Het Sociaal Cultureel Planbureau publiceert een rapport dat aangeeft dat (ik citeer uit het rapport)
“Op 'conservatief protestants-christelijke fora' veroordelen jongeren homoseksualiteit als zonde, waarbij gewoonlijk naar de bijbel wordt verwezen. ..
Veel discussianten blijken zich ervan bewust dat homo's en lesbo's ook voorkomen in de eigen kring, maar worstelen met de vraag in hoeverre hun kan worden toegestaan om te leven in overeenstemming met hun seksuele voorkeur.'' Homoseksuelen die niet aan hun geaardheid toegeven, kunnen op waardering rekenen en worden anderen ten voorbeeld gesteld, meldt het rapport. ,,De gedachte dat homoseksualiteit genezen zou kunnen worden, vindt weinig steun (meer) en het hard aanpakken van homo's en lesbo's wordt soms uitdrukkelijk afgekeurd.''
Een conclusie die aangeeft dat jongeren het gesprek niet meer uit de weg gaan. En aangezien de jongeren van vandaag de kerkleiders van morgen zijn, biedt dat hoop voor de toekomst. Reformatorisch Nederland schiet in de stress. Hoe kunnen onze jongeren toch met zo'n open houding naar homo's kijken? De waakhond van reformatorisch Nederland schiet in actie, hier moet direkt mee afgerekend worden. En dus alarmfase 1 op het redactiebureau. Er moet iemand gevonden worden die een ander geluid laat horen. En liefst wel zo'n reactie die weer rust brengt in de verhitte gemoederen. Maar wie moeten we daar nu voor inschakelen? Een optimistische verslaggever oppert de mogelijkheid om Contrario eens te bellen, of misschien iemand te zoeken via zo'n forum van reformatische homo's. Maar dat idee word met hoongelach onderuit geschoffeld. 'Kom nou zeg, we gaan de kat niet op het spek binden hoor!' Nou Elios dan ofzo, stamelt de verslaggever geschrokken. Nee, die zijn veel te genuanceerd. We moeten iemand vinden die de zaak duidelijk afkeurt. Dus wordt het blik “Different” weer uit de kast getrokken. Veel mensen uit de doelgroep van de krant staan zeer argwanend tegen over de visie van Stichting Tot Heils des Volks, waar Different deel van uit maakt, maar als het gaat om dit onderwerp maakt dat niet zoveel uit. Het gaat tenslotte om de boodschap. En zo word dan een ex-homo gevonden die het vooringenomen standpunt mag bevestigen.
De verslaggever introduceert hem:
[qoute]
Zelf worstelde hij in het verleden ook met homoseksuele gevoelens. Siebesma is getrouwd en heeft vier kinderen. [/quote]
Zo de toon is gezet. De onoplettende lezer ziet in een oogopslag dat homoseksuele gevoelens tot het verleden kunnen behoren en dat homo's zelfs kunnen trouwen en kinderen krijgen. De rest van het artikel is niet meer belangrijk. De boodschap is al in de eerste alinea overgebracht.
-- Met een tevreden gebaar legt Pa de krant weg. Ja, Vrouw, dat zullen we vanavond toch nog eens goed tegen Arie vertellen hoor. Dat is nou al de tweede keer in een paar maanden dat er in de Krant een meneer verteld dat hij genezen is van zijn verkeerde gevoelens, dus het moet echt wel kunnen hoor. Arie zal dat nu toch echt maar eens moeten geloven, misschien moeten we hem maar eens naar die Different mensen brengen.--
(Dat diezelfde Siebesma in een interview in het ND van 16-08 zegt;
“Tegelijk moeten we net als elk ander echtpaar werken aan onze relatie. Maar ik kamp niet, zoals de meeste heteroseksuele mannen, met seksuele verleidingen richting andere vrouwen. En in periodes van stress of als ik me onzeker voel over mijzelf, ervaar ik een bepaalde gevoeligheid naar sommige mannen.”
word maar even buiten beschouwing gelaten.)
