Stel, je doet een opleiding die je leuk vindt, je zit lekker in je vel en hebt veel goede sociale contacten en alles gaat gewoon goed. En toch heb je het gevoel dat je iets wil DOEN met je leven! Je hebt idealen, je wilt van alles doen, maar je bent bang dat andere mensen dat niet zullen begrijpen. Ze zeggen dat je tevreden moet zijn met wat je hebt en dat die toekomstdromen toch niet te verwezelijken zijn.
Leg je je daarbij neer, of ga je toch proberen om die dromen te verwezelijken?
Mag dat ook vanuit Bijbels oogpunt? Want in het leven draait het er
uiteindelijk om dat je Jezus Christus moet leren kennen als je persoonlijke Zaligmaker. En je leven daait niet om wat je wilt worden.
Hoe ga je hiermee om?