BEWUST geen kinderen

[L'être extraterrestre]

Hmm, de reden dat ik ooit een kind ter wereld wil brengen is niet dat ik zoiets van ons samen wil. Dan ga ik liever met hem op vakantie, verre reizen maken, een hamster nemen idd voor mijn part, maar echt geen kind! Tuurlijk, het IS wel iets van je samen, maar das niet mijn reden eigenlijk.
En om geen kind ter wereld te brengen omdat je ouders het in jouw ogen fout deden, lijkt me ook niet zo zinnig.
Ik denk dat je pas op latere leeftijd (20+ ofzo) je je opvoeding goed onder de loep kunt nemen. Als je je los hebt gemaakt van thuis,als je neutraal ernaar kunt kijken. En zeker als je kids hebt van jezelf, ga je denk ik pas inzien wat je echt goed vond en niet goed vond, en dat zelf anders gaan doen. (of je merkt later, als je puberkinderen gaan klagen, dat je eigenlijk hetzelfde doet als je eigen ouders!)

nogmaals, ik heb zo m'n redenen om dingen te zeggen. Jullie zullen vast denken, hoe kan ze in vredesnaam haar ouders zo zwart maken, of, ze is puber, nou, ik zou zeggen, denkze.

[Aragorn]

Ach, meestal zie je aan jezelf wel dat de invloed van de ouders ook maar beperkt is dus dat je daar in min of meer normale omstandigheden weinig aan kunt verpesten als ouder.

[Ansje]

Hmm, de reden dat ik ooit een kind ter wereld wil brengen is niet dat ik zoiets van ons samen wil. Dan ga ik liever met hem op vakantie, verre reizen maken, een hamster nemen idd voor mijn part, maar echt geen kind! Tuurlijk, het IS wel iets van je samen, maar das niet mijn reden eigenlijk.
En om geen kind ter wereld te brengen omdat je ouders het in jouw ogen fout deden, lijkt me ook niet zo zinnig.
Ik denk dat je pas op latere leeftijd (20+ ofzo) je je opvoeding goed onder de loep kunt nemen. Als je je los hebt gemaakt van thuis,als je neutraal ernaar kunt kijken. En zeker als je kids hebt van jezelf, ga je denk ik pas inzien wat je echt goed vond en niet goed vond, en dat zelf anders gaan doen. (of je merkt later, als je puberkinderen gaan klagen, dat je eigenlijk hetzelfde doet als je eigen ouders!)

nogmaals, ik heb zo m'n redenen om dingen te zeggen. Jullie zullen vast denken, hoe kan ze in vredesnaam haar ouders zo zwart maken, of, ze is puber, nou, ik zou zeggen, denkze.

Jij zal daar best je redenen voor hebben. Zoiets denk je niet zomaar! En ik denk dat als je in zo'n situatie zit je wel anders tegen kinderen krijgen/opvoeden aankijkt ja.

[L'être extraterrestre]

Ach, meestal zie je aan jezelf wel dat de invloed van de ouders ook maar beperkt is dus dat je daar in min of meer normale omstandigheden weinig aan kunt verpesten als ouder.

Wat zijn 'normale omstandigheden'?

[birdsong]

Ik heb ook bewust gekozen om kinderloos te blijven. Zijn veel redenen voor te noemen.... die ik overigens niet ga opsommen. dan ben ik over 4 uur nog aan het typen. Maar ik geniet altijd van mijn neefje en nichtje en de kinderen van een bevriend stel. Die zijn mij heel veel waard, en ja, misschien nog wel meer dan een eigen kind.

[Aragorn]

Ach, meestal zie je aan jezelf wel dat de invloed van de ouders ook maar beperkt is dus dat je daar in min of meer normale omstandigheden weinig aan kunt verpesten als ouder.

Wat zijn 'normale omstandigheden'?

Als je zelf geen grote lichamelijke of psychische problemen hebt, zelfstandig kan nadenken en weet wie je bent en wat je wilt.

[Saskia]

nog belangrijker dan wel of geen kinderen krijgen is het najagen van je grote droom, denk ik.

En nog belangrijker is te doen wat God van je vraagt, denk ik... En dan gaat het niet over het aantal kinderen ofzo, maar gewoon in alle dingen.

En ik weet ook wel dat er nu een heleboel mensen zijn die geen kinderen meer willen, omdat ze verwond zijn door de manier waarop ze zelf groot gebracht zijn door hun ouders, de pijn die ze daaraan over gehouden hebben en de angst en onwil om zelf zo verder te gaan. Maar toen die ouders kinderen kregen was dat toch echt niet met de bedoeling om ze maar zo rottig mogelijk op te voeden, het lijkt me dat alle ouders in de eerste instantie het beste willen voor hun kind, alleen slagen niet alle ouders daarin.
Ik denk dat zulke dingen het beste uit te praten zijn met de ouders zelf, en dan vooral ook kijken aar hoe het komt dat het voor de ouders zo moeilijk was om hun kinderen op te voeden. Misschien hebben ze zelf ook wel een rotjeugd gehad, wilden ze het zelf ook heel anders doen, maar slaagden ze daar door hun eigen rotervaringen ook niet in...

[Liarose]

Zijn er ook mensen hier die bewust geen kinderen willen of liever uitstellen enz?

