dodo of dozo?

[T. Lindeman]

Ha, dat ben ik sinds een paar jaar ook, maar ik heb er niet echt last van geloof ik. Andersom is dat misschien wel het geval overigens.

Juist, ik trek me er niks van aan, en doe nog precies hetzelfde als voor dat mijn vader ouderling was. Maar er wordt nu zeer afkeurend gekeken wanneer ik met mijn Ipod in op de fiets zit. Of wanneer ik weer eens met een krat Heineken over straat loopt. beetje zielig vind ik.

[australiafreak]

Ha, dat ben ik sinds een paar jaar ook, maar ik heb er niet echt last van geloof ik. Andersom is dat misschien wel het geval overigens.

Juist, ik trek me er niks van aan, en doe nog precies hetzelfde als voor dat mijn vader ouderling was. Maar er wordt nu zeer afkeurend gekeken wanneer ik met mijn Ipod in op de fiets zit. Of wanneer ik weer eens met een krat Heineken over straat loopt. beetje zielig vind ik.

vooral zielig vind ik dat de mensen die zo kijken, vaak zelf exact hetzelfde doen, maar dan vinden dat jij dat niet zou moeten doen...

[T. Lindeman]

vooral zielig vind ik dat de mensen die zo kijken, vaak zelf exact hetzelfde doen, maar dan vinden dat jij dat niet zou moeten doen...

Ja precies, omdat je toevallig een zoon van een ouderling bent.

[CGK<3]

Ik ben een domineeszoon. Ik reageer thuis wel verder, ik zit nu op een pc op de uni.

[Rufi]

Hier is al een topic over, alleen kan ik het niet vinden. Wie vind het wel?

Het staat in het archief: http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=7547

[australiafreak]

Hier is al een topic over, alleen kan ik het niet vinden. Wie vind het wel?

Het staat in het archief: http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=7547

leuk om dat allemaal te lezen, heel veel herkenbaarheid, grappig ook dat in dat topic de meesten er vrij positief tegenover stonden. Zo voel ik het dus eigenlijk niet echt....

[Jo'tje]

Ha, dat ben ik sinds een paar jaar ook, maar ik heb er niet echt last van geloof ik. Andersom is dat misschien wel het geval overigens.

Juist, ik trek me er niks van aan, en doe nog precies hetzelfde als voor dat mijn vader ouderling was. Maar er wordt nu zeer afkeurend gekeken wanneer ik met mijn Ipod in op de fiets zit. Of wanneer ik weer eens met een krat Heineken over straat loopt. beetje zielig vind ik.

Huh? Mijn pa zit nu in z'n 2e ambtstermijn als ouderling, maar ik heb daar echt nog nooit last van gehad. Wat in de wereld is er fout aan een i-pod? (behalve dat er ook erg leuke goedkopere alternatieven zijn, maar daar gaat het me niet om )
Het enige wat ik zelf altijd raar vind is wanneer hij de afkondigingen doet of leesdienst moet doen ofzo. Dat laatste gebeurt niet zo heel vaak, maar toch. Dan praat 'ie ineens netjes ABN terwijl hij thuis gewoon lekker brabants praat. Voor mij is het dan gewoon een beetje iemand anders ofzo. Onzin eigenlijk, want hij zegt heus geen andere dingen dan hij op z'n brabants zou doen, maar het klinkt voor mij gewoon erg onwennig.

Dat lijkt me trouwens ook wel iets wat herkenbaar kan zijn voor dodo's of dozo's.

En wat een rare termen zijn dat. Ik kende het nog niet, maar toen ik het las dacht ik toch meer aan iets anders

[T. Lindeman]

Wat in de wereld is er fout aan een i-pod? (behalve dat er ook erg leuke goedkopere alternatieven zijn, maar daar gaat het me niet om )

Niks hoor, maar ze gaan er waarschijnlijk van uit dat ik niet naar mannenkoor weetikveel luister, en daar kan ik ze geen ongelijk in geven. Ik maak het ook wel mee dat mensen gewoon straal de andere kant opkijken wanneer je 2 dopjes inhebt, terwijl als je ze niet inhebt gewoon groeten.

[jip_86]

idd het erbij halen van de Bijbel in iedere discussie is ook niet altijd fijn.
Waar ikzelf ook moeite mee gehad heb, is dat ik in veel discussies met anderen het 'juiste' antwoord kon geven. Tot er een moment kwam dat ik ging merken, dat ik alle antwoorden dan wel wist, maar ze helemaal niet zelf voelde. Ik merk daardoor nu ook nog dat ik het heeel prettig vind om regelmatig naar een andere kerk te gaan en andere inzichten te horen en lekker onbevooroordeeld kan luisteren.

Dat herken ik wel. Vooral met kattebak, dat je daar nu nog maar met 3 anderen steeds een beetje dezelfde antwoorden op zit te lepelen.

