Hokjes van het geloof

[martinm81]

Hokjes van het geloof

Ik kom hier al een tijdje. Ik kom ook op andere sites. Het valt me zo op, dat iedere gelovige zich in zijn of haar hokje beschermd houd. Een ieder heeft zo zijn geloof in onze dezelfde Machtige God. Ik kom alleen wel wat vreemde dingen tegen, die ik hier bij refoweb het meeste op viel. Dat zelf de operators aangeven dat RK verkeerd is. Hierover komt dan weer een discussie waar harde woorden en keihard met de bijbel en andere “heilige” geschriften.

Het valt me op, dat men pas uit hun hokje komen als men meer mensen zien die in hun hokje passen. Het valt me op, hier maar ook ergens anders dat me een hokje nodig hebben. Het geeft hun een gevoel van veiligheid, geborgenheid onder de mensen. Soms zelfs zonder enige toetsing van de Bijbel. Dat hokje, geeft je veel vrienden, veel mensen die van je houden. Allemaal één kant op, of niet? Nee, want er zijn ook andere hokjes.

Ik zit niet in een hokje. Ik heb geen richtingsgevoel, heb geen vrienden thuis, heb geen geborgenheid bij mensen. Wel heb ik een levensgeluk. Ik heb God in me hart mogen aanvaarde. Dat is iets heel bijzonder. Ik heb geen vrienden nodig, heb geen geborgenheid van mensen nodig, want heb God. Heb een relatie met God. Ik spreek Hem elke dag, weet al mijn geheimen, al mijn kleine dingen. Hij geef mij altijd een gevoel van de liefde. Ik ben door Zijn Bloed een kind van Hem, en mag Hem volgen. Ik heb ook zo mijn problemen, maar die worden wel vaak opgelost bij Hem. Kan overal met Hem praten, overal lezen en alles van Hem leren. Ik leer niet van een richting, ik leer niet van een “heilig geschrift” of wat het voor jullie ook betekend. Ik leer van een boek, die de naam De Bijbel word genoemd.

Waarom een hokje, als God zegt ik ben altijd bij je, waarom een hokje? Is jullie geloof zo zwak, dat je niet zonder het hokje kan?

martin

[lorit]

Hai Martin,

Inderdaad. Hokjes zijn er, helaas wel ja. Ik ben er zelf ook regelmatig tegenaan gelopen en heb al veel nagedacht over de oorzaken. ik moet zeggen dat ik me in geen enkel hokje geheel thuis voel. Ik geef toe dat ik jaloers op jou ben omdat ik niet zo'n band met God heb als jij beschrijft.
Om terug te komen op die hokjes, als ik je goed begrijp dan verbindt jij dit met het 'geborgen zijn'. Dus mensen zouden zich in hokjes plaatsen omdat zij zich daar veilig en geborgen voelen. Misschien is dat wel zo.
Ik denk zelf dat men zich vooral in hokjes plaatst omdat dat zo lekker makkelijk is. Dan hoef je namelijk zelf nergens over na te denken. Je houdt je aan de mening van de andere hokjesleden en dat is het. Zo kan je in een reformatorisch, evangelisch, pinkster, of wat voor hokje dan ook zitten.
Diep triest eigenlijk als je bijv. Joh 17 vers 11 leest: ".... Heilige Vader, bewaar ze in Uw Naam, die Gij Mij gegeven hebt, opdat zij een (1) zijn gelijk als Wij."

In een hokje zitten kan dus zijn omdat je het zelf allemaal niet zo goed weet, geen zin hebt om na te denken, het beter denkt te weten dan God, je niet in je eentje voor God durft te staan. Die laatste reden is natuurlijk onzin, omdat je als mens altijd alleen voor God staat, maar ik kom mensen tegen die zich in een groep met gelijkdenkenden op de een of andere manier 'sterker' voelen tegenover God.

Dus ja, waarom een hokje? Omdat wij religie belangrijk vinden dan geloof!

[everlastingman]

Ik zeg amen op je verhaal Martin. Ik kom uit de hervormde kerk en ben nu evangelisch, of beter gezegt nog steeds christen. Als mij een ding tegenstaat dan is het wel dat sommige kerkgenootschappen zich boven andere kerkgenootschappen verheven voelen. De bijbel roept ons toch op een in de Geest te zijn?

Want gelijk het lichaam een is, en vele leden heeft, en al de leden van dit ene lichaam, vele zijnde, maar een lichaam zijn, alzo ook Christus. Want ook wij allen zijn door een Geest tot een lichaam gedoopt; hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij dienstknechten, hetzij vrijen; en wij zijn allen tot een Geest gedrenkt. ( 1 Korinthiërs 12 : 12, 13 )

Natuurlijk verschillen we weleens van mening over bepaalde onderwerpen, sommigen menen daar iedere keer weer op terug te moeten komen, ik noem zomaar een paar dingen: Dopen, belijdenis en psalmen of opwekkingsliederen, maar is dat werkelijk zo belangrijk? Kunnen we niet beter elkaar gewoon accepteren en werkelijk behulpzaam zijn? Als we nu eens allemaal verder kijken dan onze kerkgenootschappen en onze instellingen en elkaar echt lief gaan hebben, wat zullen we dan zoveel meer bereiken!

