Meerwaarde belijdenis

[Marnix]

@Smurffie: Jij zegt nog geen belijdenis te willen doen, omdat je er nu niet naar leeft en ook geen "zin" hebt om het dan wel te doen. Wanneer komt die "zin" er dan wel? Niemand heeft van nature "zin" om zn leven te veranderen, leuke dingen te laten en dat inwissen voor goede dingen. Maar daar moet je niet bij blijven hangen...
Ik vind het ook moeilijk en ik vraag me ook best wel af of ik nou extreem dingen moet veranderen als ik belijdenis heb gedaan, maar daar moet je niet mee wachten.
Mattheüs 24:44
Daarom, zijt ook gij bereid; want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen.
En dan MOET je bereid zijn...Jij net zo goed als ik....

Klopt Dippie. Dus eerst bekeren en dan belijdenis doen.... Niet belijdenis gaan doen als je je niet bekeert. Dan kan je beter wel wachten, want wat stelt het anders voor?

Klopt...Ik vind die keuze daarom ook erg moeilijk. Maar ik wil de verantwoording van mn ouders overnemen, dus ga ik wel belijdenis doen.
Het is ook een plicht....Maar idd...eigenlijk kan je geen belijdenis doen, zonder bekeerd te zijn.

Belijdenis doen is meer dan verantwoordelijkheid van je ouders overnemen... Het is belijdenis afleggen van je geloof... Christus volgen in woorden en vooral in daden.... als je dat doet ben je bekeerd.

[Marnix]

Als je belijdenis doe van de kerk waar je gedoopt bent, neem je de verantwoordelijkheid van je ouders over. Je ouders hebben je in de kerk laten dopen en belooft dat zei jou zullen opvoeden volgens de leer van de kerk, waar je na je doop, dooplid word / bent. Als je dus belijdenis doet, doe je dat van de leer van de kerk. Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Die vorm van belijdenis is onbijbels en verdient de naam "geloofsbelijdenis" niet want het heeft dan niets met geloof te maken... Daarnaast, als je zegt dat je de leer in de kerk goed vindt, dan is het ook aan zo iemand te geloven.... God heeft je de kennis gegeven van het evangelie en hoe kan je dan zeggen: Ik weet dat, ik ben het er mee eens... maar ik leef er niet naar en doe er mooi niks mee?

Zo'n vorm van belijdenis is leeg en zinloos. En totaal onbijbels. De Bijbel roept je op om te geloven... Niet om in te stemmen met een leer en er niets mee te doen verder.

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in?

Dat houd in dat je je hand ophoud en het aanneemt.
Dat houd ook in dat je gelooft dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor jou zonden heeft geleden.

Dat is goed. Maar niet zaligmakend. Het moet gegeven worden Efe 2:8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.

Dat is wel zaligmakend... je wordt door geloof in Christus door Hem gered.... onze taak is om te geloven.... en dan mogen we weten dat God het geloof geeft.

Als mensen hier moeite hebben met het standpunt dat belijdenis doen naar de leer onbijbels is, onderbouw dan vanuit de Bijbel dat het wel Bijbels is.

Daarnaast Jantjes, je beweert dat het in de Reformatie altijd zo is geweest en dat is totaal niet waar. Ik ga niet meer zeggen dan: Verdiep je eens in wat Calvijn hierover zegt, hoe ze er toen mee omgingen... en anderen in die tijd. Vroeger deed je geen belijdenis naar de leer in Reformatorische kerken. Dat is pas later ingevoerd in sommige kerken, die na de Nadere Reformatie zwaar verrechtsten... maar het is niet de leer van de reformatie. Nogmaals, verdiep je er maar eens even in.

