Gaven van de Geest

[mirjamvandorp]

We hadden het op school over gaven van de Geest (zie korinthe) vallen in de geest, spreken in tongen en dergelijke.

Ik vind het moeilijk wat je hier mee moet, in onze kerken wordt hier eigenlijk nooit over gepreekt en je ziet er eigenlijk nooit iets van.

Sommige mensen zeggen dat dit niet bij onze cultuur past omdat wij daar te nuchter voor zijn. Ik vraag me af of je dit op deze manier af mag doen. Het is voor mij gevoel iets wat God ons wil geven waardoor we Hem nog intenser kunnen ervaren.

Aan de andere kant lijkt het me ook gewoon heel eng om bijvoorbeeld in tongen te spreken. Ik zou het denk ik niet willen/durven. Maar is dit geen belediging naar God toe? Hij bied je als ware een cadeau aan en dan zeg ik: Sorry God maar dat wil ik niet, dat lijkt me eng...

HOe denken jullie hier over?

[hijwel]

iedereen die de geest heeft, heeft ook een gave van de geest. Dat hoeft maar iets heel kleins te zijn, als je maar door die gave inzet in het koningrijk van God.

Als het niet waar is hoor ik het well

[Immortal]

het is natuurlijk een apart onderwerp, waar je niet zoveel over weet omdat dit onderwerp niet zoveel wordt besproken wat erg jammer is, want het is een heel belangrijk en mooi onderwerp.

En wie zijn wij om te zeggen dat het neit bij onze cultuur past, dan sla je idd wat af uit de bijbel, er zijn wel meer dingen die niet meer bij deze cultuur passen (sex na huwelijk, tegen-abortus zijn, niet werken op zondag etc) maar dat sla je toch ook neit af.. ?

maar het eng vinden om in tongen te praten is normaal en hierbij sla je geen cadeau af dat je krijgt van God. want je hebt sowieso gaven, tongen is iets speciaals. denk maar aan geduld, liefde, vrede, blijdschap. miss bezit je wel 1 van deze gaven. dat is echt gaaf dan.


Maar als je de geest hebt wil dat dus niet zeggen dat je meteen in tongen kan/durft spreken ofzo

[@mic]

Je komt deze dingen nog behoorlijk veel tegen in de evangelische/ pinksterbeweging hoor

[mirjamvandorp]

iedereen die de geest heeft, heeft ook een gave van de geest. Dat hoeft maar iets heel kleins te zijn, als je maar door die gave inzet in het koningrijk van God.

Als het niet waar is hoor ik het well

Ja maar wat ik me dan afvraag waarom hebben bijvoorbeeld in pinksterkringen heel veel mensen de gave van vallen in de geest en spreken in tongen terwijl je dit in reformatorische kerken helemaal niet tegen komt.

Wat ik me afvraag moet je naar jouw gave opzoek gaan, of er open voor staan of iets anders of zie je die vanzelf??

[hijwel]

iedereen die de geest heeft, heeft ook een gave van de geest. Dat hoeft maar iets heel kleins te zijn, als je maar door die gave inzet in het koningrijk van God.

Als het niet waar is hoor ik het well

Ja maar wat ik me dan afvraag waarom hebben bijvoorbeeld in pinksterkringen heel veel mensen de gave van vallen in de geest en spreken in tongen terwijl je dit in reformatorische kerken helemaal niet tegen komt.

Wat ik me afvraag moet je naar jouw gave opzoek gaan, of er open voor staan of iets anders of zie je die vanzelf??

Ik denk echt dat je naar je gave opzoek moet gaan.
Veder denk ik dat God mensen in refomatorische kringen geen speciale gaven geeft omdat zij die in hun gemeente waarschijnlijk niet naar buiten kunnen brengen. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij ze wel geeft, maar dat wij er geen gebruik van maken.

[Marnix]

Hehe... om het vallen in de Geest een gave te noemen vind ik wat te ver gaan. Gaven zijn dingen waarmee je een ander kan dienen

Ik denk dat bijzondere gaven (om het ff zo te noemen) niet te vinden zijn in traditionele kerken omdat deze kerken er niet mee bezig zijn, zich er voor afsluiten. Hoe kun je nou die gave bij jezelf ontdekken als je er niet mee bezig bent? Ik denk dat dat de reden is en niet dat God het niet zou geven.... God geeft het wel maar bepaalde kado's maken we niet open Dat is een kado waarop staat: Bijzonder... en dat vinden we een beetje eng.

