Komt, maakt God met mij groot!

[Levensbron]

Psalm 27

Mijn hart zegt mij, o HEER, van Uwentwegen:
'Zoek door gebeên met ernst mijn aangezicht,'
Dat wil, dat zal ik doen; ik zoek den zegen
Alleen bij U, o bron, van troost en licht!
Verberg toch niet Uw oog van mij, o HEER!
Ik ben Uw knecht, zie niet in toorne neer.
Gij waart mijn hulp in al mijn zielsverdriet
O God mijns heils, begeef, verlaat mij niet.

Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.

Zó mooi...!

God is zo goed voor jou en voor mij
Pieker dus niet, wees dankbaar en blij
Wees maar niet bang, want Jezus belooft:
Ik ben bij jou, als jij maar gelooft!
Ben je alleen of heb je verdriet,
lijkt het soms net of niemand je ziet
Kijk dan omhoog, de hemel is blauw,
weet je dat God Zijn Zoon gaf voor jou?!
God heeft je lief en daarom zegt Hij,
ben je soms moe kom dan maar bij Mij!

Dank U mijn God en Vader!!!

[Levensbron]

Met m'n verstand kan ik het niet zo hard uitroepen, maar met mijn hart voor 100%

Hoe moeilijk het nu ook vaak nog is;


Mijn God U zal ik eeuwig loven,
Omdat Gij het hebt gedaan!!

[Levensbron]

(uit Het zien op Jezus, Isaac Ambrosius)

Bedenkt het onderscheid tussen deze voorwerpen: Christus en alle dingen; en wel
zoo: alle andere dingen zijn ijdelheid, maar Christus is waarlijk, vast, wezenlijk,
uitnemend en heerlijk; alle andere zijn dingen voor een tijd, vergankelijke dingen,
maar Christus is een gedurige zelfstandigheid: "Hij is gisteren en heden Dezelfde, en
in der eeuwigheid", Hebr. 13:8; "Die is, en Die was, en Die komen zal", Openb. 1:4;
alle andere dingen zijn doornen, kwelling des geestes, maar Christus is vol van
blijdschap en vertroosting, een zeer verrukkend voorwerp, uit enkel liefde tezamen
gesteld, en gans begeerlijk", Hoogl. 5:16. O wie zou willen arbeiden, om zijn koffers
te vullen met zandsteentjes, als hij parelen, goud, zilver of andere kostelijke dingen
bekomen kan? Moet u van uw zonden afzien, wel daar is voor u genade van de
Heiligen Geest en van Christus. Moet u van uw ijdel en zondig gezelschap afzien?
Ziet voor u is de gemeenschap des Vaders en des Zoons, onze Heere Jezus Christus, 1
Joh. 1:3. Moet u van uw pracht en luister afzien? Ziet voor u is de vrijheid der
aanneming tot kinderen, u zult zonen en dochteren Gods genaamd worden,
erfgenamen Gods, en medeërfgenamen van Christus, Rom. 8:17. Moet u afzien van de
wereldse rijkdommen? ziet, voor u is de rijkdom van Christus genade. Moet u afzien
van de zondige wellusten? Ziet voor u is de verzadiging der vreugde; in Christus
rechterhand zijn de liefelijkheden eeuwiglijk, Psalm 16:12. Moet u afzien van
eigengerechtigheid? Ziet, voor u is de gerechtigheid van Jezus Christus. O wat een
groot onderscheid is er tussen deze twee voorwerpen tussen Christus en alle andere
dingen!

[Levensbron]

De HEER' is groot; elk zing' Zijn lof
In Salems stad en tempelhof,
Waar onze God, bij zuiv're tonen,
Op Zijnen heilgen berg wil wonen.
Hoe schoon, hoe welgelegen,
Wat vreugd voor d' aard', wat zegen,
Is Sions berg ! hoe groots, hoe blij,
Hoe heerlijk aan de noorderzij!
Wie is 't, die niet de Godsstad roemt,
De stad des groten Konings noemt?