[viola]

Mijn man heeft nog geen belijdenis gedaan. Nu wordt er door vrienden, predikant, kerkraad etc. verschrikkelijk aangedrongen dat hij dit moet doen. Terwijl hij de meerwaarde hiervan niet ziet. Hij zegt: je moet elke dag ahw belijdenis doen. En daarbij speelt ook een rol dat mensen bij ons in de kerk heel snel belijdenis doen en hier niet naar gaan leven bijv. dronkenschap, discobezoek, alles- mag-en- kan-houding, een keer naar de kerk per zondag is toch best, en verder een heel slap geestelijk leven.
Als je dit dus tegen bovenstaande personen zegt wordt dat nog soort goedgepraat zo van: dat moet iedereen toch zelf weten. Wij zeggen dan: leef je tot eer van jezelf of tot eer van God? Dan wordt er nog wat gemummeld en er wordt gezwegen. Als we bijv. Collossenzen 3 lezen moet er toch wat veranderen in je leven en dat missen we veel bij mensen die toch belijdenis doen in de kerk.

Heeft belijdenis meerwaarde als je er niet naar leeft?

Belijdenis doen vind ik niet zomaar iets. Natuurlijk moet je iedere dag Gods Naam belijden. Maar door openbare belijdenis van je geloof te doen, in het midden van de gemeente, geef je ook aan dat je tot de gemeente van Christus wilt behoren. En dat je er alles aan wilt doen om die gemeente te helpen bouwen. Wanneer je belijdenis hebt gedaan mogen gemeenteleden je er ook op aanspreken. Je belooft ook je te onderwerpen aan de tucht, als dit nodig mocht zijn.
Ook krijg je dan toegang tot het Heilig Avondmaal. Ook hierin doe je belijdenis.
Wat je met je mond belijd moet ook kloppen met je levenswandel. Als je Gods Naam wilt belijden, zul je ook hartelijk verlangen te leven tot Gods eer.
Niet pas na je openbare belijdenis in het midden van de gemeente, maar nu al! Wat na je belijdenis niet meer kan, kan nu ook niet!
Als je niet van plan bent te leven tot Gods eer (met alle gebrek van onze kant) moet je geen belijdenis doen. Daarmee doe je God dan grote oneer aan.

[Jantjes]

Als je belijdenis doe van de kerk waar je gedoopt bent, neem je de verantwoordelijkheid van je ouders over. Je ouders hebben je in de kerk laten dopen en belooft dat zei jou zullen opvoeden volgens de leer van de kerk, waar je na je doop, dooplid word / bent. Als je dus belijdenis doet, doe je dat van de leer van de kerk. Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Die vorm van belijdenis is onbijbels en verdient de naam "geloofsbelijdenis" niet want het heeft dan niets met geloof te maken... Daarnaast, als je zegt dat je de leer in de kerk goed vindt, dan is het ook aan zo iemand te geloven.... God heeft je de kennis gegeven van het evangelie en hoe kan je dan zeggen: Ik weet dat, ik ben het er mee eens... maar ik leef er niet naar en doe er mooi niks mee?

Zo'n vorm van belijdenis is leeg en zinloos. En totaal onbijbels. De Bijbel roept je op om te geloven... Niet om in te stemmen met een leer en er niets mee te doen verder.

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in?

Dat houd in dat je je hand ophoud en het aanneemt.
Dat houd ook in dat je gelooft dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor jou zonden heeft geleden.

Dat is goed. Maar niet zaligmakend. Het moet gegeven worden Efe 2:8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.

Dat is wel zaligmakend... je wordt door geloof in Christus door Hem gered.... onze taak is om te geloven.... en dan mogen we weten dat God het geloof geeft.

Als mensen hier moeite hebben met het standpunt dat belijdenis doen naar de leer onbijbels is, onderbouw dan vanuit de Bijbel dat het wel Bijbels is.

Daarnaast Jantjes, je beweert dat het in de Reformatie altijd zo is geweest en dat is totaal niet waar. Ik ga niet meer zeggen dan: Verdiep je eens in wat Calvijn hierover zegt, hoe ze er toen mee omgingen... en anderen in die tijd. Vroeger deed je geen belijdenis naar de leer in Reformatorische kerken. Dat is pas later ingevoerd in sommige kerken, die na de Nadere Reformatie zwaar verrechtsten... maar het is niet de leer van de reformatie. Nogmaals, verdiep je er maar eens even in.

