Worsteling met God

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

salty
Luitenant
Luitenant
Berichten: 516
Lid geworden op: 17 jul 2005 00:57
Locatie: Jerusalem

Berichtdoor salty » 11 sep 2006 22:16

The day I was "zapped" by the Holy Spirit in mid-January 1995, I suddenly KNEW what it was I had detected in those few born-again Christians! It was a holy, clean, strange, and wonderful feeling that made me WANT to be a better person immediately! I realized that, just because somebody calls himself a Christian (or an Orthodox Jew), it does not automatically mean he is "saved". It simply means he knows ABOUT God and the Bible. Anybody can learn ABOUT Him, but not everybody seems to GET Him. The "getting Him" happens when you push aside your human intellect and mindset, and allow God to work in you - and when your mind and your heart FINALLY connect, THAT is when you are "saved"! (Matthew 18:2-4 says we must be like a child to enter the kingdom of heaven. Just as little children trust and love their parents unconditionally and without question, THAT is how we need to depend on God! It's called "faith".) The second you give your heart and soul to God and ask Him to do His will in you, you can almost feel the "rush". It's a feeling that can knock you off your feet because you can literally SENSE being "inhabited" by the Holy Spirit as that "veil" is lifted from your "spiritual eyes" and, for the first time, you can actually SEE what you've been missing. I would NEVER have believed it if I hadn't experienced it myself!
Being "saved" is not just blindly following an emotion. It is a REAL and tangible thing. I wouldn't trade my belief in Yeshua for ANYTHING in the entire universe. I love the Torah, and I keep it to the best of my ability, but Torah isn't what gets you into heaven. Belief in the shed blood of our Savior is. Yeshua was foreshadowed throughout the entire Tanach; He is God's New Covenant, promised in Jeremiah 31:31-34

http://www.therefinersfire.org/mj.htm
For YHWH the LORD is our judge,
the YHWH the LORD is our lawgiver,
the YHWH the LORD is our king;
it is HE who will save us.
Isaiah 33:22

Gebruikersavatar
Gerdien B.
Generaal
Generaal
Berichten: 9098
Lid geworden op: 12 jul 2004 10:11
Locatie: Woerden
Contacteer:

Berichtdoor Gerdien B. » 11 sep 2006 22:23

Wil je alsjeblieft in het nederlands posten!

Dit is een nederlandse site en daarbij volg ik engels bar slecht!

B.V.D.
Een leuk kaartje sturen en krijgen doet altijd goed!

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 12 sep 2006 11:24

@ salty:

Hoe kan ik dankbaar zijn dat jezus voor mijn zonden aan het kruis is gestorven als ik niet weet/voel/ervaar dat dat écht zo is?
Ja, ik ben skepisch.
Ik ben van het 'eerst zien, dan geloven' type.
Ik kan niet zomaar iets aanvaarden wat ik niet ervaren heb.

Ik heb Jezus vaak gevraagd me van mijn angsten te genezen.
Mijn angsten aan Hem gegeven.
Maar zonder resultaat :|

God heeft verdriet?
Waarom heeft Hij dan een wereld geschapen waarvan Hij, aannemend dat Hij idd alwetend is, wíst dat het een oord van pijn en lijden zou zijn?

Ik begrijp dat de mens, met z'n vrije wil, verantwoordelijk is voor de ellende op aarde.
Maar als God degene is die de wereld en de mensen - mét die geweldige vrije wil :?- heeft geschapen, dan is Hij toch ook verantwoordelijk?

Hij had kunnen weten wat wij mensen met onze vrije wil zouden doen c.q. aanrichten...


Bedankt voor je teksten en websites.
Heb nu totaal de energie en concentratie niet om me erin te verdiepen, maar ik weet ze te vinden voor het moment dat ik dat wel weer heb (als dat al gebeurt :?).

salty
Luitenant
Luitenant
Berichten: 516
Lid geworden op: 17 jul 2005 00:57
Locatie: Jerusalem

Berichtdoor salty » 12 sep 2006 22:49

Hi Bloemenkind !
Ik weet dat het erg moeilijk is te begrijpen em ik begrijp jouw tegenwerpingen heel goed. Want die fase ben ik ook doorgeweest. En ik zat helemaal niet in de geestelijke of andere problemen toen ik tot geloof kwam, integendeel !

het is ook niet iets dat je eerst zult ervaren ...... en YHWH is zo hoog en machtig dat Hij helemaal niet zich aan jouw hoeft te bewijzen dat Hij bestaat !

eerst zien en dan geloven..... dan zul je idd noooit kunnen geloven !Jammer voor je ,want dan loop je een heleboel fantastische dingen dingen mis ,( en dan heb ik het niet over het hiernamaals !)

Jezus zal jouw dan eerst gaan genezen als jij Hem kunt zien als Verlosser. als degene die Het Nieuwe Verbond heeft gegeven!.....

