3 jaar geleden kreeg ik overal rare lichamelijke klachten: hartkloppingen, trillingen, moeheid, wazig zien enz. Heb verschillende onderzoeken gehad maar het bleek niets lichamelijks te zijn. Het bleek 'tussen mijn oren te zitten'. Op 't werk ging het ook niet meer zo lekker (druk) en ben er 3 maanden uit geweest. Heb toen een aantal gesprekken gehad met een soort psycholoog/vertrouwenspersoon via de Arbo. Hij probeerde me weer wat op de rit te helpen, te achterhalen waar het vandaan kwam.
na 10 gesprekken en 4 / 5 maanden verder dacht ik dat ik er weer redelijk was, heb het werk weer opgebouwd enz. Een tijdje voelde ik me ook best goed. Mijn vriend is in die periode plotseling flauw gevallen in de kerk. Hij bleek last van hyperventilatie te hebben, en had ook van die vage lichamelijke klachten. Daardoor kwam ik weer een beetje in een 'inzinking' want was iedere keer bang dat hij weer onderuit ging enz. We gingen bezig met een huis/trouwen waardoor het ook druk werd en ik geen aandacht schonk aan hoe naar ik me soms voelde.
In die tijd kreeg ik ook 'diaree-buien'

Nu wordt dit laatste een erge obsessie. Ik ga ergens heen als ik zeker weet dat ik snel naar het toilet kan. Ik zie tegen dingen op want: stel je voor dat het weer komt..
Ben inmiddels aangemeld bij de hulpverlening omdat ik er steeds naarder van werd, en haast in een isolement kwam. Ook na aandringen van m'n man die zag dat het verkeerd ging. Ws. starten in september/oktober de echte behandelgesprekken waar ik goede hoop op heb, al zie ik er wel erg tegenop.
Een heel verhaal... maar ben benieuwd of er mensen zijn die er iets van herkennen... Hoor het graag!