Een relatie en je ouders

[Evelien]

Vaak, eigen te vaak, lees of hoor ik dat als een jongen en meisje verkering krijgen met elkaar. En een van de ouders (van het meisje of jongen) hem of haar niet mag. En een van de kinderen zo onderdruk zetten dat ze gaan twijfelen en de relatie gaat uit.

Zo las ik dus een vraag in de vragenrubriek (om het even helder te maken, plaats ik even de vraag):

Mijn vriend komt uit Ger. Gem., ik uit PKN. Nu hebben we al anderhalf jaar verkering. Zijn ouders accepteren mij niet. Ik zei tegen zijn moeder: “Ik geloof dat ik een kind van de Heer ben”. Ze zei: “Jij bent niet Gods kind, want anders ga je niet zo werelds gekleed! (ik droeg een broek). Zij willen mij zien naar hun wens en anders ben ik niet welkom. Zij nemen me niet zoals ik ben, omdat ik wel eens een broek aanheb en andere wettische dingen niet onderschrijf. Omdat ik er niets voor voel om Refo te worden, willen zij het me zo onmogelijk maken en tegen mijn vriend zeggen: kies voor haar of voor ons. Hoe kunnen mensen je zo liefdeloos benaderen en dan nog over Christus' liefde spreken... Ik snap dit niet. Ze hebben ook geen persoonlijke relatie met de Heer. Hoe moet ik met deze starre mensen omgaan?

Hoe zou het komen dat ouders zo kunnen zijn!?

Heb jij ervaring hier mee? en heb jij het weleens mee gemaakt van dichtbij (zelf of bij een van je vrienden/broers/zussen?!)

Eigenlijk zou je als christelijk gezin toch open moeten staan voor iedereen?!

[Denkertje21]

Ergens denk ik dat je het ouders niet kunt kwalijk nemen en ook weer wel...
Maar veel ouders weten niet beter. Ze zijn niet buiten hun eigen kringetje gekomen en geven dus door wat hen ook is geleerd..

De enige oplossing is mogelijk begrip te hebben voor hunh onbegrip... Haal angels er uit waardoor ze verplicht worden om naar jou als persoon te kijken. Dan zijn uiterlijkheden geen belemmering. En al;s ze dan jou als persoon hebben leren kennen, komt de rest vanzelf...

Ook is het handig om hun taal te spreken, maar met jouw verhaal. Als je zegt dat je "een kind van de Heer" bent, kun je verwachten dat dat bij hen niet bekend klinkt... De oude evangelist Johan Frinsel, zelf een Pinksterman, zei eens: "Als het moet, schrijf ik Heere met vijf e's!"

Als je naar Duitsland gaat en je verteld jou vetrhaal in je eigen taal, dan heb je een probleem. Je verhaal deugt wel, maar niemand verstaat je... Dus als je datzelfde verhaal in het Duits doet, hun taal, verstaan ze je wel...

Is dat hypocriet? Nee, ik geloof het niet want je blijft jezelf. Maar je 'daalt af' naar het denkniveau van de ander...

Geduld, liefde... En dan moet het lukken... Ook al is het geduld en de liefde een beetje eenzijdig. Maar je wint ze wel in...

[Tante Pollewop]

Goed verhaal, denkertje!

Ik denk dat je zo al een heel eind komt.

[Technico]

Ik kan inderdaad goed meekomen, maar het vergt wel een niveau aanpassingsvermogen en geduld die ik, rond de leeftijd dat ik hetzelfde probleem had (17/18 ), niet had.

Daarom vind ik dat, vooral rond die leeftijd, ouders best wel wat inschikkelijker mogen zijn dan nu regelmatig het geval is.

[Tante Pollewop]

Ik heb opziech een goede relatie met mijn ouders. Alhoewel de relatie beter is met mijn moeder dan met mijn vader.
Natuurlijk heb ik ook wel eens een aanvaring met een van beiden, of allebei, maar dan is de lucht ook snel weer opgeklaard...

[Optimatus]

Mijn vriendin komt uit de GerGem, maar mijn ouders lopen bijna met haar weg - op zich wel lekker rustig, dan kun je tenminste gewoon lekker Refoweppen.

[Hippieblijhoofd]

Mijn schoonzus is niet gelovig.
Ik hoorde pas dat haar ouders er nog meer moeite mee hadden dat zij een gereformeerde jongen had gevonden, dan dat mijn ouders met haar hadden.

Mijn broer was al redelijk oud (26 ofzo) toen hij verkering kreeg met haar, en mijn ouders vonden dat het zijn eigen keuze moest zijn.

[Abdijbiertje om 1:00]

Mooi verhaal Denkertje, het is voor homo's/lesbiennes die met hun vriend/vriendin thuiskomen misschien ook wel een bekend verhaal.

Maar toch, uiteindelijk moet er wel wat aan gedaan worden. Ik heb hetzelfde gezien bij een stelletje waar ik mee bevriend was op de middelbare school. Zijn ouders moesten haar niet. Ze kregen zelfs een verbod om elkaar te zien. Ik heb wat afgepraat met die twee zeg, vreselijk. Ze leden er echt onder.

Wat ik niet snap is dat ouders het hun kinderen niet gunnen dat ze een relatie krijgen. Het geluk van hun kinderen zou voorop moeten staan. Een een aanvallende tactiek van de ouders werkt sympathie voor het geloof ook niet echt bepaald in de hand.

