Japio schreef:Als er wel bij mensen plaats was geweest had de Heere het wel anders bestuurd....
Je zoekt gewoon een vergelijking in het echte leven om aan te duiden dat niemand God nodig heeft. Maria kwam niet aan de bel met 'Heeft u God nodig? Laat mij dan binnen', ze werden geweigerd omdat ze arme, Gallilesche sloebers waren. Dat Hij geboren werd in een kribbe was uiteraard wel een symbool voor de afdaling van Christus naar het laagste.
Maar die herbergier had niet de bedoeling om de Messias even lekker niet nodig te hebben en dús Maria weg te sturen.
Dal van Achor is de dood in jezelf vinden.....dit moet wel aan de Hand van de Heere, het is namelijk het werk van de Heilige Geest. Bedoel te zeggen dat je niet zelf maar ellende-kennis moet gaan zoeken. Dit heeft weinig met Palestijns gebied te maken....
Het écht dal van Achor ligt in Jericho, Westelijke Jordaanoever, Palestijns Gebied. Ik zei dat omdat ik de onderbuikgevoelens hebt dat je gewoon iemand papagaait. Het klinkt mooi, dat dal van Achor.
Zoals je zult lezen zie ik het dal van Achor iets wat aan het eind van je reis is, jij bijna als begin punt.
- Doorgeleidt worden kan op velerlei manieren, de door jouw geschetste manieren zijn zeer divers, maar hoe een mens bij zijn doodstaat wordt bepaalt is voor een ieder anders denk ik.
Ik denk niet. God leidt, Hij sleept niet.
dal van Achor en de gehele woestijnreis.....heeft niet dezelfde betekenis. Ik bedoelde te zeggen dat je niet pas een waar geloof als je de dood in jezelf gevonden hebt. Dit ware geloof werkt de Heere al eerder, dit is namelijk de aanzet om een zondaar bij zijn doodstaat te bepalen...
Er vanuitgaande dat jij dus toch de Woestenreis voor Achor plaatst, is dat niet in strijd met de kerkleer van de Gergem? Het komt vaak haast over dat je pas bekeerd bent als je jou doodstaat kent, omdat je dan de Heelmeester pas nodig hebt. Maar het volk Israel was al 40 jaar onderweg, voordat ze überhaupt in de búúrt van Achor was.
Dus door het werk van de Heilige Geest brengt de Vader een verloren zondaar tot Christus.
Dit lijkt mij onbijbels. De heilige Geest brengt een zondaar door Christus tot de Vader, altans... dat is volgens mij wat het filioque inhoudt
De zondaar wordt aan zijn doodstaat bekend gemaakt en kan niet meer zonder Christus dewelke het Leven is.....en ontvangt de kracht om als levend dankoffer voor de Heere te leven.... Ellende-verlossing-dankbaarheid
Dat is geen Woestijnreis-Tomtom.. God begint met jou, jij gaat door de Woestijn en kómt in Israel, door Achor. Je dood, is je hoop. Je zult daar sterven, maar niets liever dan dat. Je zondige mens wat afsterft, en een nieuwe Godzalig leven ingaan. Het Volk van God kijkt uit naar Israel..
Dus ook naar Achor.
[b]gaat de Heere ons bij onze doodstaat bepalen.
Na ontvangen genade ergo na wedergeboorte ergo na levendmaking.. Is de mens geen dode zondaar meer, maar sleept hij zijn 'vlees', of 'oude ik' nog steeds mee.
Ondanks al het goede wat de Heere geeft, toch niet zonder zonde kunnen blijven! Daar bepaald de Heere ons bij in de geschiedenis van Achor. De Achans (zonden) moeten beleden en gestenigd worden! De oude mens moet dood....en de Heere wil het Leven geven.....dat is de hoop!
God heeft leven gegeven bij de uittocht uit het Egypte der Zonde, ookal was het totaal onbegrijpelijk voor het Volk dat het daar weg moest. De oude mens moet sterven (die was toch al dood?).
Je sleept het mee, maar je kunt bij tijden ook uit de Geest leven. Zonder ellendekennis mag je afvragen wat je geloof inhoudt, maar ook zonder verlossing en dankbaarheid. Het zijn essentiële vruchten van het geloof in God. Je zúlt het zien. Maar het geloven begint al.. in Egypte.
) volgorde....via die drie stukken wast een gelovige op in de genade. En komt via die stukken dus ook door de woestijn naar Israel en Achor...
