Is God de Man met de baard?

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Denkertje21

Is God de Man met de baard?

Berichtdoor Denkertje21 » 19 sep 2006 13:31

Weet je, ik zit er soms enorm mee, hoe ik me God moet voorstellen. God is een Wezen, God is overal. En toch probeer je een concreet beeld te krijgen als je bidt. God is in de kerk, God is thuis, God is in mijn hart. Een deel van God kwam in Zijn Zoon zelfs naar de aarde om naast ons en bij ons te staan. God is in Zijn Geest....

Maar er wordt over de rechterhand, het oog, de borst, de mond enz. van God gesproken, dus de bijbel doet er alles aan om het Opperwezen een menselijk gezicht te geven...

pfff, kun je je voorstellen hoe warrig het is, als je gaat nadenken? Natuurlijk kan ik een heel rijtje bijbelteksten opnoemen, maar ga die hier nou niet herhalen, die kennen we wel...

Ik ben benieuwd hoe jouw persoonlijke BEELD van God er uit ziet en hoe je tot dat beeld bent gekomen!

Gebruikersavatar
L'être extraterrestre
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1270
Lid geworden op: 27 mar 2006 18:34
Contacteer:

Berichtdoor L'être extraterrestre » 19 sep 2006 14:05

Ik weet nog dat ik een aantal jaar geleden een eo-programma keek, en dat kinderen hun voorstelling van God moesten maken. Alle uitkomsten: witte lange jurk, baard, halflang haar, en een stralenkrans om Zijn hoofd. Ik herinner me ook nog dat mijn moeder boos was omdat ik het gekeken had.

Mijn eigen beeld is leeg. Niet met speciale uiterlijke kenmerken, wel met 'karaktertrekken'. Toch een soort vaderfiguur. Maar echt geen uiterlijk.

Daarnaast is God zoals Hij is. Machtig, groots, maar Hij is ook in het nietige, het kleine. Besef dat God iedere vorm, iedere materie aan kan nemen die Hij wil. Ik 'zie' Gods werk in alle dingen, en daarbij zie ik God zelf.

Dus mijn beeld is leeg, geen totaalplaatje.

Maaike

Berichtdoor Maaike » 19 sep 2006 14:12

Ik heb niet echt een beeld van God de Vader, en van Jezus heb ik meer het beeld zoals Hij vaak in kinderbijbels wordt afgebeeld. Een slanke man, met witte kleren en donkere krullen.

Gebruikersavatar
PeterE
Verkenner
Verkenner
Berichten: 95
Lid geworden op: 27 jan 2005 21:20
Locatie: Delft

Berichtdoor PeterE » 19 sep 2006 15:34

God is niet te vatten voor onze verbeelding. Mede daarom mogen we ook geen beeld maken. Het zou Hem immers altijd te kort doen. En dat zou onze relatie met Hem weer schaden. Dat is vooral in ons eigen nadeel. Dat verbod is dus eigenlijk een liefdedaad van God om ons tegen onszelf te beschermen.

En dat is ook mijn belangrijkste beeld van God. Absolute en zuivere liefde. En gerechtigheid.

Geen uiterlijk. Alles wat God gebruikt aan beschrijvingen in Zijn woord is bedoeld om het voor ons begrijpelijk te maken. Dat een deel van God een menselijk lichaam heeft is het enige waar ik me nog iets bij kan voorstellen. Maar voor de rest omschrijft de bijbel God vooral als een aangename avondbries.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 24315
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 19 sep 2006 15:40

Hm ja, dit is wel een interessant stuk uit de Bijbel:

