Jammer dat je dit als tegenstelling opwerpt, denk jij dat er iemand 'goed' voor God leeft zoals jij het bedoelt?marina87 schreef:Marnix schreef:Helemaal mee eens. En een volgende stelling: Ontstaat onzekerheid over het geloof en dus het aangaan aan tafel niet veelal vanuit het feit dat we toch denken het zelf te moeten doen en verdienen, omdat we de zekerheid in onszelf zoeken in plaats van buiten onszelf?
Ja, ik zou niet goed durven omdat ik niet goed leef voor Hem. Hoe langer ik geloof hoe slechter ik mezelf vind..![]()
Terwijl je aangaat om te herdenken dat Christus voor je zonden gestorven is, en zo Zijn kind mag zijn.
Zou er sowieso iemand zo goed kunnen leven en zelf zijn zonden kunnen vergeven?
Ik zou meer hechten aan de opdracht die Jezus ons zelf heeft gegeven.
De apostel Paulus beschrijft de instelling van het heilig avondmaal door onze Here Jezus Christus in 1Korintiërs 11:23-29:
Want zelf heb ik bij overlevering van de Here ontvangen, wat ik u weer overgegeven heb, dat de Here Jezus in de nacht waarin Hij werd overgeleverd, een brood nam, de dankzegging uitsprak, het brak en zei: Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis. Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis. Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt. Wie dus op onwaardige wijze het brood eet of de beker des Heren drinkt, zal zich bezondigen aan het lichaam en bloed des Heren. Maar ieder beproeve zichzelf en ete dan van het brood en drinke uit de beker. Want wie eet en drinkt, eet en drinkt tot zijn eigen oordeel, als hij het lichaam niet onderscheidt.