Berichtdoor Collateral » 06 nov 2006 21:18
'Ja moeder,' mompelde Tjerk met volle mond, 'die Hector Twee, die is me er een. Altijd achter de wijven aan. Altijd met succes.' Zijn moeder kneep in haar oren alsof het varkensoren waren, en het moet gezegd dat ze er bijzonder veel op leken. Toen keerde ze de koffiepot om, zodat een straal hete koffie over Tjerks benen liep. Maar Tjerk wilde zich niet laten kennen en zei dus niets. Nu alleen nog aan panda's denken, dacht hij. Panda's vasthouden, hun ribben laten kraken zodat ze diepbedroefde geluiden maken. Aan de verspilde koffie dacht hij al niet meer. Panda's daarentegen waren nu het lustobject van zijn wilde geest. Panda's, je kon er maar beter één op zak hebben in de oorlog. Panda's, dè dieren met tanden. Panda's, dieren die zelfs na de komst van de kleuren-tv zichzelf waren gebleven. Panda's op een kinderfiets die de hangjeugd van tegenwoordig tot de orde roepen. Panda's in de eerste kamer.
'Ik weet niet wat je zit te denken,' sprak moeder, 'maar ik zou maar eens werk gaan zoeken.'