18 ‘Laat mij toch uw majesteit zien,’ zei Mozes. 19 Hij antwoordde: ‘Ik zal in mijn volle luister voor je langs gaan en in jouw bijzijn de naam HEER uitroepen: ik schenk genade aan wie ik genade wil schenken, en ik ben barmhartig voor wie ik barmhartig wil zijn. 20 Maar,’ zei hij, ‘mijn gezicht zul je niet kunnen zien, want geen mens kan mij zien en in leven blijven.’ 21 Toen sprak de HEER: ‘Er is een plaats op de rots waar je dicht bij mij kunt komen staan. 22 Als dan mijn majesteit voor je langs gaat, zal ik je in een kloof laten schuilen en mijn hand beschermend voor je houden tot ik voorbij ben. 23 Als ik mijn hand weghaal, zul je mij van achteren zien; mijn gezicht mag niemand zien.’
(...)
5 De HEER daalde neer in een wolk, hij kwam naast Mozes staan en riep de naam HEER uit. 6 De HEER ging voor hem langs en riep uit: ‘De HEER! De HEER! Een God die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig, 7 die duizenden geslachten zijn liefde bewijst, die schuld, misdaad en zonde vergeeft, maar niet alles ongestraft laat en voor de schuld van de ouders de kinderen en kleinkinderen laat boeten, en ook het derde geslacht en het vierde.’ 8 Onmiddellijk viel Mozes op zijn knieën en boog zich neer
(...)
29 Mozes daalde de Sinai af, met de twee platen van het verbond bij zich. Hij wist niet dat zijn gezicht glansde doordat hij met de HEER had gesproken. 30 Toen Aäron en de andere Israëlieten de glans op Mozes’ gezicht zagen, durfden zij niet naar hem toe te gaan, 31 maar Mozes riep hen bij zich. Aäron en de leiders van het volk kwamen bij hem en Mozes sprak met hen. 32 Daarna kwamen ook de andere Israëlieten. Hij droeg hun op zich te houden aan alles wat de HEER hem op de Sinai gezegd had. 33 Toen hij uitgesproken was, bedekte hij zijn gezicht met een doek. 34 Steeds wanneer Mozes voor de HEER verscheen om met hem te spreken, deed hij de doek af, totdat hij weer naar buiten kwam. Als Mozes de Israëlieten dan zei wat hem opgedragen was, 35 zagen zij hoe zijn gezicht glansde. Daarna bedekte hij zijn gezicht met de doek, totdat hij opnieuw met de HEER ging spreken.
“We need leaders not in love with money but in love with justice. Not in love with publicity but in love with humanity.
― Dr. Martin Luther King, Jr.”

Riska

Berichtdoor Riska » 19 sep 2006 15:55

Ik denk dat het voor ieder van ons zeer persoonlijk is. In de Bijbel worden ons beelden aangereikt - de Barmhartige, de Liefdevolle, de Eeuwige, Heer, Vader... De meeste hier genoemde beelden zijn abstract en voor iemand die er niets mee heeft, blijven ze dat ook.
Een vast omlijnd beeld van God heb ik niet. Of God een man of een vrouw is - het maakt niet uit. Het gaat mij er niet om.
Sommige beelden zijn vertrouwd, met andere kan ik helemaal niks.
Vaak ook zijn wij verantwoordelijk voor een scheef beeld van God. Als ik aangeef dat Hij liefdevol is en ik doe in Zijn naam zeer liefdeloze dingen, dan geef ik de ander een scheef beeld van Hem.

Als het om mijzelf gaat: ik heb geen beeld in de zin van ene gedaante, gestalte. Wel dat Hij met mij gaat, mijn Tochtgenoot is en altijd met mij mee blijft gaan.

Denkertje21

Berichtdoor Denkertje21 » 19 sep 2006 16:11

Riska schreef:Ik denk dat het voor ieder van ons zeer persoonlijk is.


Juist daarom ben ik er ook zo enorm benieuwd naar. Het is toch niet te bevatten dat God overal is, Dat Hij in nu in Nieuw Zeeland is bij die man die daar ligt te slapen in een klien huis in de bergen, bij mij achter de PC terwijl ik dit type en bij al die miljarden andere mensen...

Hoe meer ik er oevr nadenk, hoe minder het te begrijpen is... Ik ben wel blij met de beelden die jullie nu schetsen. Dit leent zich wellicht ook veel minder voor discussie maar zeker wel voor jullie beelden en opvattingen...

