Vergeven

[hjd1980]

Dat is zeker een mooi lied.

Vergeven is 1 van de moeilijkste dingen die een mens moet doen in z'n leven!!!

[Corine]

Dat is zeker een mooi lied.

Vergeven is 1 van de moeilijkste dingen die een mens moet doen in z'n leven!!!

Ja, klopt. Je zegt vaak heel makkelijk dat vergeven makkelijker is dan vergeten. Maar als je het niet kan vergeten, heb je dan ook echt vergeven?

BTW, wat is een mooi lied??

[leclerc]

ik vermoed dat hdj op nieuw onderwerp heeft geklikt ipv nieuw antwoord

[Gerdien B.]

Maar opzich wel een goed onderwerp om over te hebben, want daar word heel wat over afgeworsteld.

om maar met een lied te beginnen:

Is er een weg waar ik
Het verleden niet meer tegenkom
ik wil alleen maar de toekomst zien
het alsmaar slepen met het verleden vind ik heel erg dom
en ook vermoeiend bovendien
werd het maar uitgewist
al die ervaringen al die pijn door woorden
ik kan er niet omheen

refrein:
Ik wou dat ik net zoals u
vergeven kon
en al wat mij is aangedaan
vergeten kon
Waar haal ik toch die kracht vandaan
Om liefde uit te delen
Als ik de realiteit blijf verwarren
Met de pijn uit het verleden?

Is er een plek waar ik niet altijd word geconfronteerd
Met hartzeer die ik moet gaan verwerken
Soms word ik gek van mezelf
alsof ik nooit ben uitgeleerd
Moet ik mijn toekomst gaan beperken
Wie haalt mij uit de sleur van constant maar zelfverwijt?
Al die scènes op mijn netvlies
Ik kan het niet alleen.

Refrein:
Ik wou dat ik net zoals u…..

En dan zie ik in een film
Dat u, hangend aan een kruis,
Totaal gebroken uitriep:
"Vader, vergeef het hun!"
En dan dringt het tot me door:
Dat, uit liefde voor mij,
U alles heeft vergeven, ook al kan ik daar niet bij.
Ik wil zijn als U!!!

[Marnix]

hm, mooi lied. Het geeft wel aan dat we uit onszelf niet zomaar kunnen vergeven. Dat kunnen we alleen als we naar God kijken..... die ons onze schuld vergeeft... en Jezus die zijn moordenaars vergeeft. Je kan pas echt anderen iets kwijtschelden, als je eerst ontdekt hoeveel God jou vergeven heeft. Dan wordt het echt mogelijk. Anderen vergeven is wat dat betreft ook DOORGEVEN. En dat kan pas als je eerst zelf ontvangen hebt.

[Jo'tje]

Nog zo'n mooie.
Hier komt ook scherp in naar voeren hoe zwaar dat kan zijn.

Opwekking 629 als er vergeving is

Hoe kan ik verder leven,Hoe moet ik verder gaan.
Kan ik ooit vergeven,wat mij is aangedaan.
De woorden in mijn ziel, de haat en bitterheid,
lijken niet te helen niet door woorden, niet door tijd.

refrein:
Maar als er vergeving is, kan er genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen.
Als er vergeving is,kan er genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen.

O God , ik heb U nodig, Ik kan het zelf niet.
Ik lijk haast te verstikken,in angst en in verdriet.
Hoe kan ik ooit vergeven, zoals U mij vergeeft,
dwars door alles heen wat mij beschadigd heeft.

refrein

Geef mij de kracht van Uw liefde om verder te gaan,
ook al zal er een litteken blijven bestaan.
Want is Uw liefde niet sterker dan de dood,
en Uw vergeving niet dieper dan mijn nood?

refrein
Want waar Uw vergeving is zal genezing zijn
van de pijn en het verdriet diep van binnen,
waar Uw vergeving is zal genezing zijn
en de weg van herstel kan beginnen

[freek]

In dit verband ik de tekst uit Jesaja 1 altijd erg mooi. Komt en laat ons samen richten, al waren je zonden als scharlaken, ik zal ze maken als witte wol. (ong). Het slaat natuurlijk allereerst op de verhouding tussen God en de gelovige, maar de vergeving van je naaste vloeit daar - denk ik- wel uit voort.

Je zegt vaak heel makkelijk dat vergeven makkelijker is dan vergeten. Maar als je het niet kan vergeten, heb je dan ook echt vergeven?

Sommige dingen vergeet je nooit, zo zit je als mens (psygisch) in elkaar. En juist de niet alledaagse dingen waar het bij vergeven vaak om gaat, vergeet je niet. Het gaat erom of je het aangedane leed kunt vergeven, en dat is niet altijd makkelijk. Maar als je daadwerkelijk kunt vergeven, dan hoef je het niet meer te vergeten. De behoefte om iets te vergeten laat juist zien dat je niet kunt of wil vergeven.

[Gerdien B.]

Die is idd ook erg mooi Jo'tje

Ik denk dat vergeten sowieso erg moeilijk is als het om zaken gaat die een wond hebben achtergelaten. Vergeven kan wel, maar dat moet je ook niet direct willen kunnen. Daar moet je de tijd voor nemen om eerst alles een plek te geven. Pas als je een heel eind op weg bent in verwerkings/ genezings proces dan kan je pas echt gaan vergeven.

Vergeef niet omdat het nu eenmaal moet, maar als je er aan toe bent.

[Riska]

Gerdien begint met een lied, waarvan ik een gedeelte overneem:

Is er een weg waar ik
Het verleden niet meer tegenkom
ik wil alleen maar de toekomst zien
het alsmaar slepen met het verleden vind ik heel erg dom
en ook vermoeiend bovendien
werd het maar uitgewist
al die ervaringen al die pijn door woorden
ik kan er niet omheen

refrein:
Ik wou dat ik net zoals u
vergeven kon
en al wat mij is aangedaan
vergeten kon
Waar haal ik toch die kracht vandaan
Om liefde uit te delen
Als ik de realiteit blijf verwarren
Met de pijn uit het verleden?

