en wat bereik je nou effectief met die conclusie?Als wij de stap tot God mogen zetten, is dat een keuze gewerkt door de Heilige Geest, en ten diepste niet uit onszelf, daar ben ik van overtuigd
Moderator: Moderafo's
De grote vraag is nu hoe we dan tot die stap komen. Is dat een kwestie van wachten tot je voelt dat de HG in je werkt of moet het anders?
en wat bereik je nou effectief met die conclusie?Als wij de stap tot God mogen zetten, is dat een keuze gewerkt door de Heilige Geest, en ten diepste niet uit onszelf, daar ben ik van overtuigd
Als dat dan niet de juiste reactie is, wat is dan wel de juiste reactie?
Sabra schreef:Solus schreef:
Beste Solus,
Je zou eens stil moeten staan bij hetgeen je zegt: de toe eigening des heils, en of dat ook voor jou bedoeld is. Het lijkt mij dat de bijbel daar heel duidelijk over is. Jezus zegt namelijk zelf dat Hij voor alle mensen is gekomen.
Sorry dat ik het zeg, maar ik krijg het idee, dat bepaalde theologische kaders voor jou belangrijker zijn dan de bijbel zelf. Je blijft de hele tijd steken in een bepaalde leer, maar je citeert niet één bijbeltekst in je betoog.
Pieter schreef:Hoewel we hier de zaligheid niet mee kunnen verdienen, is het wel onze plicht. En als we onze plicht al verzaken, waarom zou God dan naar ons omzien?
Carey schreef:Weet je wat ik zo opvallend vind? Mensen als vd Zwaag, Kole, etc. mogen openlijk zeggen dat de predikanten in de GerGem machtbelust zijn bv. Als zij iemand een klap willen geven, schijnen ze dat naar believen te kunnen doen. Als ze zelf eens fel aangevallen worden, is de boot echter aan. Zij moeten met fluwelen handschoenen aangepakt worden! Ben je in Rotterdam geweest zaterdag? Ik wel. Daar werden een aantal opmerkingen gemaakt die niet door de beugel konden. Dat schijnt geen probleem te zijn. Maar als ik fel uit de hoek kom, ben ik ineens zelf een herrieschopper. Heb je het tweede boek van Blaauwendraad gelezen? Heb je de discussie in RD en andere bladen destijds gevolgd? Dan kun je niet blijven volhouden dat Blaauwendraad zó´n lieverdje is, lijkt me.
je bent een verloren zoon die verwacht wordt in het huis van de Vader.We zijn en blijven verderfelijk van nature, een stank in Zijn heilige neusgaten.
Dat heeft Hij al lang gedaan, de vraag is: wanneer ga jij dat geloven?Alleen als Hij uit vrije, soevereine genade naar ons omziet, kunnen we vernieuwd worden.
draai het niet om, jij hoeft God niet over te halen. Dat ligt exact andersom.Maar je hebt natuurlijk 100% gelijk dat we ons in de weg van de middelen moeten stellen: op het gebed, niet om het gebed, wil God horen.
Nogmaals, je hoeft God niks voor te houden. Maar wanneer ga je je bekeren? Dat is de vraag.En Hij heeft Zelf gezegd geen lust te hebben in de dood van de goddeloze, maar daarin dat hij zich bekere en leve. Dat mogen we de Heere voorhouden, in belijdenis van onze zonde en schuld!
surfer schreef:Dat heeft Hij al lang gedaan, de vraag is: wanneer ga jij dat geloven?
Nogmaals, je hoeft God niks voor te houden. Maar wanneer ga je je bekeren? Dat is de vraag.
Moet er dan lijdelijkheid gepreekt worden? Nee. De eis van geloof en bekering moet gepreekt worden. Dat eist God van ons. Kunnen we daaraan tegemoet komen? Nee. Dus komen we in een onmogelijkheid terecht. Als het goed is, een heilzame wanhoop, die ons uidrijft naar Christus. Om alles van Hem te verwachten. En dan zegt Hij: Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt, en ik zal u rust geven. Voor zulke vermoeiden en bedroefden, bekommerden, is er hoop. Zegt Jezus zelf niet: zalig zijn zij die treuren? Zalig zijn de armen van geest?
surfer schreef:zucht..dit refrein heb ik al zo vaak gehoord, Solus. Mensen die elkaar wat napraten. Zelf geen levend geloof hebben en anderen oordelen en afpakken wat ze zelf niet willen ontvangen. God voorschrijven hoe Hij hen bekeren moet...Hem niet serieus nemen in Zijn aanbod van liefde en vergeving...
