Denkertje21 schreef:Optimatus schreef:Even een klein résumé van het geheel van dit verhaal.
* Er lijken Bijbelse argumenten te zijn tegen homoseksualiteit, in elk geval tegen de mannelijke variant er van.
* Er lijken ook gevoelstechnische argumenten te zijn tegen homoseksualiteit, zoals de natuurlijke gang van zaken.
* Een aantal voorstanders beroept zich op de vrijheid die mensen hebben.
* Een aantal voorstanders beroept zich op het gegeven dat God de mensen heeft geschapen zoals zij geschapen zijn.
Is dit een compleet overzicht van twee topics discussie/gesprek?
Ik denk het NIET!!!Een aantal voorstanders beroept zich vooral op het feit dat er nergens in de bijbel wordt gesproken over gelijkgeslachtelijke relaties in liefde en trouw, maar slechts over ontsporingen en losbandigheid.
"Het is niet goed dat de mens alleen zij". Dat geldt ook voor mij.
... en vervolgens schiep God de vrouw i.p.v. nog een man, die een hulp als tegenover hem zou zijn (Gen. 2:18 ). En God wilde dat die twee (man en vrouw) 1 vlees zouden zijn (Gen. 2:24). Dat iedere man zijn eigen vrouw zou hebben en iedere vrouw haar eigen man (1 Kor. 7:2), tenzij ze de gave van de onthouding zouden hebben (1 Kor. 7:1). Er valt nog meer over te zeggen, maar dat is in het kort gezegd de Bijbelse visie op huwelijk en seksualiteit.
Het argument dat er in de Bijbel niet over een gelijkgeslachtelijke relatie wordt gesproken, is volgens mij eerder een bewijs dat de Bijbel zoiets uitsluit, dan dat de Bijbel zegt: "dat mag je zelf uitzoeken", wat hier gesuggereerd wordt. Inderdaad, de Bijbel spreekt niet over het rijden in auto's en andere zaken die na de Bijbelse tijd er zijn gekomen, maar wel over de menselijke seksualiteit, want die was er al, in al haar vormen, zowel goed als fout. In de apostolische brieven komen meerdere vermaningen voor die over de seksuele omgang gaan. In geen enkele wordt een relatie tussen man-man of vrouw-vrouw goedgekeurd. Sterker nog: de meeste exegeten zijn van mening dat het sterk wordt afgekeurd. Opvallend, als je bedenkt dat zulke relaties in de hellenistische wereld algemeen aanvaard werden. Terecht is door historici dan ook aangegeven dat de eerste christelijke gemeenten er een strengere seksuele moraal op nahielden dan de cultuur waarin ze tot bloei kwam, ook op het punt van gelijkgeslachtelijke relaties: die werden afgewezen. Dat heeft ons voldoende te zeggen.
Denkertje21 schreef:Kan iemand mij nou in één zin eindelijk een duidelijk antwoord geven waar staat dat de LIEFDE met alles erop en eraan tussen twee mannen niet mag? En ga nou wéér geen wollig verhaal ophangen! Staat het er of staat het er niet?
Als het er niet staat, dan is mijn conclusie dat voor beide standpunten evenveel te zeggen is...
Het gaat bij geaardheid om aantrekkingskracht en om die aantrekkingskracht om te zetten in daden. Daarbij zou ik niet te snel het woord liefde laten vallen, want de bijbelse visie op liefde (agape) is een andere dan die de wereld er op na houdt (eros!).
Even afgezien van dit alles: bedenken we ons ook dat seksualiteit een voorbijgaand iets is? Ik bedoel, in de opstanding zullen we zijn als engelen in de hemel (Matth. 22:30); vandaar ook dat Paulus niet gebonden wilde zijn aan een vrouw of wat voor aardse relatie dan ook, maar vooruitzag naar die hemelse toekomst. Alles staat uiteindelijk in dienst daarvan, ofwel dat we getrouwd zijn (tot de dood of de wederopstanding ons scheidt), danwel als ongebondene.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)