Berichtdoor Boekenlezer » 24 jan 2007 18:59
Tja, wat je leest over transseksuelen is, dat ze als jong kind al graag met poppen speelden. (Als het een jongen betreft.) En dat ze zich liever onder de meisjes voegden, dan onder de jongens.
Nou heb ik als jong kind ook best wel eens iets in poppen gezien. Ja, ik heb er zelfs wel mee gespeeld, meen ik mij te herinneren. Dus blijkbaar zijn bepaalde 'kenmerken' die genoemd worden, als een transseksueel zijn verhaal doet, helemaal niet per definitie van die echte kenmerken voor zo iemand.
Ik heb zelfs wel mijn kanten, waarin ik aanmerkelijk meer herkenning en begrip voor vind bij dames, dan bij mijn seksegenoten. Ik zou kunnen denken aan hoe ik met gevoelens omga, of mijn gevoelige intuïtie.
Alleen dat gevoel - en dat zal ongetwijfeld wel het meest beslissende zijn - dat je in het verkeerde lichaam zit, dat je lichamelijk eigenlijk van het andere geslacht had willen zijn, dat herken ik niet.
Ik voel mij dus gewoon een echte man, en ben daar altijd erg tevreden mee geweest. Ik zou, met hoe ik ben, echt niet wat anders willen zijn.
Misschien valt er dus nog wel eens een kanttekening te plaatsen bij aangedragen argumenten voor het feit dat iemand zo nodig een lichaam van een ander geslacht wil.
(Een zelfde verhaaltje zou ik kunnen opstellen als het gaat om homofilie. Maar laten we daarover niet hier discussiëren.)
Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels. (Efeziërs 6:11)