Zijn grondslag, zijn onwrikbre vastigheden
Heeft God gelegd op bergen, Hem gewijd;
De HEER', die Zich in Sions heil verblijdt,
Bemint het meer dan alle Jakobs steden.

Men spreekt van u zeer herelijke dingen,
O schone stad van Isrels Opperheer.
'k Zie Rahab, ik zie Babel, tot Uw eer,
Bij hen geteld, die mijne grootheid zingen.

De Filistijn, de Tyrier, de Moren,
Zijn binnen u, o Godsstad, voortgebracht;
Van Sion zal het blijde nageslacht
Haast zeggen: "Deez' en die is daar geboren".

God zal hen zelf bevestigen en schragen,
En op Zijn rol, waar Hij de volken schrijft,
Hen tellen, als in Isrel ingelijft,
En doen den naam van Sions kindren dragen.

Dan wordt mijn naam met lofgejuich geprezen;
Dan zullen daar de blijde zangers staan,
De speellien op de harp en cimbel slaan,
En binnen u al mijn fonteinen wezen.

[Levensbron]

Lieve Vader,

Wat bent U toch goed voor mij!
U loopt steeds aan mijn zij.
Verdient heb ik het zeker niet
Ik doe U veel verdriet!
Toch heeft U aan mij gedacht
En mij aan Uw voeten gebracht!
Elke keer als ik weg zakte
Was U het die mijn hand vast pakte!
Ik dank U vanaf deze dag,
Omdat ik U Vader noemen mag!
Ik dank U voor altijd,
Voor die druppel van Uw heerlijkheid
Ik dank U elk moment,
Voor het feit dat U mij kent!

Uw zoon/dochter

[Levensbron]

O magnum mysterium et admirabile sacramentum
Ut animalia viderent Dominum natum,
Jacentem in praesepio!

O Beata Virgo,
Cujus viscera meruerunt
Portare Dominum Jesum Christum.
Alleluia.

[Levensbron]

Gezang 26 (de troost van de opstanding)

1 Jezus is mijn Toeverlaat!
Hij, mijn Heiland, is in 't leven;
zou ik dan niet aan Gods raad
mij blijmoedig overgeven,
schoon der graven lange nacht
huivrend soms wordt ingewacht?

2 Jezus, mijn Verlosser leeft!
'k Zal, als Hij, onsterflijk wezen,
zijn, waar Hij, mijn Heiland, leeft:
waarom zou ik dan nog vrezen?
't Heerlijk hoofd is opgewekt,
dat zijn leden tot zich trekt.

3 'k Voel mij door den nauwsten band
in die hoop aan Hem verbonden;
mijn gelove houdt zijn hand
vast tot in mijn laatste stonden,
en geen macht van dood en graf
rukt mij ooit van Jezus af.

4 Ik ben stof: dit sterflijk vlees
zal tot stof eens wederkeren:
maar gelijk Hij zelf verrees,
wekt ook mij de stem des Heren,
en in 't rijk der heerlijkheid
blijft een woonstee mij bereid.

5 Als mijn lichaam zinkt in d' aard'
't is mijn vast geloofsvertrouwen
blijft mij een gebouw bewaard,
en 't geloven wordt aanschouwen;
'k zal aan 't stof der aard' ontvlien
en dan eeuwig Jezus zien.

6 't Oog bestraald door hemels licht,
zal 'k mijns Heiland omgang smaken,
aangezicht tot aangezicht,
en van reiner liefde blaken,
dan, van 't sterfelijk vlees ontdaan
kleeft geen zwakheid mij meer aan.

7 Wat hier krank is, zucht of kwijnt,
zal daar fris en bloeiend wezen;
wat als aards in 't graf verdwijnt,
is als hemels daar verrezen;
zink' 't verderflijk stofkleed neer,
onverderflijk rijs ik weer.

8 O, mijn ziele! Wees verheugd!
'k Leg op Jezus' trouw mij neder!
Klop en beef, mijn hart, van vreugd!
Sterf ik, Christus wekt mij weder,
als ik op 't bazuingeschal
zalig eens ontwaken zal.

