Een relatie en je ouders

[Gerdien B.]

het antwoord dat ik er op ken is: Dit is gewoon zo

[liisje]

dat hoord zo! en dat hoort niet!
dat zijn de enige antwoorden die je krijgt op je waarom vragen aan de kerkenraad

maar goed we dwalen af

ik denk dat wel duidelijk is hoe er over gedacht word met je ouders eren en dat jantjes er een aparte mening op na houd hij plukt maar teksten uit de bijbel en maakt wat recht is krom (oke voor hem recht dan)

wat hij denk ik bedoeld te zeggen is dat je liefde moet tonen voor je ouders ook al ben je het niet met ze eens omdat je ouders nu eenmaal boven je staan.. en.... hij denkt dat als we tegen onze ouders ingaan dit ALTIJD respectloos gaat hij denkt niet dat we in redelijkheid met onze (schoon)ouders kunnen praten.

daarom doet hij zo fel denk ik.......
maar praten met je (schoon)ouders en dat toch tegen hun wil ingaan dat kan er bij hem niet in want dan luister je niet!

zeg maar als ik het mis heb hoor

[Gerdien B.]

heb ook el een beetje dit idee, maar Jantjes kan het beste zelf aan geven of dit klopt.

Iig 1 ding: Ook al ben je het niet met je (schoon)ouders eens, daarom mag je het er over hebben. (zelfs moeten als het om dingen gaan die in strijd zijn met de Bijbel) Dat betekend niet gelijk dat het respectloos is. Het kan juist erg respectvol. Je kan je ook aan die regels houden maar wel duidelijk makend hoe jij er zelf over denkt maar hun regels in hun huis respecteerd.

[Optimatus]

Volgens mij is het meer zo dat bij menings (of gevoels) verschillen de kerkeraad per definitie gelijk heeft. Er is geen ruimte voor een andere interpretatie of gevoelswaarde.

Dat lijkt me een uiterst discutabele verheffing van de kerkenraad. De paus in Rome beroept zich ook op een vorm van onfeilbaarheid, het zou toch wel wat verwarrend worden als de kerkenraad van de Hervormde Gemeente van Berkenwoude en den Achterbroek (da's mijn gemeente) dat ook zou gaan doen.

[Technico]

Nou ja, laat ik het zo zeggen, bij mij in de thuisgemeente heeft mijn opa een soort pauselijke status gekregen Het klinkt gek, maar zo is het wel.

Dat de paus zich beroept op een vorm van onfeilbaarheid betekend trouwens nog niet dat iemand van een ander geloof, of een andere vorm van geloven dat niet kan doen. Diegene(n) geloven immers dat het anders is zoals de paus het zegt.
Waarmee ik uiteraard een dergelijke houding van een kerkeraad (of mijn opa in dit geval niet goedkeur.

Waarmee ik gelijk weer ontopic ga

[Marnix]

Volgens mij is het meer zo dat bij menings (of gevoels) verschillen de kerkeraad per definitie gelijk heeft. Er is geen ruimte voor een andere interpretatie of gevoelswaarde.

Dat lijkt me een uiterst discutabele verheffing van de kerkenraad. De paus in Rome beroept zich ook op een vorm van onfeilbaarheid, het zou toch wel wat verwarrend worden als de kerkenraad van de Hervormde Gemeente van Berkenwoude en den Achterbroek (da's mijn gemeente) dat ook zou gaan doen.

Ach ja, in de ogen van velen geldt de tem ex cathedra ook voor de kerkenraad... En in de ogen van sommigen lijkt dat zelfs voor ouders te gelden, dat je alles maar moet geloven wat ze zeggen omdat ze authoriteit hebben gekregen en ze die dus vast ook wel goed zullen gebruiken

[Wullimpie]

ex cathedra is inderdaad niet goed.

Anderzijds, willen we het tegenwoordig niet wat al te snel zelf beter weten, en als we dan wat tegenwerking ondervinden krijgt dat al gauw het stempel wettisch en/of ouderwets.

We moeten niet vergeten dat die kerkenraad er niet zit om ons te pesten, de "mannenbroeders" hebben het beste met ons voor, alleen het zijn net als ons mensen, en die maken dus wel eens fouten, net zoals wij dat wel eens doen.

Ik wil de kerkenraad absoluut niet heilig verklaren, maar het zijn wel mensen met een roeping waar wij wel enig ontzag voor mogen hebben, keerzijde is natuurlijk wel dat de kerkenraad dit ontzag/respect op een goede manier moet gebruiken.

[Jo'tje]

Natuurlijk hebben de 'mannenbroeders' van de kerkenraad wel bepaalde kennis en vaardigheden die tot zegen en steun van de gemeente kunnen zijn. Wij hebben als kerk een vrij roerige tijd achter de rug waarin ook de kerkenraad behoorlijk door elkaar is geschud. Toch zijn veel kerkenraadsleden een steun geweest en af en toe ook boksbal denk ik. Ik heb in ieder geval met onze jeugdouderling open en eerlijk, maar ook relativerend kunnen spreken. In sommige gevallen is dat ook gewoon nodig. Maar als ik over mijn persoonlijke dingen met mijn vrienden wil praten, wie zijn die mannenbroeders om mij dat te kunnen verbieden? Gelukkig staan ze daar bij ons in de kerk alleen maar positief tegenover