Maar goed, ik heb er dan ook niet zoveel moeite mee. Als mijn zoon/dochter later thuiskomt met een vriendin/vriend van een andere kerk zou ik het iig niet afwijzen.

[Tante Pollewop]

Als ik met een vriendin van een ander kerkgenootschap zou thuiskomen, zouden mn ouders dat zeker niet erg vinden. Maar ze vinden het wel belangrijk dat je op 1 lijn zit wat betreft geloof. Daar ben ik het ook van harte mee eens...

(btw, check mn onderschrift ter voorkoming van misverstanden...)

[Lalage]

Mijn moeder zei pas als het uit was: Die paste toch niet bij je

[Jantjes]

Evelien schreef:

Hoe zou het komen dat ouders zo kunnen zijn!?

Je zou je ook af kunnen vragen hoe het komt dat het meisje zo zou kunnen zijn dat zij ondanks de liefde voor de jongen?? zich niet aan kan passen aan het gezin aldaar.
Waarom zou het gehele gezin zich aan moeten passen aan een meisje dat zo eigenwijs is en geen liefde kan opbrengen voor het gezin waar de jongen uit geboren is.
Het is sowieso beleeft als een vreemde in een gezin komt waar de regels anders zijn als hij/zij gewent zijn zich dan aanpast.

Eigenlijk zou je als christelijk gezin toch open moeten staan voor iedereen?!

Chritus stond toch ook niet open voor iedereen, hij noemde ze zelfs: adderengebroedsels! hoe kunt gij goede dingen spreken, daar gij boos zijt? want uit den overvloed des harten spreekt de mond.

[Hippieblijhoofd]

Evelien schreef:

Hoe zou het komen dat ouders zo kunnen zijn!?

Je zou je ook af kunnen vragen hoe het komt dat het meisje zo zou kunnen zijn dat zij ondanks de liefde voor de jongen?? zich niet aan kan passen aan het gezin aldaar.
Waarom zou het gehele gezin zich aan moeten passen aan een meisje dat zo eigenwijs is en geen liefde kan opbrengen voor het gezin waar de jongen uit geboren is.
Het is sowieso beleeft als een vreemde in een gezin komt waar de regels anders zijn als hij/zij gewent zijn zich dan aanpast.

je kunt je toch niet helemaal aanpassen aan het gezin van degene waarmee je verkering hebt? Misschien wel als je bij hun thuis bent, maar in je vrije tijd?

Eigenlijk zou je als christelijk gezin toch open moeten staan voor iedereen?!

Chritus stond toch ook niet open voor iedereen, hij noemde ze zelfs: adderengebroedsels! hoe kunt gij goede dingen spreken, daar gij boos zijt? want uit den overvloed des harten spreekt de mond.

Maar hoe kunnen ouders nu oordelen of hun a.s. schoonzoon/dochter 'adderengebroedsel' is? Dat kan Christus alleen, lijkt me..

[Lalage]

Eigenlijk zou je als christelijk gezin toch open moeten staan voor iedereen?!

Chritus stond toch ook niet open voor iedereen, hij noemde ze zelfs: adderengebroedsels! hoe kunt gij goede dingen spreken, daar gij boos zijt? want uit den overvloed des harten spreekt de mond.

Volgens mij begrijp je het niet helemaal. Jezus had juist een hekel aan schijnheiligheid. Blijkbaar heeft het meisje dat de vraag stelt dat ook en zij is gewoon zichzelf, terwijl de ouders nogal wettisch overkomen. Dus het is juist omgekeerd. Natuurlijk kan je wel een rok aantrekken als je naar je schoonouders gaat, maar als het alleen maar daarom ging, zou ze er niet zo mee zitten.

[liefie]

in onze familie heb je erg mooie voorbeelden mijn pa is ger.gemer. en mijn ma was van een samen op weg kerk. mijn opa en oma toch behoorlijk strenge mensen hebben er nooit moeilijk over gedaan zeiden alleen van wij hopen dat jullie gelukkig zijn en een goed huwelijk hebben! en dat hebben mijn ouders ook en mijn ma zit ook gewoon vanaf der trouwen in de ger.gem
de broer van mijn vader gaat helemaal niet meer naar kerk en is getrouwd met een gescheiden vrouw met 2 kinderen. zij zijn even welkom als elk ander kind of kleinkind. Ik heb echt bewondering voor mijn opa en oma! en ben blij dat ze zo gedaan hebben

[Jantjes]

Hippieblijhoofd schreef:

je kunt je toch niet helemaal aanpassen aan het gezin van degene waarmee je verkering hebt? Misschien wel als je bij hun thuis bent, maar in je vrije tijd?

Helemaal aanpassen?? we hebben het over kleinigheden, een broek wordt in het verhaal genoemd en wettische dingen? Wat voor wettische dingen dat zijn staat niet beschreven, maar als kleinigheden niet kan opbrengen voor je vriend en zijn gezin zou ik haast zeggen is er wel liefde tussen die twee of gaat het meer om andere zaken zoals seksualiteit wat in onze dagen verward wordt met liefde.

Maar hoe kunnen ouders nu oordelen of hun a.s. schoonzoon/dochter 'adderengebroedsel' is? Dat kan Christus alleen, lijkt me..

Het gaat er om dat een christelijk gezin inderdaad (naar mijn mening) niet open moet staan voor iedereen, Dat zou volgens Evelien wel het geval moeten zijn.