9 Vrij moogt gij aan dood en graf
vrolijk uw triumf vertellen;
dan schudt gij uw kluisters af,
zult g' uw Heiland tegensnellen;
en wat stof geeft tot geween
onder uwen voet vertreen!

10 Slechts wat zondig is veracht!
Meer den geest van d' aard' verheven!
Die u in zijn hemel wacht,
Hem geheel uw hart gegeven!
Waar uw eeuwge woning ligt,
derwaarts oog en hart gericht!

[Levensbron]

Ken jij de Heere Jezus al? Heb je al ja en amen mogen zeggen op Zijn bevel: Bekeert u! Of op Zijn liefdevolle verzoek: "Zoon, dochter, geef Mij je hart!" Wat een wonder dat een Almachtig God wil omzien naar ons mensen. Niets brengen we er van terecht. En dan toch iedere dag weer die open Vaderarmen waar we ons vuil en onrein in mogen werpen. Gewassen te mogen worden in het Middelaarsbloed van Zijn Zoon. Wat een genade. Wat een liefde.

Lieve vrienden. Wacht niet langer. Geef Hem je hart. Hij roept je al zo lang. Ook nu, op dit moment! Grijp Hem dan aan en laat Hem niet meer gaan. Hij is getrouw, Die het ook doen zal.

[Levensbron]

Wat is het fijn mij eeuwig kind te weten,
van God de Vader die mij teer bemint.
Wiens trouw en liefde mij nooit zal vergeten,
en in wiens hand mijn leven zich bevindt.
Wat is het goed dat uitzicht steeds te kennen,
dat na het aardse mij de hemel wacht.
Om in het licht haar ruimte te verkennen,
en eenmaal naar het Vaderhuis gebracht.

Wat is het fijn om eeuwig kind te mogen wezen,
en zo vertrouwd met Vader eeuwig om te gaan.
Om in het eeuwig licht dat voor mij opgerezen,
de tafels met Zijn spijs en wijn daar voor mij staan.
Wat zal ’t een vreugde zijn om altijd daar te zingen,
Hem brengende mijn dank, mijn lof en eer.
Die door de ruime zalen door zal dringen,
in een oneindig glanzend rijke hemelsfeer.

Voor eeuwig kind, mijn God wat een genade,
voor eeuwig kind, mijn God wat een geluk.
Waarin ik tijdloos in het licht mag baden,
ontdaan van alle zorg en aardse druk.
Wat zal het fijn zijn om daar rond te zweven,
en met de engelen als een serafijn te zijn.
Om altijd door dit heerlijk oord omgeven,
voor eeuwig en altijd een kind van God te zijn.

[Levensbron]

"De zwakheid van sterfelijk begrip lukt het niet te voelen en te begrijpen,
dat men zou moeten geloven dat heel die kracht van goddelijke majesteit,
het Woord van de Vader zelf en de wijsheid van God zelf,
in Wie alle zichtbare en onzichtbare dingen geschapen werden,
heeft bestaan binnen de grenzen van die mens die in Judea verscheen;

ja, dat de Wijsheid van God binnengegaan is in de baarmoeder van een vrouw
en geboren werd als een kind en gekrijst heeft net als het gehuil van kleine kinderen ...
en dat Hij erg bedroefd was tot de dood toe ...
en tenslotte ter dood werd gebracht ...

Als je meent dat Hij God is,
dan zie je een sterveling,
als je denkt dat Hij een mens is,
ontmoet je Hem met buit terugkerend uit de doden,
na het rijk van de dood te hebben overwonnen ...

Om dit uit te spreken in menselijke oren en het in woorden te verklaren,
overstijgt verre de krachten van onze verdienste, vernuft of taal.
Ik denk dat het zelfs de kracht van de heilige apostelen te boven gaat;
ja, de verklaring van dat mysterie zal wellicht boven het begrip van de hele schepping van hemelse machten zijn."