[lorit]

Bets een moeilijk onderwerp. Spreken in tongen en dergelijke. Ik heb er al wel veel over gelezen, maar is er hier iemand die deze gave (of een andere) heeft. Ik zou graag eens een persoonlijk verhaal horen. Hoe ontdek je die gaven, hoe gaat het in zijn werk, wat is het doel ermee

[TheShadow]

ooit voor JV een klein stukje geschreven over dit onderwerp:

Je kunt het werk van de Heilige geest onderscheiden in drie grote werkzaamheden. De eerste is de rechtvaardiging: de Geest neemt de gerechtigheid van Christus en past die op ons toe. De tweede is de heiligmaking: de Geest neemt de heiligheid van Christus en past die op ons toe. Door de eerste hebben we overtuiging en vergeving van zonden, vrede met God en de verzekering van het eeuwige leven met God. Door de tweede hebben we de kracht om tegen de zonde te strijden en wordt vrucht van de Geest zichtbaar in ons leven: liefde, vreugde, geduld, enzovoort. Deze twee activiteiten van de Geest horen bij elkaar als 'een en dezelfde beweging'.

Maar er is ook nog een derde werk van de Geest. Hij neemt de gaven van Christus en past die op ons toe. We kunnen dit het werk van de vervulling of begiftiging noemen. Ook hier gaat het om individuele gaven, maar de nadruk ligt nu op de relatie van die individuele gelovige tot de gemeente en op zijn/haar taak in de gemeente. Deze gaven ontvangen de gelovigen niet primair voor eigen gebruik, maar om dienstbaar te kunnen zijn aan de gemeente en, via de gemeente, aan de wereld.

Enkele voorbeelden van gaven van de Geest zijn:

Evangelisatie
Het vermogen dat God geeft om het evangelie op een effectieve manier door te geven aan niet-gelovigen, zodat die tot geloof komen.

Onderwijs
Het vermogen dat God geeft om het Woord van God te begrijpen, duidelijk uit te leggen en toe te passen.

Wijsheid
Het vermogen dat God geeft om geestelijke waarheid treffend toe te passen, waar dat in een bepaalde situatie nodig is.

. . . . en zo zijn er nog meer.

Het is echter wel van belang dat deze gaven tot eer van God gebruikt worden en tot opbouw van de gemeente. In 1 Korinthe 14 vers 5 zegt Paulus: En ik wil wel, dat gij allen in vreemde talen spreekt, maar meer, dat gij profeteert; want die profeteert, is meerder dan die vreemde talen spreekt, tenzij dan dat hij het uitlegge, opdat de Gemeente stichting moge ontvangen. Paulus zegt dan ook in datzelfde hoofdstuk in vers 19: Maar ik wil liever in de Gemeente vijf woorden spreken met mijn verstand, opdat ik dan ook anderen moge onderwijzen, dan tien duizend woorden in een vreemde taal.

Ook mogen de gaven de orde in de samenkomsten en in de eredienst van de gemeente niet verstoren. Dit geldt vooral voor de gaven “in vreemde tongen spreken” en profetie in de eredienst.

Het belangrijkste is de liefde in de gaven. Zonder de liefde is elke gave nutteloos. Paulus maakt dit duidelijk in de eerste twee verzen van hoofdstuk 13 in 1 Korinthe. Paulus zegt daarin dat als hij de taal der engelen zou spreken en de liefde niet had, hij zou klinken als een klinkend metaal. En als hij de gave der wijsheid had om zelfs bergen te kunnen verzetten, zonder de liefde, zo zou hij niets zijn.
Nu zal ik antwoord proberen te geven op de volgende vraag: Is de bedeling van gaven in de loop van de tijd veranderd, in verband met veranderende omstandigheden.

We kunnen ons ook afvragen of de in het Nieuwe Testament voorkomende gaven (spreken in vreemde talen, profetie, onderwijzing, leidinggeven enz.) vandaag de dag nog aanwezig zijn in de kerk.

De pinkstergemeente (jullie wel bekend) gaat er vanuit dat wat we in de eerste gemeenten vinden, bindend is voor nu. Zij zijn dus van mening dat we deze jonge gemeenten moeten navolgen en nabootsen en er dus geen veranderingen zijn in de verdeling van de gaven.

Deze gedachtegang kan worden weerlegd met de volgende argumenten:

We vinden in de bijbel nergens de opdracht om de jonge kerk te kopiëren. De Heilige Geest werkt altijd in de geschiedenis en sluit zich aan bij historische situaties. In nieuwe tijden mogen we dan ook nieuwe daden en gaven verwachten, die samenhangen met de noden en behoeften van die bepaalde tijd.

We mogen echter de mogelijkheid niet uitsluiten dat bepaalde gaven, die we in het Nieuwe Testament vinden, terugkeren. Het geven van de gaven blijft en zal altijd in de handen van God blijven, die zijn Geest op de gemeente heeft uitgestort.

De enige gave die niet kan terugkeren is het apostolaat. De apostelen waren niet alleen de eerste leden van de kerk maar waren ook het fundament van de kerk. Zij waren de oorspronkelijke oog- en oorgetuigen en zijn dan ook onvervangbaar.

