een dagje naar de opvang doen, dan een geadopteerd kind. Ik ben namelijk helemaal niet tegen creches enzo. Maar nee, voor een geadopteerd kindje willen we er alles aan doen om het een stevige basis van liefde, veiligheid en stabiliteit te geven.

Hm. Weer een heel verhaal.

[Liarose]

Mijn ouders weten het al jaren dat we dat verlangen hebben, mijn schoonouders niet. Die zullen ook vast wel moeilijk doen, die hebben met alles problemen wat wij doen... we zullen het hen pas vertellen als het allemaal zover is.

Ik heb zelf het geluk dat ik hele jonge, drukke en energieke ouders heb, die het allemaal prima vinden. Sterker nog: mijn vader kan niet wachten! Verder lijkt het me heel gezond voor een kind om af en toe in een andere omgeving te zijn en met andere kinderen te kunnen spelen. Die mogelijkheid wi ik het kind ook geven, en in een oppasgezin is dat denk ik ideaal: niet het onpersoonlijke en massale van een creche, maar juist een vertrouwde omgeving bij vertrouwde mensen.

Mijn moeder weet ook van onze wensen en verlangens. En ik weet zeker dat zij zou willen oppassen, maar omdat ze wat ouder is, vind ik niet dat we daar zo rekening mee moeten houden, want tegen de tijd dat een kindje er is, is de situatie wellicht al weer heel anders. Dat kan natuurlijk altijd, maar je snapt denk ik wel wat ik bedoel.
Mijn schoonouders vinden gelukkig niet alles wat wij doen raar, maar omdat wij niet weten of we onvruchtbaar zijn, en toch kiezen voor adoptie, weten we nu al wel dat daarover wel wat discussie over zal zijn. En dat stellen we maar even uit tot het moment dat we er echt mee bezig gaan.