ANGST VOOR VRIENDSCHAP

[Evelien]

http://www.verlegenmensen.nl

Ik denk dat het niet de verlegenheid is.

Maar meer het idee dat je soms te veel bent voor mensen (een soort van overbodig) De gedachten hebben dat je lastig bent.

[Lalage]

Dat hoort juist bij verlegenheid: onzekerheid over jezelf.

[Evelien]

Dat hoort juist bij verlegenheid: onzekerheid over jezelf.

zelf zie ik dat niet zo. Verlegen en onzekerheid, nou ja ik zou het zo zelf niet kunnen noemen.

Want ik sluit mij soms (te vaak) ook voor m'n vrienden af. Maar ik kan enorm goed met ze kletsen enzo. Maar toch blijf ik op afstand (als ze met uitnodigingen komen).

[Lalage]

Tja, het is bij iedereen anders. Maar misschien kan die site met forum wel helpen. Ze geven ook cursussen.

[karyna kyra]

idd mauren via internet is het minder moeilijk om contacten aan te gaan ik denk dat het komt omdat mensen je dan niet zien en ik kan zijn wie ik ben zonder me onhandig te voelen
jullie weten niet hoe lang ik doe over een stukje typen hoe vaak ik opnieuw begin omdat ikniet tevreden ben.
in real live ziet en hoort iedereen dat en dat maakt me angstig

ik weet ook waar mijn angst vandaan komt het komt uit mijn kinder jaren en is in de loop van mijn volwassenheid alleen maar gegroeid de gedachten dat im, stom raar en niet intressant ben enz enz
ik ben dus welgetrouwt maar een steeds terugkerende angst is dat mijn man iemand zal ontmoeten die mooier en beter is als ik het is ook gebeurt in mijn eerste huwlijk dus waarom zou het nu niet zo zijn???
door deze angst jaag ik vaak m ijn eigen man van me weg.
hoe dichter hij bij me komt hoe verder ik me terug trek.

sinds kort heb ik een vrouw leren kennen via internet ze is al verschillende keren hier geweest ze wil graag mijn vriendin zijn ze woont in de buurt en het klikt echt heel goed.
wat ik merk is dat ik luister en geef maar nooit niks voor mezelf vraag.
haar problemen haar leven kan ik bespreken maar ik durf niet over mezelf te beginnen
ze heeft al zo vaak gezegt vertrouw me maarik ben je vriendin maar de angst is te groot.
ik doe hard mijn best eerlijk waar maar tot nu toe is het me nog niet gelukt om iets van mezelf te laten zien

[Mauren]

je zult die negatieve gedachten van jezelf moeten veranderne, of er mee om kunnen gaan! dat is heel moeilijk dat weet ik.
maar zolang jij naar die negatieve gedachten van jezelf luisterd, en er naar handeld, dan raak je mensen kwijt, en bovendien je wordt daar zelf ook niet beter van!

ik zlef denk ook negatief over mezelf, dat weet ik. daarom probeer ik ze te verdringen. hoewel ik dan contacten heel moeilijk vind, denk ik toch maar afspreken. en niet zoals eerst, niet willen afspreken. stapje voor stapje meer contact, je hoeft niet meteen de eerste keer van alles over jezlef te zeggen, maar bouw dat op.
probeer niet toetegeven aan dei negatieve gedachten.

mere weet ik even niet te zeggen!
groetjes mauren

[Leej]

Vriendschap is idd niet makkelijk...ik heb een aantal keren goede vriendschap gehad en ik was toen zo'n type dat gelijk alles op tafel gooide....dit heb ik inmiddels wel afgeleerd. Ik ben er ook achtergekomen dat ik niet zo'n hartsvriendinnen-figuur ben. Ik moet gewoon op z'n tijd weer alleen zijn. Ik heb dus meestal oppervlakkige vriendschap, ik heb geen specifiek iemand die alles van mij weet. Maar ik ben hier tevreden mee. Ik weet niet wat je graag wilt: een berg oppervlakkige vriendinnen of één goeie vriendin?
Contact leggen is moeilijk, dat zit meestal in je of niet. Zelf heb ik altijd al een hele planning in mijn hoofd wat ik allemaal ga zeggen, maar het komt er lang niet altijd uit (dit vooral over serieuze/moeilijke dingen). Ik probeer het dan altijd maar via de mail, sms, e-card of gewoon een kaartje. Het klinkt goedkoop, maar de mensen waarderen het enorm en jij hebt je hart 'uitgestort'.
Je moet idd aan je échte vriendin vertellen wat je hebt, waarom je bepaalde dingen moeilijk vind enz. Zij kunnen begrip tonen, en weten hoe ze met je om kunnen gaan. Dat is niet makkelijk, probeer het met een brief of mail.
Sterkte...