Als je het ‘geloof’ als en algemeen zaak wil beschouwen, zoals bijvoorbeeld remonstranten heb jij gelijk.

[marina87]

marina87 schreef:

Doordat God een relatie met mij is aangegaan leer ik Hem kennen.

Geef eens een nadere toelichting, hoe is dat gegaan? Waarom wel bij jou en niet bij een ander? Hoe leerde jij Hem kennen?

Ik wil je best vertellen over hoe groot en hoe geweldig goed God is, maar ik heb het idee dat je hier niet zo veel mee te maken hebt hoe dat gegaan is. Dat is niet d.m.v. een fijne toespraak met bijpassend psalmvers in de kerk of iets in die richting.

[Jort]

Als je belijdenis doe van de kerk waar je gedoopt bent, neem je de verantwoordelijkheid van je ouders over. Je ouders hebben je in de kerk laten dopen en belooft dat zei jou zullen opvoeden volgens de leer van de kerk, waar je na je doop, dooplid word / bent. Als je dus belijdenis doet, doe je dat van de leer van de kerk. Je doe dus geen belijdenis van je waar zaligmakend geloof, maar van je verstandelijk geloof, vandaar dat het geloofsbelijdenis genoemd wordt.

Die vorm van belijdenis is onbijbels en verdient de naam "geloofsbelijdenis" niet want het heeft dan niets met geloof te maken... Daarnaast, als je zegt dat je de leer in de kerk goed vindt, dan is het ook aan zo iemand te geloven.... God heeft je de kennis gegeven van het evangelie en hoe kan je dan zeggen: Ik weet dat, ik ben het er mee eens... maar ik leef er niet naar en doe er mooi niks mee?

Zo'n vorm van belijdenis is leeg en zinloos. En totaal onbijbels. De Bijbel roept je op om te geloven... Niet om in te stemmen met een leer en er niets mee te doen verder.

Er zijn mensen die zeggen ik geloof, maar wat houd dat in?

Dat houd in dat je je hand ophoud en het aanneemt.
Dat houd ook in dat je gelooft dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor jou zonden heeft geleden.

Dat is goed. Maar niet zaligmakend. Het moet gegeven worden Efe 2:8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.

Dat is wel zaligmakend... je wordt door geloof in Christus door Hem gered.... onze taak is om te geloven.... en dan mogen we weten dat God het geloof geeft.

Als mensen hier moeite hebben met het standpunt dat belijdenis doen naar de leer onbijbels is, onderbouw dan vanuit de Bijbel dat het wel Bijbels is.

Daarnaast Jantjes, je beweert dat het in de Reformatie altijd zo is geweest en dat is totaal niet waar. Ik ga niet meer zeggen dan: Verdiep je eens in wat Calvijn hierover zegt, hoe ze er toen mee omgingen... en anderen in die tijd. Vroeger deed je geen belijdenis naar de leer in Reformatorische kerken. Dat is pas later ingevoerd in sommige kerken, die na de Nadere Reformatie zwaar verrechtsten... maar het is niet de leer van de reformatie. Nogmaals, verdiep je er maar eens even in.

Als je het ‘geloof’ als en algemeen zaak wil beschouwen, zoals bijvoorbeeld remonstranten heb jij gelijk.

Dat is toch niet remonstrants?? Het lijkt wel alsof jij het geloof beperkt ziet tot een paar mensen uit een hele gemeente vol belijdende leden. Zie ook trouwens eens het antwoord van dr. CA vd Sluijs in de vragenrubriek waarbij hij zegt dat de hele gemeente als uitverkoren gemeente wordt gezien. Uiteindelijk hangt jouw visie op belijdenis doen ook samen met een onbijbelse visie op verbond en verkiezing.

[Marnix]

Inderdaad. Jantjes, jij zegt: We doen belijdenis in de leer want anders doen er teveel mensen niet serieus belijdenis... fijn... maar niet Bijbels... Ik zeg: Als je belijdenis doet moet je het menen... en echt Jezus willen volgen. Daar is niets remontrants aan als je gelooft dat God je dat geeft.

