Denkertje21 schreef:Eigenlijk zit ik nu al weer et wachten op een nieuwe 'bom' van boeken'lezer'. Ik merk namelijk dat hij dat steeds doet. Hij gooit er een harde stelling in en floept dan weer weg...
Toch ben ik ook wel benieuwd naar wat jullie hier van vinden:
Ik heb een monogame relatie met mijn vriend. En met relatie bedoel ik iets met alles er op en eraan. We gaan samen naar de zelfde kerk waar we beiden belijdend lid van zijn. Ik belijd ook nu dat ik oprecht geloof en om het in traditionele termen te spreken, 'een nieuw hart heb'. Ik weet en ervaar dat onze relatie door God gezegend wordt. God nodigt mij uit aan Zijn Tafel. Dat mag en wil ik niet weigeren. Aan jullie de vraag: moet ik dat wel weigeren?
Sorry, maar doe jij nu niet precies hetzelfde als Boekenlezer? Evenals Boekenlezer van te voren weet dat er reacties op zijn, soms denigrerende, bijdragen zullen volgen, weet jij drommels goed dat er op jouw vraag negatieve antwoorden zullen komen. En wat schiet je daar mee op? Of, anders gezegd, wat voor nut heeft dat voor “ons soort mensen”? Als belijdend lid van een kerk uit de catergorie “hoedjes en psalmen” (zoals je dat zelf meerdere malen hebt omschreven) weet je dat het H. A. een gevoelig onderwerp is. Het al dan niet aangaan aan de Tafel word in deze kringen tot een hoogte verheven die, al dan niet terecht, zaligmakend is. Logisch dat mensen dan direct in het verweer springen. Eerlijk gezegd vind ik dit dus niet zo slim.
Ik vergelijk het een beetje met hetgeen ikzelf in het eerste deel van dit topic meemaakte. Ik gaf aan dat Juan en ik gingen trouwen en heb kort aangegeven dat het hoogtepunt lag in de viering in de kerk. Daar kwamen negatieve reakties op. Wat mij gesterkt heeft is dat degenen die deze viering duidelijk afkeurden, de eersten waren die mij condoleerden na het overlijden van Juan. En dat heeft mij toen heel goed gedaan.
Het probleem vind ik, dat je nu twee lastige zaken, 1. homoseksualiteit en 2. Avondmaal bij elkaar gaat halen. De een vind dat je alleen aan het Avondmaal mag gaan als je zeker bent van je bekering, de ander zegt ( waar ik mij toe reken) het Avondmaal is een gedachtenismaaltijd die samen met iedereen die zich verbonden voelt gevierd mag worden. Zonder voorafgaande eissen. Alleen een vertrouwen in / hopen op.
Moet jij weigeren?
Nee, absoluut niet, als jullie in de kerkelijke gemeenschap waarin jullie leven de ruimte krijgen om deelgenoot te mogen zijn aan Zijn Tafel, dan denk ik, uitgaande van hetgeen je schreef, je niet eens mag weigeren.