God laat alles toe, Hij weet ook dat het nog veel erger gaat worden.
Dit staat allemaal geschreven in de heilige Geschriften

------ met Robots kun je geen relatie hebben.
Was jij dan liever een geprogrammeerde robot geweest ?

het hebben van een vrije wil en emoties maakt de mens idd "goddelijk ."...

Ik hoop dat je je gauw beter zult voelen en ik wil je Zijn Liefde Genade en Vrede toewensen. En hoop dat je Hem eens echt zult vinden !

Zoals die persoon boven al zei :

The "getting Him" happens when you push aside your human intellect and mindset, and allow God to work in you - and when your mind and your heart FINALLY connect, THAT is when you are "saved"!


sorry, Gerdien!!! :mrgreen: :wink: 8) Het spijt me !
voor de rest trek ik me verder uit deze discussie terug- ik heb genoeg gesproken
shalom ...... en echt sterkte !!!!!!
salty
For YHWH the LORD is our judge,

the YHWH the LORD is our lawgiver,

the YHWH the LORD is our king;

it is HE who will save us.

Isaiah 33:22

MrSokkie

Berichtdoor MrSokkie » 13 sep 2006 08:39

salty schreef:het is ook niet iets dat je eerst zult ervaren ......



Daar zou ik zelf heel veel moeite mee hebben. Geloven bestaat voor mij uit ervaring. Als je het niet ervaart neem je alleen de ideeen en noties van anderen over, terwijl je juist alle ideeeen en noties zou moeten loslaten.

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 13 sep 2006 10:28

Hoi salty,

het is ook niet iets dat je eerst zult ervaren ...... en YHWH is zo hoog en machtig dat Hij helemaal niet zich aan jouw hoeft te bewijzen dat Hij bestaat !


Tja, eerlijk gezegd blijf ik van mening dat God zich eerst maar eens moet 'laten zien' in mijn leven voordat ik in Hem kan geloven.

Het is toch ook niet meer dan logisch dat ik eerst wil weten wat voor vlees ik in de kuip heb (om maar eens een banale uitdrukking te gebruiken) voordat ik me aan iets of iemand overgeef?

Was jij dan liever een geprogrammeerde robot geweest ?


Soms wel ja, ook al gaat dat totaal tegen mijn (opstandige en eigenwijze) aard in.
Mijn vrije wil heeft me alleen nog maar ellende gebracht.

Ik hoop dat je je gauw beter zult voelen en ik wil je Zijn Liefde Genade en Vrede toewensen. En hoop dat je Hem eens echt zult vinden !


Dankjewel :)

The "getting Him" happens when you push aside your human intellect and mindset, and allow God to work in you - and when your mind and your heart FINALLY connect, THAT is when you are "saved"!


Klinkt heel aannemelijk, maar dat is voor mij makkelijker gezegd dan gedaan.
Mijn 'mind' overheerst en mijn hart spreekt niet meer of is onverstaanbaar door alle emotie :?

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 13 sep 2006 10:30

MrSokkie schreef:
salty schreef:het is ook niet iets dat je eerst zult ervaren ......



Daar zou ik zelf heel veel moeite mee hebben. Geloven bestaat voor mij uit ervaring. Als je het niet ervaart neem je alleen de ideeen en noties van anderen over, terwijl je juist alle ideeeen en noties zou moeten loslaten.


Daar ben ik het helemaal mee eens.
Zonder de ervaring is geloof toch maar een dood iets?

pieronietje

Berichtdoor pieronietje » 13 sep 2006 16:55

Bloemenkind schreef:Daar ben ik het helemaal mee eens.
Zonder de ervaring is geloof toch maar een dood iets?


Ja en nee, denk ik.
Ja, omdat de Geest met de geest van de gelovige getuigt dat hij/zij een kind van God is (Romeinen 8 : 16). Daar zit iets van interactie in. Iets van een worsteling, dat ook: Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt. (Hebreeën 12:6).
En dan kom ik ook direct bij het nee. Want het kan zijn dat er periodes zijn waarin óf God Zich iets terugtrekt om Zijn kind te beproeven, óf de gelovige het oog van God afwendt. Dan kan het geloof dood lijken te gaan. Dan is er geen ervaring meer van Gods aanwezigheid. Maar dat te beseffen geeft wel een gemis. En de beloften die in Christus ja en amen zijn mogen dan een pleitgrond zijn voor de hemelse Vader wanneer wij in gebed tot Hem naderen.
Wat ikzelf me altijd weer moet en wil realiseren wanneer ik de bijbelse boodschap op me in laat werken, is dat ik met mijn ervaringen, mijn werken, ja zelfs mijn liefde voor God niet dichter bij Hem kom. Het is enkel dankzij de genade in Jezus Christus dat Hij zo af en toe wat van Zijn aanwezigheid in mijn leven laat merken. Dan is alles zo heerlijk makkelijk, dan is er maar één hoop: voor eeuwig bij Hem te mogen zijn.
Dat gun ik jou ook toe, Bloemenkind.