[Jantjes]

Jort Schreef:

Het lijkt wel alsof jij het geloof beperkt ziet tot een paar mensen uit een hele gemeente vol belijdende leden.

Nu, ik zal het ruim nemen overeenkomstig deze gelijkenis. Mt 25:1 Alsdan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien maagden, welke haar lampen namen, en gingen uit, den bruidegom tegemoet. En vijf van haar waren wijzen, en vijf waren dwazen.

Zie ook trouwens eens het antwoord van dr. CA vd Sluijs in de vragenrubriek waarbij hij zegt dat de hele gemeente als uitverkoren gemeente wordt gezien.

Daar ben ik het niet mee eens, want Jezus beperkte het tot de helft in hierboven genoemde Mt 25:1

Uiteindelijk hangt jouw visie op belijdenis doen ook samen met een onbijbelse visie op verbond en verkiezing.

Je onderbouwd het niet, maar mijn visie op belijdenis doen is in principe een theoretische omdat wij, nog een kerk, in het hart van mensen kunnen zien. Dat geld ook voor het verbond uiterlijk kunnen wij er naar leven (theoretisch) maar God oordeelt het hart of verkiest.

[Jort]

Jort Schreef:

Het lijkt wel alsof jij het geloof beperkt ziet tot een paar mensen uit een hele gemeente vol belijdende leden.

Nu, ik zal het ruim nemen overeenkomstig deze gelijkenis. Mt 25:1 Alsdan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien maagden, welke haar lampen namen, en gingen uit, den bruidegom tegemoet. En vijf van haar waren wijzen, en vijf waren dwazen.

Zal gelijk zijn...: in de toekomst dus. Nu hebben wij de gave des onderscheids nog niet. Wel kunnen we stellen, dat gelovigen in de kerk samenkomen, zij als gelovig gezien dienen te worden, en de gemeente als uitverkoren gemeente hebben aan te spreken, zoals Paulus deed. Nooit mogen we zoals jij doet, het geloof beperken tot een groep bínnen de gemeente. Dan kun je ook niet kinderen dopen, omdat dat zich beperkt tot gelovigen Mark. 16:16).

Zie ook trouwens eens het antwoord van dr. CA vd Sluijs in de vragenrubriek waarbij hij zegt dat de hele gemeente als uitverkoren gemeente wordt gezien.

Daar ben ik het niet mee eens, want Jezus beperkte het tot de helft in hierboven genoemde Mt 25:1

Nogmaals, zie hoe Paulus de gemeente aanspreekt.

Uiteindelijk hangt jouw visie op belijdenis doen ook samen met een onbijbelse visie op verbond en verkiezing.

Je onderbouwd het niet, maar mijn visie op belijdenis doen is in principe een theoretische omdat wij, nog een kerk, in het hart van mensen kunnen zien. Dat geld ook voor het verbond uiterlijk kunnen wij er naar leven (theoretisch) maar God oordeelt het hart of verkiest.

In het hart van mensen kijken kunnen we niet, daarom heeft de kerk ook die mensen aan te nemen als belijdend lid, die beweren hun zaligheid geheel buiten zichzelf te zoeken.

En n.a.v. je opmerking "God oordeelt...": God verkiest wel, maar verwerpt niemand die tot Hem komt. Omdat Hij bij de doop een verbondsrelatie met ons is aangegaan. Goddank, want zelf kunnen wij het niet!

[Marnix]

Jort Schreef:

Het lijkt wel alsof jij het geloof beperkt ziet tot een paar mensen uit een hele gemeente vol belijdende leden.

Nu, ik zal het ruim nemen overeenkomstig deze gelijkenis. Mt 25:1 Alsdan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien maagden, welke haar lampen namen, en gingen uit, den bruidegom tegemoet. En vijf van haar waren wijzen, en vijf waren dwazen.

Zie ook trouwens eens het antwoord van dr. CA vd Sluijs in de vragenrubriek waarbij hij zegt dat de hele gemeente als uitverkoren gemeente wordt gezien.