Bewust geen biologische kinderen in mijn geval. Sowieso nu nog geen kinderen omdat we pas een half jaar getrouwd zijn. We redden het nu financieel samen hartstikke goed, maar ik vind het erg belangrijk dat je een kind ook echt goed kunt onderhouden. Ze hoeven geen dure merkkleding en weet ik hoeveel spullen in de zin van computers, tv's, stereotorens, maar wel een fatsoenlijke kamer met leuke dingetjes, goede kleding, schoenen en zo, voldoende eten, goede opleiding etc. Dus wij wachten sowieso nog even. Ook omdat we gewoon nog ontzettend jong zijn! Maar als we dan zoiets hebben van, OK, nu zijn we eraan toe, dan zouden wij graag een adoptiekindje of pleegkindje willen. Gewoon geen nieuwe kinderen 'op de wereld zetten', maar kinderen die er al zijn helpen.

[Liarose]

Lief en ik kiezen heel bewust om kindvrij te blijven. Heeft niets te maken met geld, met een rotte wereld. We zijn niet egoistisch noch materialistisch. Het is voor mij een soort oergevoel, ik heb al van kleins af aan geweten dat ik geen moeder zou worden. (net zoals vrouwen een oergevoel kunnen hebben om wel kids te willen, bij mij is het alleen net ff anders)

Ik kan me je gevoel erg goed voorstellen. Ik heb dat oergevoel om persé zelf een kind te baren ook absoluut niet! Maar ik heb dan wel weer het gevoel dat ik moeder wil worden, maar dan gewoon moederen over kindjes die er al zijn.

[Liarose]

Als ik kinderen wil, en hopelijk nog een x mag krijgen, wil ik wel dat ook hun toekomst veilig gesteld is en dat wij ook onze kinderen als het zover is ook een goede opleiding kunnen geven. En daar is geld voor nodig. En ik wil wel dat ik dit op een goede manier kan doen, zonder daarvoor elk dubbeltje voor hoef om te draaien.

dit kan ik dus niet uitstaan. Als je trouwt kunnen er kinderen komen toch?? zie bijbel!!!

Ik begrijp je gevoel wel hoor. Jij wilt dolgraag biologische kinderen! Maar je moet je wel realiseren dat ieder mensen verschillend is! Dus niet iedereen heeft hetzelfde gevoel als jij!

[rosekapje]

Wij kregen na ruim 9 maanden getrouwd te zijn een baby. Ik ben hardstikke dankbaar voor ons allerliefste mannetje. elke dag geniet ik met volle teugen van dat kleine ventje. Hij is het mooiste wat ik heb. Ik kan me dan ook totaal niet voorstellen dat er mensen zijn die geen kinderen zouden willen.

Dat klinkt vrij eh.. egoïstisch..

Ik ben dankbaar voor de kinderzegen die we uit Gods Hand mogen ontvangen. Heel blij met deze grote gave.
Als dat egoistisch overkomt, best.

[Lalage]

Waar blijven de mannen eigenlijk in dit topic?

Overigens: ik heb een hele gave jeugd gehad, afgezien van het eeuwige gepest op school dan. Het lijkt me wel heel gezellig om met kinderen te knutselen en met lego spelen en in het bos rondrennen enzo dus zoals mijn ouders vroeger met ons deden.

Nog een reden om geen kinderen te willen die ik hier nog niet heb gehoord: Borkdude en ik waren vaak wel buitenbeentjes. Dan denk ik: als wij samen een kind zouden krijgen, dan heeft die meer kans dan gemiddeld om ook gepest te worden op school en zich er rot te vervelen enzo. Dat ligt natuurlijk ook aan het soort school, maar dan nog... het zouden best hele rare vervelende kinderen kunnen worden, als het een kruising van ons is

[kipje18]

ik heb een nichtje die vrij snel zwanger was na hun trouwen. Ze werkten allebei. Maar konden toen al moeilijk rond komen van hun maandsalaris. Ze woonden in een flatje, hebben een kleine auto. Dus echt niet van dat luxe spul.

Nu hebben ze een dochter van 6 maanden, ze wonen inmiddels niet meer in de flat omdat ze dat niet kunnen betalen. Maar wonen bij haar moeder in.

Dan gaan bij mij de haren rijzen. Want zo wil ik geen kind op de wereld zetten, wat voor toekomst kun je zo'n kind dan bieden?

Daarom wil ik zelf (en mijn vriend) kinderen pas later. Ik heb al eerder gezegt dat ik een kind alles wil geven wat ik zelf ook heb gehad. En daar ook de middelen voor moet hebben om alles te kunnen geven.

[birdsong]

En ik weet ook wel dat er nu een heleboel mensen zijn die geen kinderen meer willen, omdat ze verwond zijn door de manier waarop ze zelf groot gebracht zijn door hun ouders, de pijn die ze daaraan over gehouden hebben en de angst en onwil om zelf zo verder te gaan. Maar toen die ouders kinderen kregen was dat toch echt niet met de bedoeling om ze maar zo rottig mogelijk op te voeden, het lijkt me dat alle ouders in de eerste instantie het beste willen voor hun kind, alleen slagen niet alle ouders daarin.
Ik denk dat zulke dingen het beste uit te praten zijn met de ouders zelf, en dan vooral ook kijken aar hoe het komt dat het voor de ouders zo moeilijk was om hun kinderen op te voeden. Misschien hebben ze zelf ook wel een rotjeugd gehad, wilden ze het zelf ook heel anders doen, maar slaagden ze daar door hun eigen rotervaringen ook niet in...

Ondertussen is je leven al getekend, loop je constant rond met nare gedachten uit je jeugd, met twijfel over de toekomst en heb je het contact verbroken met je ouders en loop je al een aantal jaren bij een therapeut om wonden te deppen.

Praten met je eigen ouders lijkt me dan ook niet de oplossing........

[birdsong]

Waar blijven de mannen eigenlijk in dit topic?

Denk dat de mannen zich moeilijker kunnen uiten in dit onderwerp. Vrouwen praten er makkelijker over.