Je hebt gelijk, op jouw manier zul je er niet komen.
Quote:
Natuurlijk: de teksten waarin Jezus oproept tot bekering zijn groter in getal dan de teksten waarin Hij onze onmacht aanwijst. Maar je moet niet vergeten, dat Jezus in een andere tijd preekte dan wij nu leven.
Dus er zijn in onze tijd redenen om onze onmacht meer te benadrukken? Ik zou zeggen dat die er (juist) in Jezus' tijd ook waren. De hele leer van de Farizeeën was er op gericht zelf je zaligheid te verdienen.
Gelet op de huidige situatie waarin veel gemeenteleden twijfelen of 'het wel voor hen is' zou je m.i. juist Gods liefde moeten preken i.p.v. onze onmacht zo te benadrukken.
Klaas schreef:Solus:Moet er dan lijdelijkheid gepreekt worden? Nee. De eis van geloof en bekering moet gepreekt worden. Dat eist God van ons. Kunnen we daaraan tegemoet komen? Nee. Dus komen we in een onmogelijkheid terecht. Als het goed is, een heilzame wanhoop, die ons uidrijft naar Christus. Om alles van Hem te verwachten. En dan zegt Hij: Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt, en ik zal u rust geven. Voor zulke vermoeiden en bedroefden, bekommerden, is er hoop. Zegt Jezus zelf niet: zalig zijn zij die treuren? Zalig zijn de armen van geest?
Wat een ontzettende verdraaiing van het evangelie. Het evangelie komt tot ons met uitnodiging, de eis om te geloven. Dat is wat God van ons vraagt en dat is dan ook wat we dienen te doen. Niets meer en niets minder. Niet-geloven is God niet gehoorzamen. Je slaat Hem in z'n gezicht en maakt Zijn lijden en sterven van nul en generlei waarde.
Als God geloof van ons eist dan is dat geen onmogelijkheid. God eiste reeds het onmogelijke van ons nl. een zondeloos leven. Daar konden we nooit of te nimmer aan voldoen. Juist om die reden heeft Hij zijn Zoon gegeven. Omdat wij het niet kunnen deed Hij het. Als God dan vervolgens weer een onmogelijke eis zou stellen, wat moet Hij dan nu wel niet geven om redding te bieden?
Pas als je de wanhoop nabij bent en over voldoende zondebesef beschikt mag je tot Hem komen? Niet alleen is dat ronduit onbijbels maar je spreekt jezelf ook nog eens tegen. Als God zegt 'geloof!' dan kunnen we dat niet maar als God zegt 'kom' dan kunnen we dat wel??? Waar zit het verschil dan in? In ons zondebesef? Kom nou.
Klaas
surfer schreef:zucht..dit refrein heb ik al zo vaak gehoord, Solus. Mensen die elkaar wat napraten. Zelf geen levend geloof hebben en anderen oordelen en afpakken wat ze zelf niet willen ontvangen. God voorschrijven hoe Hij hen bekeren moet...Hem niet serieus nemen in Zijn aanbod van liefde en vergeving...
Je hebt gelijk, op jouw manier zul je er niet komen.
en het resultaat van die bekering is dat je anderen ontmoedigt om tot Christus te komen? Dat je mensen die aan de eenvoudige uitnodiging gehoor geven verdacht maakt?Nou, nou, ik vind anders dat jij nogal hard oordeelt!
"op jouw manier zul je er niet komen.", zo hou je me voor.
Ik mag gelukkig door genade zeggen, dat ik er inderdaad niet op mijn manier gekomen ben!
Maar, met David mag ik zeggen (in Psalm 40: 3):
40-3) En Hij heeft mij uit een ruisenden kuil, uit modderig slijk opgehaald, en heeft mijn voeten op een rotssteen gesteld, Hij heeft mijn gangen vastgemaakt.
Het was en is wel een eenzijdig Godswerk.
Mijn God ik zal U eeuwig loven, omdat Gij het hebt gedaan!
En als het voor mij kan, kan het voor iedereen die dit leest!
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 32 gasten
