L'être extraterrestre
Het is overal hetzelfde, in deze wereld! Zelfs als je je geloof wilt uitdragen op grond van fundamentele juistheden, wordt je vervolgd. De meeste "christenen" brengen, blijkbaar, hun hele hebben en houden mee de kerk in, ook op Sabbat of Zondag.
Het ergste is, dat men nog flink roddelt achter je rug om, terwijl je juist steun zoekt bij je "broeders of zusters" voor je familie of op grond van de fundamentele grondvesten Christus`Rijk en Persoonlijk voorbeeld van het burgerschap van dat Rijk, om te groeien in die Gerechtigheid.
Daar waar zo`n 20 jaar geleden je gemeenschap nog bezig was met die zaken waarvoor ze geroepen waren, vindt je nu terughoudendheid en, vooral, de drang naar éénsgezindheid op grond van een wereld (-se) kerk, daar waar de wereld ook inderdaad aan werkt.
Geloof inzake een verlossende God en een Zoon, die het Dienstwerk voor de mens afrond in het Hemelse Heiligdom is niet gebaat met menselijke inzichten en menselijke wetten en geboden. Als Christus meent dat Zijn Rijk niet van deze aarde is, dan is dat Rijk een Geestelijk, zoals Mozes aangaf dat God "Geest was", wij dienen een Geestelijk volk te zijn in het karakter vn Christus (Gerechtigheid), in plaats van een wettische club te zijn gebaseerd op menselijke wetten en geboden.
Misschien helpt deze site:
http://www.klarekijk.be een beetje om, voor jezelf, op simpele en éénvoudige wijze met Gods woord om te leren gaan en te begrijpen dat het Geloof niet aan de buitenkant zit of je aangepraat moet worden of dat God een voorbeeld is van datgene wat hier in het topic aan de orde wordt gebracht. Geloof is zaak van je "hart", weliswaar op grond van de decaloog de leefregels van een Hemels Rijk, maar gevoed door de Liefde van Christus die ook tijdens zijn leven op aarde, ons voorging, in de ervaringen van roddel en achterklap, en Hem dat uiteindelijk aan het kruishout bracht. Ook wij leven we nog wel hier op aarde en zijn allemaal -nog- onderhevig aan een zondige invloed.
Maar het is de bedoeling van het geloof dat we het uitdragen in relatie met Christus en geleid door de Heilige Geest. Zo iets moeten we leren en groeien we daar dus in. Als we ons van Hem afhankelijk opstellen en Hem aanbidden in de relatie en erkenning als onze Meester en Koning, dan pas kunnen we groeien in Zijn Gerechtigheid en worden we een voorbeeld van Hem, in deze wereld. Eigengerechtigheid of menen dat één bepaalde denominatie / kerk de ware is of de enige juist geredde gemeenschap is, kan nooit een basis van Christus`voorbeeld zijn. Zijn Geestelijke volk komt immers voort uit alle taal, stam, natie en volk.
Het karakter dat zijn Rijk draagt, is geen toonbeeld van geestelijk geweld of oorlog, maar dat van zachtmoedigheid en de juiste weergave van Gods wet.
Het is juist dat Gods Rijk welk eeuwig is, in ons hart begint, en uiteindelijk, tot een werkelijkheid overgaan, als we de "slaap" of eerste dood hebben overwonnen. Laten we voor onze verlossing bidden en voor onze medemens evenzeer, de verlossing is niet alleen iets voor ons zelf maar is besloten in de wens van God voor alle mensen. Hij wil dat iedereen verlost wordt en daarvoor heeft Hij mensen uitgenodig om dat in samenwerking met Zijn Zoon en de Heilige Geest aan de wereld voor te houden.
Jezus` richtte Zijn Liefde -die Hij van de Vader ontving- niet op Zichzelf maar Hij leefde dat voor, voor de mens die door de zonde getroffen was; Hij is immers gekomen om het verlorene te zoeken, niet datgene dat reeds zonder zonden was. En daar ligt de essentie van ons zichtpunt.
Indien wij trouw zijn aan Gods geboden en trachten ook Jezus daarin na te volgen, dan worden de wetten en geboden van God als één, namelijk die van de Liefde, het belangrijkste gebod. Niet de aardse emotioneel-/ theatrale liefde, één van een opvallend iets om de aandacht op onszelf te richten, maar een Liefde die alleen door de Heilige Geest geleid, begrepen kan worden. Die ook echter moet groeien in ons hart (verstand).
Als wij ons niet bgegrepen voelen en onjuist bejegend, richt je hoofd dan op naar de hemel, naar God die alles hoort en ziet en die -steeds weer- wegen zal zoeken om het verlorene te redden. En denk dan met Hem;
"
Vergeef het hen Heer, ze weten niet wat zij doen"
hierbij ook ziende op onze eigen tekortkomingen. Vergeving en zachtmoedigheid zijn de elementen die ons tot de verlossing kunnen brengen. Immers als wij onze medemensen alsook onszelf kunnen vergeven en de verkeerde zaken leren na te laten, zo zal ook God vergeving schenken en bereid zijn met ons de weg te gaan naar het Hemels Jeruzalem.
En als wij of anderen menen dat we "beter" of "bevoorrechter" (reeds vrij van zonden) zijn dan sommigen, dan brengt Romeinen 3 ons tot een ander inzicht. Daar waar Christus wijst op de "geestelijke toestand" van wettische joden of wettische christenen of anderen die trachten hun wet anderen op te dringen:
Romeinen 3
9 Wat dan? Hebben wij een voorrecht? Geenszins; want wij hebben te voren bewezen, dat beiden, Joden en Grieken, allen onder de zonde zijn,
10 gelijk geschreven staat: "Er is niemand, die rechtvaardig is, ook niet één;
11 er is niemand, die verstandig is; er is niemand, die naar God vraagt.
12 Allen zijn zij afgeweken, en te zamen bedorven, er is niemand, die goed doet, ook niet één.
13 Hunne keel is een open graf; met hunne tongen handelen zij bedrieglijk; addervenijn is onder hunne lippen;
14 hun mond is vol van vervloeking en bitterheid;
15 hunne voeten zijn snel om bloed te vergieten;
16 in hunne wegen is enkel verderf en jammer,
17 en den weg des vredes kennen zij niet;
18 er is geen vreze Gods voor hunne ogen."
groet
