Berichtdoor Collateral » 23 mar 2007 14:25
'Ik zal even bellen, dan kunt u uw afhaalbericht ophalen bij de ingang,' kermde de verdwaalde groentenboer al fietsend, en hij rukte als een idioot aan zijn fietsbel, zodat zijn hond stuiterde. Het arme beest leek te denken: 'Wat doen ik en mijn baas hier, midden in een verlaten weiland? Geen idee. En maar alarmeren met die fietsbel. Maar mij zal hij niet alarmeren, de lambal.' En aldus zette Rufus, de hond van de groentenboer, het op een lopen, net zo lang totdat hij daadwerkelijk liep, waarna hij fataal tot stilstand kwam tegen de oude riksja van een profeet in Bombay die van deze gang van zaken niet veel vrolijker werd gezien het gegeven dat hij het niet breed had en voor zijn nooddruften afhankelijk was van de schamele verdiensten die hij bij elkaar wist te schrapen met de riksja in kwestie, die nu behoorlijk ingedeukt was en bovendien enkele tandafdrukken van Rufus de hond in zijn frame had staan, waarmee het dus geen nader betoog behoeft dat de oude Indiër dermate uitzinnig raakte dat hij de overblijfselen van de hond in een oude krant rolde en zonder porto verstuurde richting de verdwaalde groentenboer die inmiddels niet meer verdwaald maar verhuisd was, wiens oude adres hij had weten te achterhalen middels de penning van de arme hond, de arme Rufus, wiens hondenmand nog altijd in het oude huis stond omdat de groentenboer had de hoop op de terugkeer van Rufus opgegeven en dus naar eigen zeggen weinig meer met de hondenmand van doen had zodat hij wat hem betreft net zo goed in het oude huis kon blijven staan, het huis waar Rufus uiteindelijk postuum werd geweigerd omdat de nieuwe bewoners vonden dat ze geen strafporto hoefden te betalen voor post uit India.