Daar ben ik het niet mee eens, want Jezus beperkte het tot de helft in hierboven genoemde Mt 25:1

Uiteindelijk hangt jouw visie op belijdenis doen ook samen met een onbijbelse visie op verbond en verkiezing.

Je onderbouwd het niet, maar mijn visie op belijdenis doen is in principe een theoretische omdat wij, nog een kerk, in het hart van mensen kunnen zien. Dat geld ook voor het verbond uiterlijk kunnen wij er naar leven (theoretisch) maar God oordeelt het hart of verkiest.

Ontzettend.... je argumentatie klopt voor geen meter.

Iets verderop staat nog een gelijkenis. 3 mannen krijgen talenten... twee zetten ze in en worden beloond, 1 zet ze niet in en wordt niet beloond. Dan zou ik daaruit kunnen afleiden dat tweederde gered wordt? Kom op, dat is toch geen argumenteren?

[Jantjes]

Marnix schreef:

Ontzettend.... je argumentatie klopt voor geen meter.

Iets verderop staat nog een gelijkenis. 3 mannen krijgen talenten... twee zetten ze in en worden beloond, 1 zet ze niet in en wordt niet beloond. Dan zou ik daaruit kunnen afleiden dat tweederde gered wordt? Kom op, dat is toch geen argumenteren?

Laat ik het dan mis hebben volgens jou Marnix, en het in jou ogen van geen kant kloppen, de uitleg die ik gegeven heb is die van de kantekenaren. Dat hoef jij natuurlijk niet over te nemen wat zij zeggen. Zij hadden gave ter onderscheiding, ik merk dit bij jou niet, dat geeft niet, maar had dan ook even de kantekenaren gekeken, geraadpleegd en jij had ook geweten wat de gelijkenis van de talenten betekend, na de gelijkenis die ik citeerden.

[Jort]

Marnix schreef:

Ontzettend.... je argumentatie klopt voor geen meter.

Iets verderop staat nog een gelijkenis. 3 mannen krijgen talenten... twee zetten ze in en worden beloond, 1 zet ze niet in en wordt niet beloond. Dan zou ik daaruit kunnen afleiden dat tweederde gered wordt? Kom op, dat is toch geen argumenteren?

Laat ik het dan mis hebben volgens jou Marnix, en het in jou ogen van geen kant kloppen, de uitleg die ik gegeven heb is die van de kantekenaren. Dat hoef jij natuurlijk niet over te nemen wat zij zeggen. Zij hadden gave ter onderscheiding, ik merk dit bij jou niet, dat geeft niet, maar had dan ook even de kantekenaren gekeken, geraadpleegd en jij had ook geweten wat de gelijkenis van de talenten betekend, na de gelijkenis die ik citeerden.

Ik beweer niet dat je uitleg onjuist is, maar het is geen reden om het geloof te beperken tot een bepaalde (herkenbare) groep in de gemeente. De gehéle gemeente is uitverkoren gemeente. Zo spreekt Paulus toch ook de gemeenten aan?

En nogmaals, in de tijd van diezelfde kanttekenaren was het gewoonte om aan het avondmaal te gaan na het doen van belijdenis. Ik kan er met mijn pet niet bij dat jij, daarin gesteund door de kerkleiding van jouw kerk, het doen van belijdenis wenst te devalueren tot het zeggen van "ja" op slechts een leer. Alsof leer en leven trouwens gescheiden zijn...de gedachte die daaraan ten grondslag ligt is zeer onbijbels.

[Machiavelli]

Laat ik het dan mis hebben volgens jou Marnix, en het in jou ogen van geen kant kloppen, de uitleg die ik gegeven heb is die van de kantekenaren. Dat hoef jij natuurlijk niet over te nemen wat zij zeggen. Zij hadden gave ter onderscheiding, ik merk dit bij jou niet, dat geeft niet, maar had dan ook even de kantekenaren gekeken, geraadpleegd en jij had ook geweten wat de gelijkenis van de talenten betekend, na de gelijkenis die ik citeerden.