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 14 sep 2006 10:02

Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt. (Hebreeën 12:6).


Maar waarom doet God dat?
Waarom diegenen die Hij liefheeft niet alleen maar overstelpen met Zijn liefde?

Want het kan zijn dat er periodes zijn waarin óf God Zich iets terugtrekt om Zijn kind te beproeven(...)


Ook dit kan ik maar moeilijk begrijpen.

Ik ben bang voor God, bang dat alles wat er gebeurt Zijn gerechtvaardige straf is voor mij.
Door dit soort teksten vind ik God eigenlijk alleen maar 'enger' worden.

Misschien interpreteer ik het verkeerd, maar als ik Hebreeën 12:6 lees, komt God op mij erg wreed over :?

Nee, ik ervaar God niet in mijn leven, behalve misschien als straffer.
Aan de andere kant verlang ik wel ontzettend naar Zijn aanwezigheid in mijn leven, maar dan graag als liefdevolle God en niet als boze God :?
Zo'n boze God zou de angst die ik voel alleen nog maar doen groeien :?

Wat ikzelf me altijd weer moet en wil realiseren wanneer ik de bijbelse boodschap op me in laat werken, is dat ik met mijn ervaringen, mijn werken, ja zelfs mijn liefde voor God niet dichter bij Hem kom. Het is enkel dankzij de genade in Jezus Christus dat Hij zo af en toe wat van Zijn aanwezigheid in mijn leven laat merken.


Dit vind ik ook moeilijk te begrijpen.
Ik heb altijd het gevoel dat ik veel moeite moet doen om volmaakt te zijn, in mijn ogen, maar ook in die van God.

tukker
Verkenner
Verkenner
Berichten: 39
Lid geworden op: 04 mei 2004 21:26

Berichtdoor tukker » 19 sep 2006 19:15

Bloemenkind schreef:Nee, ik ervaar God niet in mijn leven, behalve misschien als straffer.
Aan de andere kant verlang ik wel ontzettend naar Zijn aanwezigheid in mijn leven, maar dan graag als liefdevolle God en niet als boze God :?
Zo'n boze God zou de angst die ik voel alleen nog maar doen groeien :?(...)


Misschien kun je op zo'n moment terugdenken aan de "bijzondere ontmoeting" waar je enkele weken geleden over schreef. Het helpt mij ook vaak om in moeilijke tijden terug te denken aan bijzondere belevenissen.

Bloemenkind schreef:Dit vind ik ook moeilijk te begrijpen.
Ik heb altijd het gevoel dat ik veel moeite moet doen om volmaakt te zijn, in mijn ogen, maar ook in die van God.


Misschien mag ik hier op reageren met een quote van een gospelartiest (alweer?!) die eens zei: "Jesus loves us as we are, not as we should be wat vertaald betekent: "Jezus houdt van ons zoals we zijn, niet zoals we zouden moeten zijn. Dit geldt ook voor jou. Hoewel het misschien moeilijk voor jou te geloven is.

Sterkte!

groet,

tukker

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 20 sep 2006 10:29

tukker schreef:Misschien kun je op zo'n moment terugdenken aan de "bijzondere ontmoeting" waar je enkele weken geleden over schreef. Het helpt mij ook vaak om in moeilijke tijden terug te denken aan bijzondere belevenissen.


Dat is een goed idee.
Vorige week kwam ik die man weer tegen en heb ik in totaal zo'n 3 kwartier met hem gepraat.
Dat was weer erg bijzonder.

"Jesus loves us as we are, not as we should be'' wat vertaald betekent: "Jezus houdt van ons zoals we zijn, niet zoals we zouden moeten zijn. Dit geldt ook voor jou. Hoewel het misschien moeilijk voor jou te geloven is.


Dat is een hele mooie zin.
Dankjewel! :)

Gebruikersavatar
egbert
Mineur
Mineur
Berichten: 220
Lid geworden op: 05 mei 2003 22:42
Locatie: Vlaardingen

Berichtdoor egbert » 20 sep 2006 11:49

Bloemenkind schreef:
Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt. (Hebreeën 12:6).


Maar waarom doet God dat?
Waarom diegenen die Hij liefheeft niet alleen maar overstelpen met Zijn liefde?


Lijkt mij onmogelijk... Dat kan ik met mijn kinderen ook niet... Juist omdat ik ze zo liefheb kan ik af en toe verschrikkelijk boos op ze worden, en ook wel straffen op zijn tijd.
The solution to a problem lies in finding the Solver...