Riska

Berichtdoor Riska » 19 sep 2006 16:18

Ik kan mij herinneren dat ik een keer jaren en jaren geleden huis aan huis moest voor een collecte. Ik stond ergens in Den Bosch waar ik toen was, op een gaanderij van een flat en ik zag al die huizen voor mij en in gedachten alle mensen die er woonden.
In mij kwam een oud lied: "En onder die miljoenen heeft Hij ook mij in het oog" (laatste regel van: "er ruist langs de wolken..."). Dan komt duidelijk de vraag in je op of dat wel waar kan zijn, of God mij, nietig mensenkind tussen al die miljoenen echt wel ziet en of ik het me niet verbeeldt. Dan slaat die twijfel toe.
Inmiddels ben ik een stuk ouder en heb meer levenservaring. Natuurlijk zijn er twijfels, natuurlijk vraag ik me af of het echt waar is en waarom juist mij. En toch... mijn geloof is de dragende kracht geworden in mijn leven. En juist het "En toch!"... van God, uitgesproken op Pasen maakt dat ik ondanks alles blijf geloven in de God, die het werk van Zijn hand niet en nooit loslaat. Ik weet Hem naast mij...

Jantjes

Re: Is God de Man met de baard?

Berichtdoor Jantjes » 19 sep 2006 16:41

Denkertje21 schreef:Weet je, ik zit er soms enorm mee, hoe ik me God moet voorstellen. God is een Wezen, God is overal. En toch probeer je een concreet beeld te krijgen als je bidt. God is in de kerk, God is thuis, God is in mijn hart. Een deel van God kwam in Zijn Zoon zelfs naar de aarde om naast ons en bij ons te staan. God is in Zijn Geest....

Maar er wordt over de rechterhand, het oog, de borst, de mond enz. van God gesproken, dus de bijbel doet er alles aan om het Opperwezen een menselijk gezicht te geven...

pfff, kun je je voorstellen hoe warrig het is, als je gaat nadenken? Natuurlijk kan ik een heel rijtje bijbelteksten opnoemen, maar ga die hier nou niet herhalen, die kennen we wel...

Ik ben benieuwd hoe jouw persoonlijke BEELD van God er uit ziet en hoe je tot dat beeld bent gekomen!
God is een oneindige Geest en die hem aanbidden moeten hem aanbidden in geest en waarheid. Ook in ons huist een geest, onze levens geest die dus in ons lichaam woont. Een geest is een abstractie die wij niet kunnen zien, zo is het ook met God die heeft nog nooit iemand gezien, daarom wordt Hij ook b.v. met de wind des daag vergeleken. Ook worden Hem armen benen en aderen lichaamsdelen toegeschreven om Hem aan ons duidelijk te maken, maar die zijn er bij God niet echt. Wel zijn wij naar zijn beeld geschapen, niet in lichamelijke zin maar in geestelijke zin. Ons lichaam was als pronkjuweel bedoeld voor God zodat wij voor zijn aangezicht in alle heerlijkheid zouden leven huppelen, springen en dansen, Hem dienende in glorie, glans, luister, pracht, eer, praal en zaligheid. Het is niet in woorden uit te drukken wat wij ooit geweest zijn voor Zijn Aangezicht, het pronkjuweel van de schepping.

Verlang je er al naar om in dit luister opnieuw hersteld te worden? Hem te dienen, te aanbidden, te vereren, te verheerlijken, te bewieroken, te loven, te prijzen, (ik kan geen juiste bewoording vinden om het heerlijk onder woorden te brengen) tot in alle eeuwigheid.
dat is het juiste beeld van God.

Denkertje21

Re: Is God de Man met de baard?

Berichtdoor Denkertje21 » 19 sep 2006 18:20

Jantjes schreef: Verlang je er al naar om in dit luister opnieuw hersteld te worden? Hem te dienen, te aanbidden, te vereren, te verheerlijken, te bewieroken, te loven, te prijzen, (ik kan geen juiste bewoording vinden om het heerlijk onder woorden te brengen) tot in alle eeuwigheid.
dat is het juiste beeld van God.