Je beseft dat die 'kantekenaren' even menselijk waren als jij en ik?

Daarnaast is belijdenis inderdaad natuurlijk meer dan het 'ja' zeggen tegen een bepaalde leer.

[Marnix]

Marnix schreef:

Ontzettend.... je argumentatie klopt voor geen meter.

Iets verderop staat nog een gelijkenis. 3 mannen krijgen talenten... twee zetten ze in en worden beloond, 1 zet ze niet in en wordt niet beloond. Dan zou ik daaruit kunnen afleiden dat tweederde gered wordt? Kom op, dat is toch geen argumenteren?

Laat ik het dan mis hebben volgens jou Marnix, en het in jou ogen van geen kant kloppen, de uitleg die ik gegeven heb is die van de kantekenaren. Dat hoef jij natuurlijk niet over te nemen wat zij zeggen. Zij hadden gave ter onderscheiding, ik merk dit bij jou niet, dat geeft niet, maar had dan ook even de kantekenaren gekeken, geraadpleegd en jij had ook geweten wat de gelijkenis van de talenten betekend, na de gelijkenis die ik citeerden.

Ik kan wel wat uit de Bijbel onderscheiden hoor, onder andere dat nergens in de Bijbel deze lijn van de kanttekenaren gevolgd wordt. Ik zie Paulus nergens schrijven over 50% wijze en dwaze gemeenteleden, dat er van de uitverkorenen waar hij zijn brieven aan richt 50% niet zal volharden.... Daarnaast geven de kanttekeningen niet aan dat de verhouding 1:1 klopt voor alle gemeenten, dit zal per kerk sterk verschillen... maar goed ook he, anders zouden ze in een hoop rechtse kerken flink de mist in gaan met maar 10% van de gemeente die aan het avondmaal aangaat.

En zoals ik al zei, er is ook een gelijkenis waarin van 3 mannen er 2 behouden worden en 1 niet... daar ga je toch ook geen uitverkiezingsstatistieken aan ophangen en van daaruit aantonen dat 67% gered wordt?

[Jantjes]

Jort schreef:

Ik beweer niet dat je uitleg onjuist is, maar het is geen reden om het geloof te beperken tot een bepaalde (herkenbare) groep in de gemeente. De gehéle gemeente is uitverkoren gemeente. Zo spreekt Paulus toch ook de gemeenten aan?

Ja, dat doe ik wel, want de gehele gemeente is niet uitverkoren overeenkomstig Mattheus 24:40 en Lucas 17:34-36 Ik zeg u: In dien nacht zullen twee op een bed zijn; de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden. Twee vrouwen zullen te zamen malen; de ene zal aangenomen, en de andere zal verlaten worden. Twee zullen op den akker zijn; de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden.

En nogmaals, in de tijd van diezelfde kanttekenaren was het gewoonte om aan het avondmaal te gaan na het doen van belijdenis. Ik kan er met mijn pet niet bij dat jij, daarin gesteund door de kerkleiding van jouw kerk, het doen van belijdenis wenst te devalueren tot het zeggen van "ja" op slechts een leer. Alsof leer en leven trouwens gescheiden zijn...de gedachte die daaraan ten grondslag ligt is zeer onbijbels.

Ik ben het met mijn kerkenraad eens, als leer en leven overeenstemmen, na belijdenis van de leer, zijn er geen zaken meer die een probleem zouden vormen om aan het avondmaal te gaan. Maar omdat er in het verleden zaken gedaan werden, die in het avondmaalsformulier genoemd worden, door mensen die van het avondmaal gebruikt maakte, is het zuiverder om deze onderscheiding te maken. Het leven in openbare zonden is in de kerk diep door gedrongen en het onder zoek of er een oprechte consciëntie is om voortaan te leven in waarachter dankbaarheid tegenover God den Heere te bewijzen en te wandelen is schaars geworden. Ik moet daarom ook met Jesaja zeggen: En de dochter van Sion is overgebleven als een hutje in den wijngaard, als een nachthutje in den komkommerhof, als een belegerde stad.