verlangen naar de wederkomst!

[Hippieblijhoofd]

Ik heb soms best verlangen naar de wederkomst, als ik zie wat voor ellende hier op aarde allemaal is. Toch heb ik vaak wel het gevoel van het mag nog wel even wachten, want ik wil eerst nog wel wat doen hier op aarde .

Wat wil je hier doen wat je daar niet kan doen? Ik zou me maar 1 ding kunnen voorstellen... en dat doen we hier veel te weinig.

Het punt is dat de hemel toch wel een beetje vaag is.. en als je het moeilijk vind ergens een voorstelling bij te maken, is het ook moeilijk om je erop te verheugen. En bij je toekomst nu kun je je soms wel een voorstelling maken.. ook al kan dat ook weer anders verlopen.

Het is daar beter dan hier... dat geloof ik... hoe het er precies is? Ik weet het niet... vast heel mooi... en helemaal niet zo vaag als we denken..... denk ik

dat is waar
maar toch.. zeker als je hier op aarde ook bijzonder mooie dingen mee maakt, kun je wensen dat de wederkomst nog even uitgesteld wordt Ik denk dat dat eigenlijk best egoistisch is...

[cornelis]

Van tijd tot tijd kan ik wel eens naar de wolken turen en denk dan het zal wat zijn als daar tussen de wolken ineens de Here Jezus verschijnt.
Maar helaas,is er bij mij maar weinig Maranatha gevoel.
Wat ik wel voel als een gemis,want ik ben meer met het sterven bezig,dan met de wederkomst.
Ondanks ik maar al te goed weet,dat de Here Jezus meerdere malen oproept,om waakzaam te zijn.
En daar betrap ik me wel eens op,als het over Israel gaat,ik dit dan wel vaak combineert met de wederkomst.
Wel is het zo,dat ik wel meer keren naar het wolkendek kijkt,met de gedachte over de wederkomst.
Ik denk zelf,dat onder de protesanten minder rekening wordt gehouden met de werderkomst dan elders in de Christenheid.
Ik denk,dat er meer van de kansels af gepreekt moet worden,om rekening te houden met de wederkomst.
Mijn ervaring is,dat ook hier meer met de dood gerekend wordt.
Toevallig afgelope zondag.
Voor de dienst met de mededelingen werdt er gelijk een overlijdens bericht meegedeeld.
Tijdens het gebed,sprak de predikant,dat de Gemeente zo juist al een prediking had ontvangen in de afkondiging van dat overlijden.
Hij noemde het overlijden een prediking om altijd bereid te zijn,om te kunnen sterven.
Aan het slot van de preking ging het wel over het Maranatha gevoel.
Eigenlijk horen die twee bij elkaar,Sterven en wederkomst.
Het is beide God ontmoeten.
Dit wilde ik even kwijt,met vr gr Cornelis.

[Marnix]

Ik heb soms best verlangen naar de wederkomst, als ik zie wat voor ellende hier op aarde allemaal is. Toch heb ik vaak wel het gevoel van het mag nog wel even wachten, want ik wil eerst nog wel wat doen hier op aarde .

Wat wil je hier doen wat je daar niet kan doen? Ik zou me maar 1 ding kunnen voorstellen... en dat doen we hier veel te weinig.

Het punt is dat de hemel toch wel een beetje vaag is.. en als je het moeilijk vind ergens een voorstelling bij te maken, is het ook moeilijk om je erop te verheugen. En bij je toekomst nu kun je je soms wel een voorstelling maken.. ook al kan dat ook weer anders verlopen.

Het is daar beter dan hier... dat geloof ik... hoe het er precies is? Ik weet het niet... vast heel mooi... en helemaal niet zo vaag als we denken..... denk ik

dat is waar
maar toch.. zeker als je hier op aarde ook bijzonder mooie dingen mee maakt, kun je wensen dat de wederkomst nog even uitgesteld wordt Ik denk dat dat eigenlijk best egoistisch is...

Neuj.... het is geen egoisme. Het is gewoon kortzichtigheid... begrijpelijk... maar ja, die kan je aan de hand van Gods beloften relativeren.

In "op het randje van de eeuwigheid" komen de reizigers op een gegeven moment in Charis, het nieuwe Jeruzalem. En een van hen roept uit: "De enige reden om van de oude wereld te houden was dat het op zijn mooiste momenten een heeeeel klein beetje leek op hoe het hier altijd is"

En ik ben er stellig van overtuigd dat dat ook zo is.... Als ik denk: Ik wil nog mooie dingen doen, genieten en zo denk ik vervolgens: Maar dat kan daar ook en dan is het nog vele malen mooier.

[Jo'tje]

Toch blijft dat moeilijk om voor te stellen. En dat is misschien juist wel het hele moeilijke aan het Maranatha-gevoel. (hmm, onze kerk heet maranathakerk, denk ik ook niet vaak bewust bij na eigenlijk)
Het is inderdaad een ontzettend mooi vooruitzicht, maar juist onwetendheid brengt ook onzekerheid met zich mee, menselijk gezien. Dat is ook eigenlijk heel logisch.

Cornelis, het overlijden heeft denk ik altijd hele dubbele kanten. Het menselijke verdriet, maar het mooie van God. Zelf vond ik dat een moeilijke combi, maar vooral een grote troost!
Maar, kun je sterven altijd een evangelie noemen? Dat vind ik wat raar klinken eerlijk gezegd...