Op zich een heel mooi lied, maar toch heb ik er grote moeite mee.
Het verleden is niet en nooit uit te wissen en vormt je voor een deel. Ook de (heel) nare ervaringen. Het kan niet worden uitgewist, nu niet, nooit.
En wat ik al vaker op dit forum heb gezegd: vergeven is niet en nooit vergeten. Want vergeten betekent dat je jezelf tekort doet en niet serieus neemt.
Vergeven is tegen de ander zeggen, dat het kwaad is geschied en het voluit laten staan, maar óók, dat het niet meer tussen jou en de ander staat.
Dat is een heel moeilijke opgave en soms komt een mens er niet toe om dat te doen.
Maar ook als het vergeven is kan de pijn soms weer terugkomen en daarmee de woede.
Dat kan gebeuren door iets wat in feite niets met jou te maken heeft, maar wel een vergelijkbare situatie betreft. Dat is niet erg en die woede moet er dan opnieuw uit. Wegstoppen heeft geen enkele zin en lost niks op.

Ik word altijd een beetje opstandig als dingen vergeleken worden met wat Jezus is aangedaan in de kruisiging. Ja, Hij heeft gezegd: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen”. Er zijn jaren en jaren van strijd aan voorafgegaan, voordat ik een zeker persoon kon vergeven. En ik heb het gevoel dat ik de pijn, het verdriet, de woede die erin mij was, niet serieus neem, als ik te snel kom tot iets als vergeven, vanwege Jezus.
Ik denk persoonlijk ook dat Hij dat niet van mij vraagt.
Wel wil hij dat mijn leven geheeld wordt en dan is vergeven een goede weg – maar nog altijd: nadat alle pijn, wanhoop, verdriet én woede doorleefd is.
En ik weet zeker dat de Heer mij daar alle ruimte voor heeft willen geven…

[Harm-J]

Tussen vergeven en vergeten ligt een diepe sloot...

[freek]

Vergeven is tegen de ander zeggen, dat het kwaad is geschied en het voluit laten staan, maar óók, dat het niet meer tussen jou en de ander staat.

Precies!!

[Eefje]

Riska schreef:
Vergeven is tegen de ander zeggen, dat het kwaad is geschied en het voluit laten staan, maar óók, dat het niet meer tussen jou en de ander staat.


Precies!!

Maar dat kan heel moeilijk zijn. Ik ben er zelf nl. sterk mee bezig. Ik wil iemand iets vergeven waar ik eigenlijk niets aan kan doen. Puur omdat ik toen te klein was om er iets aan te doen (kwas nog kind).
Tja, en wat is de reactie als je iemand zegt dat je het wil vergeven? Dat kan allerlei kanten opgaan!
[/code]

[hjd1980]

Ik heb zeker het verkeerde aangeklikt. Dat is de laatste dagen wel vaker gebeurd. Zal er even aandenken de volgende keren

Vergeven is en blijft iets moeilijks. Maar ik denk dat Riska helemaal gelijk heeft betreft het vergeten. Je vergeet dingen niet en als je ze probeert te vergeten dat druk je ze vaak weg en heb je kans dat het later weer terug komt en dat je dan weer bezig moet met een heel verwerkings proces. God vergeet ook niet, maar als je de Here Jezus om vergeving vraagt, dan zul je deze ook krijgen als je oprecht spijt hebt. Daarna hoef je er ook niet meer op terug te komen. Zo staat het niet tussen jou en God en zo zal het ook bij mensen moeten zijn, maar dit is helaas niet het geval.

[Riska]

Maar dat kan heel moeilijk zijn. Ik ben er zelf nl. sterk mee bezig. Ik wil iemand iets vergeven waar ik eigenlijk niets aan kan doen. Puur omdat ik toen te klein was om er iets aan te doen (kwas nog kind).
Tja, en wat is de reactie als je iemand zegt dat je het wil vergeven? Dat kan allerlei kanten opgaan!

Er zijn twee dingen die me opvallen - je zegt dat je nog een kind was. Maar jij was toch niet schuldig? Vergeven doe je meestal de ander. Meestal, want soms moet je jezelf vergeven dat je iets hebt gedaan. Dat is, wanneer de ander jou heeft vergeven, maar jouw schuldgevoel kan zo groot blijven, dat je jezelf zou moeten kunnen vergeven. Uit jouw reactie maak ik op dat je het hier niet over hebt.
Je vraagt wat de reactie is van iemand als je zegt dat je hem/haar wilt vergeven. Heeft die ander niet om vergeving gevraagd? Let wel, dat hoeft niet altijd als je zelf zo ver bent dat je diegene kunt vergeven. Maar misschien heeft die ander helemaal niet door wat voor kwaad is aangericht in je kinderjaren. Dat kan een niet zo gemakkelijk gesprek zijn. Ik zal mij altijd het gesprek herinneren waarin ik iemand heb gevraagd of hij begrepen heeft hoe erg ik iets ervaren heb uit onze jeugd. Want je weet ook niet in hoeverre dat door diegene is ervaren. En wat het met hem/haar doet. Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel...

[Eefje]

Schuldig was ik niet nee... Maar toch wil ik de ander wel vergeven wat zij in die tijd gedaan heeft t.o.v. mij. Zelf heeft ze dus niet om vergeving gevraagd nee. Dan zal het idd een moeilijk gesprek worden, waarvan de reactie onbekend is.
Ik begrijp helemaal wat of je bedoeld!