Gebruikersavatar
Fly29
Mineur
Mineur
Berichten: 225
Lid geworden op: 18 mar 2004 14:33
Contacteer:

Berichtdoor Fly29 » 20 sep 2006 15:51

Hallo bloemenkind,

Ik proef steeds weer dat vechten tegen jezelf. Houd daar eens mee op. Overal zeg je nee tegen. Alles is zwart. Er zit een erg sterke zwart-wit manier van denken in je postings. Waar je eens aan moet gaan werken is dingen wat meer grijzer gaan zien. Want door dit zwart-wit denken wordt God voor jouw ook niet makkelijker. Of Hij is te Lief of Hij is te kwaad. Daar kun je zo weinig mee. Teksten lezen is niet genoeg. Ze op je laten inwerken is niet genoeg. Je moet die teksten nu ook eens toe gaan passen. Je kan wel gaan denken: God is een boze Vader. Maar is Hij dat ook werkelijk? Persoonlijk ervaar ik God als een rechtvaardige Barmhartige Vader die op Zijn tijd ook wel eens straft. Die straffen zijn niet omdat Hij dat leuk vind maar om je te corriseren. Soms is het nodig dat je een beetje bij gestuurd moet worden. ik las eens een mooi gedicht over deze barmhartigheid. Kort samengevat ging het over een persoon die samen met God liep. Op de plaat zag je twee paar voetstappen. Een eindje verder zag je ineens maar 1 paar voetstappen. De tekst was dat de persoon boos was omdat hij alleen liep toen het moeilijk werd. God gaf daarop als antwoord: Je was niet alleen! Ik droeg je enkel tot je zelf weer kon lopen. Dit vond ik erg sprekend en zo bracht dit bij mij het besef dat God mij nooit meer alleen zal laten. Soms lijkt het alsof ie heel ver weg is. Dat komt vaker door jezelf dan door God. Door mijn psygiaterische hulp kwam ik er achter dat mijn zelfbeeld dermate was verwrongen dat het steeds leek alsof ik alleen was. Ik vocht om iedereen bij me te houden. Toen ik ophield met vechten liep iedereen weg. Maar was dit ook werkelijk zo? Nee, die vrienden bestonden gewoon niet. Ik meende dat het mijn vrienden waren. jah... Door mijn aanpassingsvermogen ten gunste van hun wel jah. Veel later heb ik mogen leren dat ik het prima deed alleen cijferde ik mij veel te veel weg door de angst dingen te verliezen die niet bestonden. Door al die dingen heen heb ik wel steeds mijn geloof behouden en daar ben ik nog best blij om.

ik denk dat het nu zaak wordt om dingen eens wat meer grijzer te gaan zien. accepteren dat dingen gaan zo ze gaan. Je in staat ben om dingen te veranderen. Af en toe eens nee zeggen maar ook eens ja. Praten helpt dat weet ik maar nu moeten we naar het doen overgaan.

Groetjes,

Fly29
Geloof, Hoop en Liefde

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 20 sep 2006 15:54

egbert schreef:
Bloemenkind schreef:
Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt. (Hebreeën 12:6).


Maar waarom doet God dat?
Waarom diegenen die Hij liefheeft niet alleen maar overstelpen met Zijn liefde?


Lijkt mij onmogelijk... Dat kan ik met mijn kinderen ook niet... Juist omdat ik ze zo liefheb kan ik af en toe verschrikkelijk boos op ze worden, en ook wel straffen op zijn tijd.


Ik vatte de tekst zo op dat God je per defintie kastijdt als Hij van je houdt.
Dus niet alleen als 'straf' als je iets 'verkeerds' hebt gedaan.

Hmm, hoop dat duidelijk is wat ik bedoel, ik kan mezelf niet echt helder verwoorden vandaag :?

Bloemenkind

Berichtdoor Bloemenkind » 20 sep 2006 16:01

@ Fly29:

Tja....
Je hebt wel een punt hoor.
Maar als je in zo'n diepe depressie zit is het nou eenmaal niet mogelijk om 'zomaar even' anders te gaan denken en om anders te gaan doen.
Dan is alles zwart.
Grijs, wat is dat?
Sommige dingen zijn gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Daar komt nog bij dat ik veel dingen gewoonweg niet dúrf te veranderen.
Daarbij overheerst de angst het van mijn verlangen dat het anders was.

Mijn punt is juist dat het zo donker is van binnen, dat God/het goede/de grijstinten niet binnenkomen.
Dat er niets doordringt behalve het zwarte, zware, negatieve.

Ik heb al mijn hele leven gevochten.
Ik zou werkelijk niet weten hoe ik daarmee moet stoppen.
Dat is niet iets wat ik 'zomaar even' met mijn verstand kan beslissen, want dat heb ik al zo vaak geprobeerd.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 22 gasten