Origenes, De Principiis II,6,2

[Levensbron]

Yahweh

Take these shoes
Click clacking down some dead end street
Take these shoes
And make them fit
Take this shirt
Polyester white trash made in nowhere
Take this shirt
And make it clean, clean
Take this soul
Stranded in some skin and bones
Take this soul
And make it sing

Yahweh, Yahweh
Always pain before a child is born
Yahweh, Yahweh
Still I'm waiting for the dawn

Take these hands
Teach them what to carry
Take these hands
Don't make a fist no
Take this mouth
So quick to criticise
Take this mouth
Give it a kiss

Yahweh, Yahweh
Always pain before a child is born
Yahweh, Yahweh
Still I'm waiting for the dawn

Still waiting for the dawn, the sun is coming up
The sun is coming up on the ocean
This love is like a drop in the ocean
This love is like a drop in the ocean

Yahweh, Yahweh
Always pain before a child is born
Yahweh, tell me now
Why the dark before the dawn?

Take this city
A city should be shining on a hill
Take this city
If it be your will
What no man can own, no man can take
Take this heart
Take this heart
Take this heart
And make it break

[Levensbron]

Een advies van Theodorus van der Groe:

"Ach, veracht toch die dierbare en zalige beloften van Christus niet langer door uw ongelovigheid. Denk niet dat u nog niet ellendig genoeg bent voor Christus, niet genoeg gewond en verbroken van hart, maar dat u eerst nog iets anders moet hebben voordat u mag komen. Want ik verzeker u in Zijn Naam, en ik beroep mij op Zijn eigen allerwaarachtigste Woord, dat bij ons is en waarnaar Hij de wereld zal oordelen, dat u de vrijheid hebt om gelovig tot Christus te komen, zoals u nu bent, als u maar alleen oprecht alle dingen uit genade van Hem begeert die u zelf mist en waaraan u gebrek hebt. Sta hier toch eens met uw hart bij stil, want dit is werkelijk de grootste en allerbelangrijkste zaak die in de gehele Bijbel is."

[Levensbron]

Vanmorgen weinig aan de preek gehad. Mijn gedachten dwaalden steeds af. Verlangen wij naar de wederkomst van Christus, was de vraag. Met als tekst: "De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen," (2 Petr. 2:3:9). En dan steeds maar denken: heb ik wel voldoende zondekennis, genoeg dit, genoeg dat? En zo ging de preek aan mij voorbij. Totdat de dominee tijdens het slotgebed om een "naprediker" vroeg. Die kwam in de vorm van een citaat van Thomas Boston, uit een ander topic op dit forum.

"Als ik niet geloof dat Hij bekwaam en gewillig is om mij zalig te maken en dat Hij Zichzelf mij aanbiedt, zondig ik tegen Christus en ben ik nog een ongelovige. Want het aanbod is algemeen en komt tot allen (Jes. 55:1 en Opb. 3 : 20 en 22:17b)."

Het is zoals Spurgeon schrijft: "Satan heeft zichzelf in vele harten gewrongen, gekleed in het kleed van een engel des lichts, en hij heeft de zondaar ingefluisterd: “Berouw is een noodzakelijke deugd; stop totdat u berouw hebt, en als u zichzelf voldoende vernederd hebt over uw zonde, dan zult u geschikt zijn om tot Christus te komen; en bekwaam om te geloven en op Hem te vertrouwen."

Dank u Heere voor deze "naprediker".

[Levensbron]

Geloof

Geloof is niet de menselijke droom en waan, die sommigen geloof noemen.
En als ze zien dat geloof niet resulteert in verbetering van het leven noch in goede werken, ook al horen ze veel over het geloof, gaan ze steeds weer in de fout, en zeggen: "Geloof alleen is niet genoeg". "Je moet goede werken doen om vroom te worden en om gered te worden".

Ze denken dat als je het evangelie hoort, je moet beginnen met doen, actief zijn, en door eigen kracht een dankbaar hart creëren dat zegt: "Ik geloof". Dat is wat zij denken dat het ware geloof is.
Maar, omdat dit een menselijke idee is, een droom, zal het hart hier nooit iets van leren, waardoor er niets gebeurt en verandering komt ook niet van dit "geloof".

