vlila voor de armen en stof voor ieder reptiel

[leclerc]

Op zijn knieën bereikte hij het ultime doel. De groene kaart flonkerde mysterieus in haar plastic hoes. Dit was de kans om in het walhalla voor afrikanen te komen. Boven zijn hoofd circelde een vliegtuig dat een angstwekkend doel voor ogen had.
Maar de groene kaart, die was binnen.

[Aragorn]

*dubbel*

[Aragorn]

Nonetheless, ging z'n vliegtuigmaatschappij abrupt op de fles toen aan de horizon de blijmoedige dreiging van een esoterische kater verscheen.

[leclerc]

En ook de aanzegging van de rechtbank betreffend zijn faillissement kwam per flessenpost.
Wat een ingewikkeld systeem was dat toch.

[Collateral]

Zoals hij gewend was zat Hubert klokslag half zeven 's ochtends paraat, onder tafel, met een bloempot op zijn hoofd die hem het zicht net niet helemaal benam. De stalen kist waarin hij zijn opblaasbed bewaarde - met daarop een grote sticker waarop 'HUBERTS OPBLAASBED, AFBLIJVEN' stond - was binnen handbereik, dus de dag kon op voorhand al niet meer stuk.

[FV]

Totdat het begon te hagelen en de zeepbel om hem heen in stukken uiteenspatte.

[Stefanus]

Het schreeuwen der nachtegaaltjes gaf hem een reden om de houten kast te verwijderen.

[Ness]

helaas, de motten waren hem voorgeweest. Droevig staarde hij naar het hoopje as dat van de motten zelf was overgebleven na zijn laatste wraakactie. Oh, waarom was zijn geheugen toch niet beter geworden sinds....

[Collateral]

'Hebt u het ook te pakken?' schreeuwde de rechter naar de sproetige bouwvakker, die daarop antwoordde: 'Overmorgen had ik het nog, maar nu heb ik het niet meer.' De rechter werd woest en ging zijn laarzen zoeken. 'Overmorgen?' mompelde de bouwvakker bij zichzelf, 'Kan je het geloven? Geen hond die mij begrijpt.'

[Stefanus]

zwim zwam zwom

zwym

[Aragorn]

Lekkere mierikswortels, 1,50 per stuk!

[Gershwin]

Hoewel hij over het algemeen niet zo graag een werd met mieren, klonk dit aanbod toch wel lekker.

[Aragorn]

Het waren inderdaad dit soort filosofische oprispingen die hij de laatste weken met een welhaast irrationele haat bejegende. Biscuitjes.. het woord alleen al was genoeg om visioenen van verregende engelen en groene zuurstokken op te roepen.

[Charlotte]

Toen ze daar... maar nee het waren niet de roze belletjes, al vertoonden ze een ontstellende gelijkenis met de... nee ja de initialen. Leek het maar. Te zijn op de bovenste sport van het wankele, donker-eiken trapje.

[FV]

En de rode flat
om Stefanus heen
begon te klapwieken gelijk een reiger
Hoera, ik heb weer uitzicht!