Als je onder behandeling bent of bent geweest bij een hulpverlener is het logisch dat je je aangevallen voelt als andere mensen het af doen met: Ach neem een chocolaatje en je komt er wel boven op. Waarom een hulpverlener?
Het maar bestempelen dat hulpverleners te snel worden opgezocht duwt mensen die daar heen gaan in een hoek waar ze juist proberen uit te komen. Daarom trekken mensen die daar lopen of hebben gelopen het zich aan dat de noodzaak van het bezoeken van deze hulpverleners als: te makkelijk en overbodig wordt beschouwd.
Ik ben blij dat ze er zijn. Zonder maatschappelijk werk zou mijn leven er echt als een puinhoop uit zien op moment. Dat kan je het zien als: ach... zonder was je er ook wel gekomen. Dat denk ik niet want ik heb het jaren geprobeerd en soms waren bepaalde momenten een hel. Daarbij heb je een verantwoording naar de mensen om je heen. Die kan je gewoon niet langer aan doen om met jouw problemen en gedrag lastig te vallen dat daar uit voort komt.
Laat ieder zelf beslissen wanneer hij of zij naar een hulpverlener gaat. Daarbij is iedereen vrij hem een ander aan te raden. Wat de ander er mee doet is ook zijn of haar verantwoording
en ja, ik vond sommige opmerkingen ook erg pijnlijk in dit topic.