[@mic]

Met alle mensen voor me eens (vet zinnige reply )

[Calvin]

Nou Martinm81,

Dan zit jij misschien in het hokje van de mensen die denken niet in een hokje te zitten.

[meschianza]

Heb ik al eerder hier gedropt. Mijn opa, van mijn vaders kant, is ouderling in de Gereformeerde Gemeente. Mijn oom, van mijn moeders kant, is Evangelisch. Maar op iedere verjaardag van ons gezin gaan ze altijd even samen weg en komen ontroerd weer terug. Hun hebben samen een verbinding, Jezus CHristus. Die dwars door kerkleren, tradities heen dringt.
Zo wil ik naar mensen kijken, naar mezelf kijken, zwaar gereformeerd of evangelisch. Leeft Christus in hen, in mij of is Jezus slechts een dode dogmatisch term?

Maar daarnaast, je bent opgegroeid in een bepaalde kring. Is het erg dat je emotioneel soms wat meer naar de mensen uit die kring toetrekt omdat ze jouw manier van denken begrijpen? Zonder mensen uit een andere manier van Geloofsbeleving af te wijzen?? Is dat gelijk een hokje?

[Marnix]

Op zich niet.... maar dan moet er wel eenheid zijn en die is er soms niet. Wat jij beschrijft zijn de "in mijn ogen vrij zeldzame" samenwerkingen tussen mensen in verschillende hokjes. Vaak leeft ieder hokje voor zichzelf en mis ik de eenheid die er tussen de hokjes zou moeten zijn wel. Soms vallen mensen uit hokjes elkaar zelfs aan op hun standpunten en lijken ze met elkaar te concurreren. Als er dan iemand van het ene hokje naar het andere hokje gaat verhuizen wordt dat in mijn kerk "met grote droefheid" meegedeeld.

[meschianza]

Op zich niet.... maar dan moet er wel eenheid zijn en die is er soms niet. Wat jij beschrijft zijn de "in mijn ogen vrij zeldzame" samenwerkingen tussen mensen in verschillende hokjes. Vaak leeft ieder hokje voor zichzelf en mis ik de eenheid die er tussen de hokjes zou moeten zijn wel. Soms vallen mensen uit hokjes elkaar zelfs aan op hun standpunten en lijken ze met elkaar te concurreren. Als er dan iemand van het ene hokje naar het andere hokje gaat verhuizen wordt dat in mijn kerk "met grote droefheid" meegedeeld.

ja, dat is ook weer waar. Bij ons lijk je wel opgegeven als je naar een andere kerk gaat, of de kans op berkering nu nog minder is. Maar die houding is niet algemeen geldend.

[surfer]

ik deel je observatie grotendeels, martin. Ik pas ook niet erg in een hokje, tenminste, net als ik denk wat overeenkomsten gevonden te hebben valt ik op andere punten weer af...

Ik denk dat sommige mensen zich gewoon zover ontwikkelen dat ze het hokjesniveau ontstijgen, en dat geldt niet alleen geestelijk. Maar ja, dat is wel een eenzame positie.

[Klaas]

Surfer:

Ik denk dat sommige mensen zich gewoon zover ontwikkelen dat ze het hokjesniveau ontstijgen,

Na ja, dat klinkt een beetje hoogverheven. Laten we zeggen dat sommige mensen zich zodanig ontwikkelen dat ze niet meer in een bestaand hokje passen. Lijkt me iets neutraler en (daardoor) minder veroordelend.

Klaas

[surfer]

maakt mij niet uit hoor. Ik maak me daar niet druk over, als een ander dat hoogverheven of veroordelend vindt. Suit yourself..

[Klaas]

Als je van jezelf zegt dat je zover ontwikkeld bent dat je het hokjesniveau ontstegen bent dan geef je daarmee een duidelijk oordeel over mensen die wel in een hokje passen: ze bevinden zich op een lager, minder ontwikkeld niveau.
Het gaat er dan ook niet om hoe anderen zo'n uitspraak waarderen maar hoe je jezelf opstelt. Door jouw formulering stel je je boven andere christenen en dat kan nooit de bedoeling zijn.

Ikzelf pas ook niet in een bestaand hokje maar ik ken genoeg mensen die wel in zo'n hokje zitten maar meer van Christus' liefde tonen dan ik...

Klaas

[surfer]

Als je van jezelf zegt dat je zover ontwikkeld bent dat je het hokjesniveau ontstegen bent dan geef je daarmee een duidelijk oordeel over mensen die wel in een hokje passen: ze bevinden zich op een lager, minder ontwikkeld niveau. nee, dat is slechts jouw manier van interpreteren....
Het gaat er dan ook niet om hoe anderen zo'n uitspraak waarderen maar hoe je jezelf opstelt. Door jouw formulering stel je je boven andere christenen idem en dat kan nooit de bedoeling zijn is het ook niet, maar dat maak jij ervan.

[Calvin]

Er is niets op tegen om in een hokje te zitten (lekker beschut), zolang je maar niet bang bent om je over de rand van je hokje heen te kijken.

[surfer]

ff kort samengevat, Klaas: jij probeert mij in een hokje te stoppen..