Met de profetie ligt het anders. Wel worden de profeten in Efeze 2 vers 20 naast de apostelen als fundament van de kerk genoemd, maar de gave is als zodanig niet uniek. Zij waren trouwens ook geen oog- en oorgetuigen. Omdat het profetische inzicht voor de
kerk van alle tijden van belang is, mogen we verwachten dat deze gave ook in onze eigen tijd aanwezig is.

We moeten altijd openstaan voor nieuwe gaven die de Heilige Geest wil schenken, omdat ze van groot belang voor de gemeente van vandaag zijn.

Alle gaven en uitingen van de Heilige Geest die in onze tijd geclaimd worden, moeten getoetst worden aan het profetische en apostolische getuigenissen die we in de Schriften van het Oude en Nieuwe Testament vinden. Het was dezelfde Geest die door hen sprak en we geloven dat de Geest, als Hij in deze tijd spreekt, zichzelf niet tegenspreekt. Ook nu nog neemt Hij gaven uit Christus om het ons te verkondigen

[Petertje]

Hehe... om het vallen in de Geest een gave te noemen vind ik wat te ver gaan. Gaven zijn dingen waarmee je een ander kan dienen

Ik denk dat bijzondere gaven (om het ff zo te noemen) niet te vinden zijn in traditionele kerken omdat deze kerken er niet mee bezig zijn, zich er voor afsluiten. Hoe kun je nou die gave bij jezelf ontdekken als je er niet mee bezig bent? Ik denk dat dat de reden is en niet dat God het niet zou geven.... God geeft het wel maar bepaalde kado's maken we niet open Dat is een kado waarop staat: Bijzonder... en dat vinden we een beetje eng.

Voor zover ik weet staat vallen in de Geest niet in de bijbel. Dit is een term en een verschijnsel van de afgelopen 10 jaar.

[joepie]

Volgens mij is er al eens een topic aan gewijd.
Maar gaven van de Geest zijn er velen. Al in het oud Testament wordt er gesproken over gaven van de Geest. Lees maar eens Num 11.
De gave van het profeteren.Of bij Bileam. Of bij de Richteren. Of bij David. En die spraken niet in tongen. Maar duidelijk begrijpbare taal. Voor iedereen.
Als je spreekt over gave van de Geest waarom moet daar dan maar 1 gave uitgelicht owrden? De tongetaal. Alsof dat de enige gave is!

Als je kijkt op de site WWW.bilblija.net en je zoekt naar Geest dan vind je vele verwijzingen naar diverse gaven van de Geest. En ik kan niet zeggen dat die gemist worden in de kerk. Het spreken in tongen is alleen van nut als ook iemand ze uit kan leggen.
En staat er niet elke zondag een dominee de Bijbel uit te leggen?
Stel dat we allemaal die ene gave hadden, spreken in tongen, wie moest ze dan uitleggen? En waar zijn dan die andere gaven?
Er staat dat we als lichaam van Christus fungeren. Hoe zou dat zijn als we allemaal de hand zijn en niemand meer de voet?
De Geest Woont in ons en we moeten Hem de vrijheid geven om in ons te werken. En dan zullen er mooie dingen gebeuren.
Niet het spreken in tongen, maar vele anderen. Zachmoedigheid, liefde naar elkaar, hulpvaardigheid, naaste liefde, profeteren, luisteren, helpen van een ander, kinderen opvoeden in de vreze des Here, enz. enz.
Kijk maar eens goed om je heen en ontdek hoeveel gave van de Geest er zijn.

[@tlantis]

er zijn wel meer dingen die niet meer bij deze cultuur passen (sex na huwelijk, tegen-abortus zijn, niet werken op zondag etc) maar dat sla je toch ook neit af.. ?

Sex na het huwelijk?...

Ja maar wat ik me dan afvraag waarom hebben bijvoorbeeld in pinksterkringen heel veel mensen de gave van vallen in de geest en spreken in tongen terwijl je dit in reformatorische kerken helemaal niet tegen komt.

Persoonlijk denk ik dat hier twee redenen voor zijn:
1. De geest krijgt de ruimte niet in reformatorische erediensten. Paulus schrijft heel duidelijk dat mensen op moeten kunnen staan in de eredienst en dat een ieder die iets te zeggen heeft dat moet kunnen doen, zolang het ordelijk verloopt. In de reformatorische erediensten wordt geen gehoor gegeven aan deze boodschap en ik denk dat we daardoor de Geest niet voldoende ruimte geven.
2. Mensen uit de refo-hoek staan niet open voor deze gaven. Er wordt niet om gebeden, er wordt weinig tot geen studie naar gedaan, af en toe lijkt het alsof men gewoon bang is dat er niets gebeurd. Ik mis op dit gebied echt een stukje vertrouwen in God. Dat klinkt misschien hard en ik weet ook wel dat het meer met cultuur te maken heeft en velen in reformatorische kerken een groot vertrouwen in God kennen, maar het is zeker iets wat beter kan.

