Ik lees hier veel de aangeleerde vaste tijden,
heb je je ouders wel eens bedankt dat ze zelfs toen je nog kind was veel tijd met je hebben doorgebracht om je voor te lezen uit de Bijbel en het bidden dat je hebben bijgebracht? Ik moet er nu ook zelfs net aan denken, misschien maar eens doen...
Met vaste tijden is niks mis, wij mensen zijn chaotisch, en zoals Raido al aangeeft, ook vergeetachtig als we geen triggers krijgen.
Vooral voor kinderen is orde in een dag best belangrijk.
Nu je ouder bent maakt de dagindeling je natuurlijk wat minder uit,
en zijn de ooit aangeleerde tijdstippen misschien eerder lastig, met tegenzin een gesprek voeren is ook voor de Andere niet fijn om naar te luisteren, zoek dan naar betere momenten, hoe druk je ook mag zijn, er zitten echt wel een aantal momenten van rust in je dag.
Maar ook zoals al genoemd in iets andere woorden door madel, blij zijn om iets wat je net is overkomen, en daarbij ook een dankbare gedachte naar God, of met een brok in je keel ernstig nieuws te horen krijgen, en daarbij een vraag aan God wilt U helpen?, het is de omgang met Hem, waarbij het praten en luisteren belangrijk is, maar zeker niet meer of minder dan in gedachten met Hem door de hele werk of schooldag heen.
En ja net zoals met praten met mensen om je heen: vrienden, familie of mensen die je maar nauwelijks kent, je hebt niet altijd gespreksstof, laat staan de juiste woorden. We hoeven ons dan ook niet schuldig te voelen als we stil of weinig spraakzaam zijn bepaalde momenten.
Als ik niets weet en daar toch wat last van heb, dan kan het lezen van een psalm zoals goofy78 aangaf erg fijn zijn, vaak komen de belevenissen van de dichters toen wel overeen met wat wij dagelijks nog steeds meemaken.