[Willemijn_D]

Ik zou het echt wel heel mooi vinden om voor altijd bij God te zijn, maar heel vaak sta je hier niet bij stil en zit je best vast aan het leven hier op aarde. Dat is bij mij tenminste wel het geval. Ik zou dan nog graag de mooie gebeurtenissen die er in de planning staan nog wel willen meemaken. Dat bedoelde ik eigenlijk. Ook ben ik bang of ik wel echt bereid zal zijn.

[Marnix]

Ik zou het echt wel heel mooi vinden om voor altijd bij God te zijn, maar heel vaak sta je hier niet bij stil en zit je best vast aan het leven hier op aarde. Dat is bij mij tenminste wel het geval. Ik zou dan nog graag de mooie gebeurtenissen die er in de planning staan nog wel willen meemaken. Dat bedoelde ik eigenlijk. Ook ben ik bang of ik wel echt bereid zal zijn.

Tja... aan dat laatste kan je wat doen. En mooie gebeurtenissen heb je daar ook genoeg, dus maak je niet te druk om je planning.

[pol]

[Moeilijk moeilijk, aan de ene kant lijkt het me geweldig om de wederkomst mee te maken, en aan de andere kant ben ik het ook met Poessie eens of het allemaal goed met me zal aflopen. Marnix kan zo mooi zeggen doe er wat aan, en dat heb ik geprobeerd maar daar blijft het bij. Het voelt soms net aan of ik naar de hemel bel en er wordt niet opgenomen en ik de boodschap in een voicemail in moet spreken omdat ik dan teruggebeld word. maar dat is nog niet gebeurd. 't klinkt misschien een beetje raar en een beetje krom uitgelegd maar ik kan het niet beter beschrijven.

Ik heb het best hier op aarde, niet ziek geen problemen, lieve man leuke kinders, tja wat moet je nog meer. Een ding hoop ik dat de kinderen gaan geloven later en niet het geloof overboord gooien.

er is trouwens een mooi opwekkingslied over de wederkomst,

er is een dag, waar al wat leeft al lang op wacht

We hebben het een tijdje terug gezongen in de kerk. Misschien moeten we er meer bij stil staan dat Jezus terugkomt. Maar ik denk dat er nog een heleboel ellende gaat gebeuren voordat dat is.

[Lalage]

Dat is een mooi lied!

pol: waarom denk je dat er nog veel ellende moet gebeuren?

Verder zou ik op sommige momenten echt zo graag willen dat Jezus terugkwam... zoals nu ik met m'n afstuderen bezig ben en het helemaal niet lekker loopt

[pol]

Nou als ik in de bijbel lees wat er allemaal moet gaan gebeuren voordat de Heere Jezus terugkomt, dan is dat eigenlijk een bonk narigheid. Er staat ook ergens dat God de dagen zal verkorten anders blijft er niemand geloven. Dit is erg vrij vertaald door mij want de preciese tekst weet ik ook niet.
Ik heb ook de serie de laatste bazuin gelezen en dan is het leven in de eindtijd niet zon pretje. Het is wel een roman maar wel op de bijbel gebaseerd.

[Marnix]

Tja maar er gebeurt al zoveel narigheid... We weten niet wanneer Hij terugkomt.... denk niet te makkelijk: Het zal nog wel een poos duren. Gevaar is dat je er misschien niet klaar voor bent als het toch vandaag of morgen gebeurt.

[mw]

er staat niet voor niets dat Hij als een dief in de nacht terugkomt

Een dominee heeft bij ons dat eens op de preekstoel ten stelligste ontkent.
Later heb ik dat eens nagevraagd aan hem. Hij zei:
van een dief weet je niet of hij komt. Van Christus weet je dat Hij komt, maar niet wannneer. Hij komt net zo onverwachts als een dief.

[Poesje]

Het is maar goed ook dat Hij als een dief in de nacht komt.
Wanneer we zouden weten wanneer God komt, zou er voor sommigen een nare periode aan kunnen breken..
Alhoewel, als we zouden weten wanneer..dan zouden we ons misschien meer haasten om Hem te vinden.

[mw]

je weet ook dat Hij er over een uur kan zijn... dus haasten moeten we dan ons toch zowiezo?

[Marnix]

Nou ja... haasten vind ik een raar woord, hoewel het vaak in verband hiermee genoemd wordt.

(Van die dag kan niemand weten, maar het Woord zet aan tot spoed, zouden wij niet haastig eten, gaandeweg Hem tegemoet?) zoiets?

Maar wij gaan niet naar Hem toe, Hij komt naar de aarde toe... Ik vind de gelijkenis van de 5 wijze en dwaze meisjes mooi.... Die haastten zich niet, maar moesten juist heel lang... wachten. Aan ons om genoeg olie bij ons te hebben zodat we niet verrast worden als Hij terugkomt. Dat we niet denken: Het duurt nog wel even... en er maar wat op los leven en denken: Ach, we hebben nog alle tijd. Dan kan je pijnlijk verrast worden.

[mw]

idd...
daarom moeten, als we weten dat we niet genoeg olie hebben, haasten om genoeg olie te krijgen. Want als we Hem horen aankomen, kan het te laat zijn.