Zelfmoord is zo erg, je blijft meestal met zoveel vragen zitten waar je waarschijnlijk nooit meer een antwoord op zal krijgen. In het begin bleef ik maar malen: waarom? Waarom wilde ze geen professionele hulp? Waarom liet ze de laatste weken niemand meer toe en heb ik haar ook niet meer gezien of gesproken? En wat ik daarvóór nog heb gezegd, zijn dat achteraf gezien de juiste woorden geweest?
Nu twee maanden later zijn de waaroms weg. Het was haar eigen keuze (hoe die dan ook gemaakt is) en ondanks alles respecteer ik die.
Iedereen heel veel sterkte.