Neem me niet kwalijk, ik bedoel het met heel veel respect, maar ik wil even heel eerlijk zijn en de bodem van mijn hart raken: nee zoals je het nu stelt, verlang ik daar niet echt naar: Hem dienen, aanbidden,vereren, verheerlijken, bewieroken, loven, prijzen tot in alle eeuwigheid. Ik heb al geen idee wat in alle eeuwigheid is. Zoals jij het zegt ben je met eerbied gesproken toch wel eens klaar met loven en prijzen... Een eeuwigheid??? Moet je het hier eens een week continu proberen! Ja, ik wil wel heel dicht bij mijn Schepper zijn, ik wil wel heel graag dit verdraaid zondige lichaam kwijt, maar hoe ik God moet voorstellen, ook op de nieuwe aarde, is nog steeds zo moeilijk...

God is alles en in allen.... Ik kan het niet bevatten, ik kan het alleen maar ondergaan...

Gebruikersavatar
Raido
Generaal
Generaal
Berichten: 7088
Lid geworden op: 13 dec 2003 14:27
Locatie: Rijsschen
Contacteer:

Berichtdoor Raido » 19 sep 2006 18:59

Waarom dacht je dat de Joden (en andere volkeren idem-dito) JHWH niet afmochten beelden? Omdat elke afbeelding van Hem er een is die te klein is en Hem belachelijk maakt.

God is een Geest en heeft geen lichaam.
| Progressief reformatorisch | neutraal gereformeerd | neobevindelijk |

Jantjes

Berichtdoor Jantjes » 19 sep 2006 19:46

Denkertje21 schreef:

Neem me niet kwalijk, ik bedoel het met heel veel respect, maar ik wil even heel eerlijk zijn en de bodem van mijn hart raken: nee zoals je het nu stelt, verlang ik daar niet echt naar:

Je heb eerlijk antwoord gegeven, want wij verlangen daar inderdaad niet naar. Uit de grond van ons hart moet iedereen zeggen, hoofd voor hoofd, dat wij verlangen naar deze tijd waarin wij nu leven met een tijdsperiode. Dat is tevens ons besef omdat wij God niet meer begrijpen, wij leren er iets van begrijpen indien het God behaagd ons de wedergeboorte te schenken en dan begrijpen wij er nog maar zo’n klein beetje van als de uiterste punt van een naald.

Hem dienen, aanbidden,vereren, verheerlijken, bewieroken, loven, prijzen tot in alle eeuwigheid. Ik heb al geen idee wat in alle eeuwigheid is. Zoals jij het zegt ben je met eerbied gesproken toch wel eens klaar met loven en prijzen... Een eeuwigheid??? Moet je het hier eens een week continu proberen! Ja, ik wil wel heel dicht bij mijn Schepper zijn, ik wil wel heel graag dit verdraaid zondige lichaam kwijt, maar hoe ik God moet voorstellen, ook op de nieuwe aarde, is nog steeds zo moeilijk...

Nee, inderdaad denkertje21 wij kunnen het niet meer bevatten wat wij eens geweest zijn.
Al stamelende kunnen wij er nu iets van meedelen en dan gebeurt dat ook soms fout, omdat wij het niet meer begrijpen en recht verstaan. ‘In alle eeuwigheid’ kunnen wij ook inderdaad niet begrijpen, dat komt dat wij nu in tijdsperiode leven en zonder dat, bestaat voor ons niet. In de Bijbel komt het woord eeuwigheid heelveel voor, voornamelijk in de Psalmen. In Psalm 136 komt het in al de 26 verzen voor, die verzen eindigen alle met ‘want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid’. Het is de bedoeling om daar een tijdsbegrip voor ons aan te verbinden. Eeuwigheid is zonder tijd. Dit geld ook voor onze geest, die is voor de eeuwigheid geschapen. Als wij bij de dood ons lichaam afleggen, gaat de geest door en komt tot het besef wat eeuwigheid inhoud, omdat wij er dan zijn gearriveerd.