Nee, geloof is Gods werk in ons, wat ons verandert en ons opnieuw geboren doet worden van Godswege. (Joh. 1:13) Het doodt de oude Adam en maakt ons compleet andere mensen. Het verandert ons hart, onze geest, onze gedachten en al onze krachten. Het brengt ons de Heilige Geest.
Jazeker, dit geloof is levend, creatief, actief. Geloof kan het niet helpen aldoor goede werken te doen. Het houdt maar niet op te vragen of goede werken gedaan zouden moeten worden, maar vóór iemand het vraagt, heeft het geloof ze al gedaan, en gaat er mee door zonder op te houden.
Een ieder die niet goede werken doet op déze wijze, is een ongelovige.

Hij strompelt rond en kijkt naar geloof en goede werken, ook al weet hij niet wat geloof of goede werken zijn. Toch babbelt en kletst hij maar door over geloof en goede werken.

Geloof is een levendig en moedig vertrouwen in Gods genade, zó zeker van Gods goedheid dat het, vertrouwend daarop, de dood duizend keer zou riskeren. Zó een vertrouwen en kennis van Gods genade maakt je gelukkig, blij, en moedig in je relatie met God en alle schepselen.

De Heilige Geest doet dit door geloof. Daardoor zal je vrij, met genoegen en blijmoedig goed doen aan iedereen, een ieder dienend, allerlei dingen verdragend, prijzend en liefhebbend de God die jou zo’n genade heeft laten zien.

Het is dus net zo onmogelijk geloof en werken van elkaar te scheiden als hitte en licht bij vuur! Pas dus op voor je eigen valse ideeën en waak voor onnutte dwazen, die denken dat ze slim genoeg zijn om geloof en werken te definiëren, maar in werkelijkheid de grootste idioten zijn.
Vraag God om geloof in je te bewerken, anders zal je voor altijd zonder geloof blijven, ongeacht wat je wenst, zegt of doet.

Maarten Luther
(Bron: "Die Epistel S. Paul an die Romer" in 'Die ganze Heilige Schrift' beschreiben durch D. Martin Luther; vertaling uit het Duits: http://www.bemoediging.net)

[Levensbron]

Wat zijt Gij dan, vraag ik, mijn God?
Ja, wat anders dan God de Heer?
Want wie is de Heer behalve de Heer?
Of wie God behalve onze God? (Ps. 17,32)

Gij hoogste, voortreffelijkste,
machtigste, almachtigste,
barmhartigste en rechtvaardigste,
de meest verborgene en de meest aanwezige,
schoonste en sterkste,
vast en ongrijpbaar,
onveranderlijk en alles veranderend,
nooit nieuw, nooit oud,
alles vernieuwend en de hovaardigen oud makend zonder dat zij het weten (Job 9,5),
steeds handelend, steeds rustend,
vergarend en niet ontberend,
dragend en vervullend en beschermend,
scheppend en voedend en voltooiend;
Gij zijt inhalig terwijl U niets ontbreekt,
Gij hebt lief en lijdt geen heftige gloed,
Gij zijt naijverig en blijft onbekommerd,
Gij hebt spijt en voelt geen leed,
Gij wordt vertoornd en blijft rustig,
Gij wijzigt uw werken en wijzigt niet uw plan,
Gij neemt weer bezit van wat Gij vindt en Gij zijt het nooit kwijtgeraakt;
nooit lijdt Gij gebrek en Gij vindt vreugde in gewin,
nooit zijt Gij hebzuchtig en Gij rekent rente;
meer dan het verschuldigde wordt aan U betaald om U tot schuldenaar te maken: en wie heeft ook maar iets, dat niet van U is?
Gij betaalt schulden en zijt van niemand schuldenaar,
scheldt schulden kwijt en lijdt geen verlies.

En wat hebben we nu nog gezegd, mijn God, mijn leven, mijn heilige heerlijkheid?
Of wat wordt ooit door iemand gezegd, wanneer hij over U iets zegt?
En toch: wee degenen die over U zwijgen, want met al hun praten zijn zij stom!

Augustinus van Hippo (354-430), Belijdenissen 3-4