Of dat ze standaard denken dat je ook wel dominee word, al hebben de dodo's daar misschien iets minder last van

[australiafreak]

idd het erbij halen van de Bijbel in iedere discussie is ook niet altijd fijn.
Waar ikzelf ook moeite mee gehad heb, is dat ik in veel discussies met anderen het 'juiste' antwoord kon geven. Tot er een moment kwam dat ik ging merken, dat ik alle antwoorden dan wel wist, maar ze helemaal niet zelf voelde. Ik merk daardoor nu ook nog dat ik het heeel prettig vind om regelmatig naar een andere kerk te gaan en andere inzichten te horen en lekker onbevooroordeeld kan luisteren.

Dat herken ik wel. Vooral met kattebak, dat je daar nu nog maar met 3 anderen steeds een beetje dezelfde antwoorden op zit te lepelen.

Of dat ze standaard denken dat je ook wel dominee word, al hebben de dodo's daar misschien iets minder last van

daar heb ik idd geen last van, maar mij wordt wel regelmatig gevraagd of ik ook een theoloogje uitzoek....nou niet dus

Ik had in het bijzonder moeite met kattebak, omdat catechesatie geven niet mijn vaders specialiteit en favoriet is. De geijkte vraag als ik met mijn groep aan kwam lopen en de vorige groep kwam het zaaltje uit, was: en is ie vandaag te genieten of niet? Dat vond ik toch niet echt leuk...

[MissF]

Mijn vader gaf wel vaak cathegisatie, toen we nog geen eigen dominee hadden en hij nog niet in de kerkenraad zat.
Maar dat is juist iets wat hij erg leuk vindt, en waar hij zelf methodes voor ontwikkeld, en allerlei nieuwe ideeen daarin kwijt wil. Niet meer het soort van gepreek en een stel vragen leren, maar uigebreide powerpoint presentaties enzo.
En omdat ze dat hier niet gewend waren (in onze vorige woonplaats al wel meer) vonden ze het geweldig
Dat scheelde enorm, want cathegisatie schijnt iets moeilijks te zijn en is vaak een verplichting voor jongeren, en als je dan de zoon of dochter van de dominee bent, lijkt me dat erg vervelend!

[australiafreak]

Mijn vader gaf wel vaak cathegisatie, toen we nog geen eigen dominee hadden en hij nog niet in de kerkenraad zat.
Maar dat is juist iets wat hij erg leuk vindt, en waar hij zelf methodes voor ontwikkeld, en allerlei nieuwe ideeen daarin kwijt wil. Niet meer het soort van gepreek en een stel vragen leren, maar uigebreide powerpoint presentaties enzo.
En omdat ze dat hier niet gewend waren (in onze vorige woonplaats al wel meer) vonden ze het geweldig
Dat scheelde enorm, want cathegisatie schijnt iets moeilijks te zijn en is vaak een verplichting voor jongeren, en als je dan de zoon of dochter van de dominee bent, lijkt me dat erg vervelend!

[CGK<3]

Eh nou, ik heb het als bijzonder positief ervaren. Dat is alles.

[australiafreak]

gelukkig!

[Maara]

Ik heb gelukkkig nooit cat van mij vader gehad, behalve belijdenis cat. Dat vond ik niet echt storend ofzo. Ik zie zijn werk en privé erg gescheiden. Voor mijzelf dan. Als hij op de preekstoel staat is het net of het mijn vader niet is. Misschien komt het ook omdat ik er dan niet op let wie, maar wat er gezegd wordt.
Wel heb ik er snel last van om niet al te snel antwoord te geven als er een vraag over het geloof gesteld wordt of als er iemand moet bidden. Toch een beetje het idee dat de anderen je dan als schijnheilig gaan zien denk ik. Hoewel ik normaal, in de klas enzo, al wel snel antwoord geeft als de rest stil blijft. En ik weet bij cat vaak de geijkte antwoorden ook wel, en dan ben ik het altijd weer die het goede antwoord moet geven of die zijn bek opentrekt... Ik merk toch wel dat ik daarop word aangekeken. ook omdat ik niet zo'n PopiJopi figuur ben en de mode mij echt geen bal kan schelen. Lekker saai. Heerlijk. Maar dat komt natuurlijk wel weer snel heilig over en word dan weer aan mijn vader gekoppeld.
Of dat ze op school vragen: Mag je dat wel als dominee's dochter? Tegenwoordig antwoord ik dan vaak dat dat niet van het dominee's dochter afhangt, maar dat het van je christen-zijn afhangt en zij het dus net zo goed wel of niet mogen als mij.
Ik heb daardoor een beetje een iets overdreven antireactie overgehouden aan het woord dominee's dochter. Dat wil ik niet als stempel hebben. Wat mijn vader voor beroep heeft maakt mij niet tot wat ik ben, ik kan zelf ook wel keuzes maken. Zij heten ook niet specifiek naar hun vader. Ik zie mijn vader door zijn beroep juist bijna nooit.
Het liefst zeg ik tegen onbekenden alleen dat ik Christen ben, en als ze mij beter leren kennen ontvalt mij vanzelf wel toevallig dat mijn vader dominee is. Hmmm, hier niet dus...
En als ik de reactie krijg dat mij vader zo goed heeft gepreekt ofzo vind ik helemaal erg. Het gaat niet om de dominee, maar om wat hij zegt...