Berichtdoor Jantjes » 28 jun 2006 10:11
Bedank, Raido, marina87, Gerdien B. en Marnix, voor jullie onderwijzende woorden.
Dat ik hart in bewoording ben kan ik niet ontkennen dat is waar, maar toch geloof ik meer dat de inhoud van de woorden die ik zeg hart is, alsdan de manier waarop het gezegd wordt, maar het heeft er wel mee te maken. Zalig worden is een zaak die de mens absoluut niet wil en daarom komen ze zo hart over. Niemand wil zijn koning, dat is de duivel met zijn trawanten, uit zijn hart vaarwel zeggen, dat doe verschrikkelijk pijn en sterker nog het is een onmogelijke zaak om dat te doen. Er is een Gods wonder voor nodig anders kan en doe een mens het nooit. Toch wordt er van ons gevraagd de strijd aan te gaan met die helle macht en ‘wonder van genade’ er wordt een belofte aan verbonden die onuitsprekelijk blijdschap geeft en alle verstand te boven gaat. Het is een blijdschap die de wereld niet kent. Het is een blijdschap die ver over dood en graf heen gaat tot in het eeuwige leven en die neemt hier in dit leven een begin en begint niet pas bij het einde van ons leven. Maar let wel, het is en verkregen blijdschap die zonder ‘Wonder van genade’ niet toegeëigend mag worden en ontrecht wel gedaan wordt. Daar is de adder onder het gras, want nogmaals, er zijn er velen die zich de zaligheid toe-eigenen zonder ooit het ‘Wonder der genade’ te hebben meegemaakt. Christus had daar ook zo’n last van tijdens Zijn omwandeling op aarden. Hij zei tegen de Farizeeën: Gij slangen, gij adderengebroedsels! hoe zoudt gij de helse verdoemenis ontvlieden?
Nou, zijn dat harden woorden of niet?
Ja, zult je zeggen, maar hij zei het ook tegen de Farizeen en dat waren ook boosdoeners.Maar dan vergis je je toch, want de Farizeen zaten naast de Schriftgeleerden en er was geen onderscheid in het uiterlijke waar te nemen. In de Bijbel wordt onder de Schriftgeleerden gereken de ware Profeten zoals o.a. Zacharia, Jojada en Esra. Van Esra staat dit beschreven in Esra 7:6 Deze Ezra toog op uit Babel; en hij was een vaardig schriftgeleerde in de wet van Mozes, die de HEERE, de God Israels, gegeven heeft; en de koning gaf hem, naar de hand des HEEREN, zijns Gods, over hem, al zijn verzoek.
Van de Schriftgeleerden staat in Mattheus 13:52 dit beschreven: En Hij zeide tot hen: Daarom, een iegelijk Schriftgeleerde, in het Koninkrijk der hemelen onderwezen, is gelijk aan een heer des huizes, die uit zijn schat nieuwe en oude dingen voortbrengt.
Het volk Israël zag in het uiterlijke geen onderscheid tussen de Farizeeën en de Schriftgeleerden. Ik wil dit in onze tijd vergelijken met mensen die naar de kerk gaan bijvoorbeeld, in algemene zin (want een kerk maakt niet zalig). Je kunt ook onderscheid maken in kerken onderling en dan in wat zei leren. Ook daar is geen onderscheid tussen mensen in het uiterlijk waar te nemen en toch is er onderscheid! Dat onderscheid kan wel openbaar komen in wat zei zeggen. Hier zijn wij aangeland in de kerkenstrijd die er momenteel in Nederland gaande is.
Je zou kunnen zeggen dat is een strijd tussen Farizeeën en Schriftgeleerden. Deze strijd zal er altijd blijven zolang de wereld zal bestaan, het is een woeden van het slangenzaad en het vrouwenzaad, wat direct in het begin van de Bijbel ons wordt medegedeeld. Daarom ben ik ook op mijn hoeden als er over ‘eenheid’ gesproken wordt en dat de kerken elkaar niet mogen bestrijden, enz.
Ja, inderdaad dat zal een harde bewoording (met inhoud) zijn en blijven voor degenen die de loutering van het goud niet hebben meegemaakt, want zonder loutering is er geen goud en derhalve geen liefde naar God, wel naar de mens.