Optimatus schreef:Een vraagje aan mensen die "gepractiseerde" homoseksualiteit niet toejuichen:
Stel, jouw zoon is homo. Hij komt thuis: "Pa, ik ben homo."
En stel, hij komt een tijdje later thuis met zijn vriend, een aardige, beleefde knul met een leuke baan.
En stel, ze willen trouwen (Optimatus is organist, dus de intredemuziek zal wel "No woman, no cry" zijn)
Kom jij, als vader of moeder, dan ook naar het (kerkelijk) huwelijk van je zoon en je schoonzoon?
Ik kan me moeilijk in die situatie verplaatsen, want ik heb geen zoon.
Maar als iemand daar 'ja' op zegt, heb ik wel zoiets van: 'Hallo, kort geleden bestond het homohuwelijk nog niet eens! Zelfs in de seculiere wereld mocht het toen dus niet! Het is er door die liberale D'66 gekomen, die niet van godsdienstig bepaalde normen en waarden houdt. Hoe kan het dan dat we als christenen zo snel om zijn?' ('We' is misschien wat erg collectief. Want ik ben in dat opzicht niet omgegaan.)