Ik denk dat mediteren bij de meeste reformatorische gezinnen het doel is op zondag en dat zal bij de ene iets anders zijn dan bij de andere, maar het moet wel ‘rust’ of onderbreking van het dagelijkse zijn. Ik kan mij voorstellen dat het moeilijk is voor degenen die niet weten wat mediteren inhoud, want het betekend een stop van beëlzebub, het betekend wel strijden met degene (duivel) die wij van naturen lief hebben. Ja, dat valt niet mee om je vriend op die dag vaarwel te zeggen, want dan wordt het veel te stil, dat wil je niet en dat wil niemand niet. Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen, zeg Ik u, zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen; Namelijk nadat de Heer des huizes zal opgestaan zijn, en de deur zal gesloten hebben, en gij zult beginnen buiten te staan, en aan de deur te kloppen, zeggende: Heere, Heere, doe ons open! en Hij zal antwoorden en tot u zeggen: Ik ken u niet, van waar gij zijt.Gerdien B. schreef:Als ik bij mijn ouders ben zit ik een 1001 regels vast op zondag. Allemaal dingen die ik niet mag. en 10 dingen die ik wel mag. Dat is dan idd opgesloten zitten, want ik ben er zelf niet met al die regels eens.
Daarbij zegt dat weer niet dat ik heel ongelukkig er van word. Ik werd het wel en heb daarom mijn eigen instelling veranderd. De regels zijn niet te wijzigen, dus om er zelf niet stuk aan te gaan moet ik mijn benadering wijzigen. Nu kan ik soms idd genieten van een dag geen stress van telefoon en internet. Maar als ik iets gehoord heb of meegemaakt hebt wat ik graag met mijn vriend wil delen dan kan dat weer niet omdat ik niet mag bellen. Het is moeilijk en het blijft tot het eind schipperen.
Ja, dan zou je die glazen kooi graag ingaan maar dan kan het niet meer omdat de Heer des huizes je niet kent, dan wordt het eeuwig schipperen of manoeuvreren en nooit meer aankomen.