Om enigszins de eeuwigheid voor te stellen kunnen wij alleen maar in beeldspraak er iets van zeggen. Eeuwigheid betekend dan: ‘het Koninkrijk’, ‘de kracht’, en ‘de heerlijkheid’. Jezus de Christus heeft eens gezegd: Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Maar nu is Mijn Koninkrijk in der eeuwigheid. Christus heeft op aarde laten zien wat ‘in der eeuwigheid werkelijkheid’ zal zijn. Dat was om kort te zijn in het dienen van Zijn Vader. Daar moeten wij ook terecht komen in de tijd dus in het dienen van de Vader, want Christus heeft gezegd: volg Mij.

God is alles en in allen.... Ik kan het niet bevatten, ik kan het alleen maar ondergaan...

Misschien dat je dat denkt, maar toch is dat ‘ondergaan’ nog maar een oppervlakte van de punt van een naald.

Denkertje21

Berichtdoor Denkertje21 » 19 sep 2006 20:19

Beste Jantjes,

Ik had mezelf voorgenomen om eerlijk en open te zijn, zeker in dit topic. maar ik wil tegelijkertijd niemand voor het hoofd stoten en dus ook jou niet en al zeker niet als je over deze zaken praat.

Maar eerlijk gezegd kan ik helmaal niks met je verhaal. Wat je zegt, is vast allemaal heel goed bedoeld, maar het is weer een hele rits aan citaten van oude schrijvers, bijbelteksten en domineeskreten. het voelt als het kopiëren van een bestaande scriptie. Ik ken ze allemaal, ik heb ze mijn hele leven gehoord. Maar ik hoef even geen citaten. Als je de eerste twee woorden zegt, kan ik de zin afmaken... Het wordt zo vaak gezegd. Het is vaak een vroom en waarschijnlijk ook wel goed bedoeld automatisme. Ik wil van hart tot hart met je praten!

Maar WIE en WAT is God voor jou, voor mij, voor anderen. Hoe kan ik dicht bij Hem komen door Hem te ervaren, te beleven. Ja ik voel God wel bij me, in me, om me heen, maar het is zo onwezenlijk, zo onbegrijpelijk. We praten zo makkelijk over God alsof Hij naast je zit... Abba Vader, U behoor ik toe? Maar wie bent U dan?

Menucha
Verkenner
Verkenner
Berichten: 55
Lid geworden op: 19 feb 2006 13:40
Locatie: Purmerend
Contacteer:

Berichtdoor Menucha » 19 sep 2006 20:31

Denkertje21,
De enige manier om God te leren kennen is toch de bijbel lezen. Door een boek te lezen leer je heel veel over de schrijver. Door van hart tot hart te praten, op gevoel in te gaan: daar leer je God niet door te kennen.

Hoe ik me God voor stel? God is Geest en niemand heeft Hem ooit gezien dan alleen De Heere Jezus en Mozes. Maar de Heere Jezus zegt: wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.

Ken je het verhalenboek van WG van der Hulst, ergens helemaal achterin staat een plaatje van een oude man (God?). Heel lang geleden heb ik dat gelezen en dat blijft mij nog het meest bij. Dus ook bij mij fantasie.
De werkelijkheid is beter, dat geloof ik. En ja ik verlang er naar om daadwerkelijk in de hemel te zijn: wat ik dan zal doen? geen idee! maar een beter Vaderland is er niet.

Denkertje21

Berichtdoor Denkertje21 » 19 sep 2006 21:17

Menucha schreef:Denkertje21,
De enige manier om God te leren kennen is toch de bijbel lezen.

Neem me maar niet kwalijk dat ik zo doorga, maar dat wéét ik wel. Dat antwoord ligt ook zo voor de hand...

Ik ken de bijbel zo ongeveer uit mijn hoofd. Een eerlijk gezegd: hoe meer ik lees, hoe meer vragen er ontstaan. Heel basale vragen: hoe kan God al die haren tellen, hoe kan God naar al die gebeden luisteren en hoe kan God al die mensen die sterven oordelen, hoe kan... en ga zo maar door...


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 33 gasten