paprikameisje2 schreef:rosalie83 schreef:Natuurlijk kunnen er problemen ontstaan. Maar toch denk ik dat wat veel mensen als minpuntjes zien, geen minpuntjes hoeven te zijn! Wat maakt het uit als een adoptiekind zijn/haar eigen land wil bezoeken om te kijken waar hij/zij vandaan komt, etc? Ik zou mee gaan!
tuurlijk kan alles goed gaan.. daar ben ik echt wel van overtuigt. Maar wat ik op mijn werk tegenkom met adoptiekinderen ga ik er wel nog eens extra overnadenken als ik in zo situatie zit.
Ik vind nog steeds dat het erg verromatiseerd wordt. Wat schattig zo klein 'zwartje' of zo chineesje. ik weet niet hoe ik het moet verwoorden. ik probeer het dus....
voor de moeder is het wel een echt kind, maar zo kind roept enorm veel aandacht op van andere mensen, die bv op de creche van de kerk elkaar aanstoten of juist met zo kind wel uitgebreid bezig gaan en met een ander, wat voor het uiterlijk minder schattig kind laten zitten.
Begrijp me niet verkeerd....
Nou, ik denk dat eigen kindjes veel meer verromantiseerd worden. Als ik moeder hoor kraaien boven hun babies, verschrikkelijk! Ik kan wel zeggen dat ik een vrij nuchtere kijk heb ik op kinderen, of ze nou blank, zwart, geel of voor mijn part paars zijn.