Hehe... om het vallen in de Geest een gave te noemen vind ik wat te ver gaan. Gaven zijn dingen waarmee je een ander kan dienen

Vallen in de Geest is inderdaad geen gaven, eigenlijk is het alleen maar een lichamelijk reactie die een mens krijgt op het moment dat hij heel dicht bij God/de Geest komt. De energiestoot die dat tot gevolg heeft zorgt voor een lichamelijke reactie.

Voor zover ik weet staat vallen in de Geest niet in de bijbel. Dit is een term en een verschijnsel van de afgelopen 10 jaar.

Referenties in de bijbel:

Ezechiël 1:28 "dit was de gedaante van de gelijkenis der heerlijkheid des HEEREN; en als ik het zag, viel ik op mijn aangezicht"

Ezechiël 3:23-24 "En ik maakte mij op, en ging uit in de vallei, en ziet, de heerlijkheid des HEEREN stond aldaar, gelijk de heerlijkheid, die ik gezien had bij de rivier Chebar; en ik viel op mijn aangezicht.Toen kwam de Geest in mij, en stelde mij op mijn voeten"

Daniël 8:18 "Als hij nu met mij sprak, viel ik in een diepen slaap op mijn aangezicht ter aarde;" (hij= de engel Gabriel)

Daniël 10:9 "En ik hoorde de stem Zijner woorden; en toen ik de stem Zijner woorden hoorde, zo viel ik in een diepen slaap op mijn aangezicht, met mijn aangezicht ter aarde."

I Koningen 8:10-11 "En het geschiedde, als de priesters uit het heilige uitgingen, dat een wolk het huis des HEEREN vervulde. En de priesters konden niet staan om te dienen, vanwege de wolk; want de heerlijkheid des HEEREN had het huis des HEEREN vervuld."

II Kronieken 5:13-14 "Het geschiedde dan, als zij eenpariglijk trompetten en zongen, om een eenparige stem te laten horen, prijzende en lovende den HEERE; en als zij de stem verhieven met trompetten, en met cimbalen, en andere muzikale instrumenten, en als zij den HEERE prezen, dat Hij goed is, dat Zijn weldadigheid is tot in eeuwigheid; dat het huis met een wolk vervuld werd, namelijk het huis des HEEREN. En de priesters konden, vanwege die wolk, niet staan, om te dienen; want de heerlijkheid des HEEREN had het huis Gods vervuld."

[joris]

vallen in de Geestdit is volgens mij alleen een uitingsvorm van het moment waarop iemand vervult wordt met de heilige Geest. het vallen zelf is niet een gave, het kan ook een hysterie zijn op gegeven moment. Vervuld zijn met de heilige Geest is ook geen gave, dat is een belofte waar we aanspraak op mogen maken.

Vervuld zijn met de Heilige Geest schijtn een moment te zijn wat jeheel goed merkt. Je hoeft niet op je kop te gaan staan of in tongn te gaan spreken, wel zal je heel duidelijk een verschil merken in je leven. of bijvoorbeeld in de manier waarop je de bijbel bekijkt. alles lijkt ineens helemaal anders geworden.

spreken in de taal van de Geestik heb een hekel aan het woord tongen, omdat dat allerlei rare associaties meebrengt maar ook omdat het lijkt alsof tongen een gebrabbel is. Dat is niet waar. Het is een taal van God tot opbouw van je eigen geloof of tot opbouw van een ander die het oppikt.

relaxed de bijbel is er duidelijk over dat Jezus Degene is die ons zal dopen met de Geest. De bijble is er ook duidelijk over dat je er om mag vragen. De praktijk laat zien dat je niet zonder zonde hoeft te zijn om vervuld te zijn met de Geest of in de taal van de Geest te spreken. God gebruikt je. Jij gebruikt God dan niet.
Ik denk dat je gewoon rustig moet bljven en God moet blijven vragen of Hijzijn wil in jouw leven wil laten doorgaan. En vertel hem dat je niet genoege neemt met het Woord alleen, maar dat je Gods hart wil leren kennen. Dat je wilt leven met Hem. En dan zal je God leren kennen en als het Gods wil is, ook via het spreken van de taal van de Geest.

[joepie]

Uit die teksten kan ik niet vallen in de Geest halen.

[joris]

Uit die teksten kan ik niet vallen in de Geest halen.

ik wel. maar het is niet een doel om te halen als christen, geen programmapunt tijdens een eredienst.