Siebesma verteld de verslaggever;
„We mogen niet blijven steken in de verzuchting dat het een moeilijk thema is. Scholen en kerken hebben daarin een belangrijke taak.”
Daar heeft hij natuurlijk volkomen gelijk in. Juist als het om zaken gaat die zo diep kunnen ingrijpen in een mensenleven mogen christelijke scholen en zeker ook de kerken niet aan de zijlijn blijven staan.
Maar dat vindt de verslaggever toch wat eng worden en heftig bezorgd om het welzijn der lezers vraagt hij indringend:
Leidt meer openheid niet tot geleidelijke acceptatie van homoseksualiteit onder christenen?
Het antwoord; “Maar laat er altijd die combinatie zijn tussen ons denken en de uitgestoken hand naar de ander. Daarin ligt een spanningsveld. Dat de samenleving onze houding interpreteert als onverdraagzaam zullen we moeten accepteren.” bevredigd de verslaggever niet helemaal want dat houdt de ruimte voor het gesprek open en dat is toch wel gevaarlijk. Dus gooit hij het op de genezingstoer. Dat moet goed gaan want daar staat Different toch om bekend.
Er is steeds minder steun voor de gedachte dat homoseksualiteit te genezen is. Is dat positief?
En inderdaad, het bekende Different anwoord volgt;
„ De benadering van Different is anders. Wij leren mensen hoe ze om kunnen gaan met hun gevoelens, wat kan resulteren in een verschuiving van hun seksuele gerichtheid. In de maatschappij leeft breed het idee dat mensen met homoseksuele gevoelens niet anders kunnen: zo ben je nu eenmaal en dat moet je accepteren. Dan gebeurt er wat nu in het nieuws is: volledige acceptatie van homoseksualiteit.”
Hoewel, is dit het vertrouwde Different antwoord? Waar is het 7 stappenplan gebleven dat alleen maar kon leiden tot verandering van de seksuele identiteit? Men was er toch altijd zo van overtuigd dat als je maar genoeg geloofde je altijd wel kon veranderen? En nu is het 'leren omgaan met' en 'wat kan resulteren'. De stellige zekerheid lijkt verdwenen te zijn. Zou het spoor van vernieling dat deze organisatie heeft aangericht dan uiteindelijk toch nog tot inzicht hebben geleidt?
Maar nee, de oplettende lezer kan zien dat Different nog steeds vasthoudt aan de benadering zoals die door evangelische psychologen is ontwikkeld, dat homoseksualiteit geen 'geaardheid' is, maar een gerichtheid ontstaan door allerlei psychologische factoren. Terwijl de benadering in de Amerikaanse evangelisch groepen, waaruit Different veel van zijn materiaal haalt, steeds meer neigt naar de insteek dat homoseksualiteit wel degelijk een geaardheid is, maar men streeft naar een celibatair leven, blijft Different vasthouden aan haar genezingswaan.
Dan volgt er een typische vraag;
[/quote]
Er gaapt een kloof tussen het denken van bijna alle Nederlanders en dat van christenen over homoseksualiteit. Hoe moeten we daarmee omgaan? [quote]
Bijna alle Nederlanders zijn dus geen christen meer. Dat is een geruststellende gedachte voor de lezers. Want nu kunnen ze lekker op hun eigen veilige eilandje blijven. Wij tegen de rest van Nederland. Dat de verslaggever impliceert dat je dus alleen maar christen kan zijn als je de standpunten rond homoseksualiteit letterlijk overneemt, is niet belangrijk.
Maar goed, de medewerker publiciteit van Different heeft weer lekker reclame kunnen maken voor zijn club en de gemiddelde RD lezer heeft weer eens bevestigd gekregen dat een homo wel kan veranderen en kan trouwen.
En Arie dan .............................................. ?
