Hieronder wat citaten uit een recent artikel van drs J. v. Barneveld, waar ik van harte mee in kan stemmen:
(...)Juist nu worden vrienden van Israel op hun Israelvisie aangevallen.(...)vragen zoals "Is dit Israel nog Gods volk" of "Is deze staat Israel wat God bedoelt?" (...) Hij is de eeuwig trouwe God, die zijn plan met Israel en via Israel met de wereld zal voltooien. Daarmee is Hij nu in een versnellend tempo bezig. Hij blijft bij Israel als zijn keuze, want de HERE vergist zich nooit. "Ik de HERE ben niet veranderd (Mal. 3:5). (...) In de afgelopen 100 jaar zijn er opvallend veel profetieën vervuld. Profetieën over de verwoesting van het Beloofde land zijn letterlijk vervuld. Nu worden profetieën over het herstel van Israel vervuld Profetieën over de verstrooiing van het Joodse volk onder alle volken zijn letterlijk vervuld. Nu worden de beloften over de terugkeer letterlijk vervuld. Wie hiervoor zijn ogen sluit of via ingewikkelde theologische constructies probeert weg te verklaren verzandt in een vervangingsleer (...) Hier ligt een verklaring voor het verval van veel kerken!
(...) wordt door westerse theologen in een vroom pakje gestoken (...) De solidariteit van christenzionisten zou een belemmering voor het evangelie in het M.O. zijn. Onzin. (...) De bijbel, Gods plan en zijn trouw zijn scheidsrechters in deze discussie. Bovendien bewijst de NEM dat solidariteit met Israel en een fijn en liefdevol evangeliewerk onder Arabieren goed kunnen samengaan. (...) Onze solidariteit met Israel zou
afbreuk doen aan de uniciteit van Christus. Een onbewezen stelling die alleen maar dient om onze seun aan Israel te ondergraven. Niemand vna ons, christensionisten, zal ook maar iets willen en kunnen afdoen van het machtige en grote werk van Jezus Messias op Golgotha. (...) De bijbel leert duidelijk dat Israel in blinde en dove toestand zal terugkeren (Jes. 43:8 ). Het herstel van Israel zal in twee fasen plaatsvinden. Eerst een natuurlijk en dan een geestelijk herstel (Ez. 37: 1-14) (...)
Hieronder wat verschijnselen waartoe kan leiden waar JvB tegen ageert en de kwalijke gevolgen waar ik op doelde:
De officiële kerkelijke instituten verstaan in deze hun bijbelse roeping beslist niet, en zijn verworden tot spreekbuizen van anti-Israel politiek, willen en wetens de historische feiten verdraaiend.
V.w.b. de wereldraad v. kerken:
De anti-israel-houding van de WCC blijkt o.a. uit:
Bron: IKON, 2003De Wereldraad van Kerken heeft haar leden opgeroepen niet te handelen met bedrijven die profiteren van de Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden. Deze oproep staat in een document van het Centrale Comité van de Raad, dat tot dinsdag vergaderde in Genève.
Bron: Katholiek NieuwsbladDe Wereldraad ventileert sinds het uitbreken van de tweede intifada in september een sterk pro-Palestijnse houding. In maart verklaarde Salpi Eskijian, secretaris internationale betrekkingen van de Wereldraad, dat in de eerste plaats Israël verantwoordelijk is voor het aanhoudende geweld. Israël houdt zich volgens de Wereldraad niet aan de internationale wetten, onder meer door de bezetting van Palestijns gebied.
Lees dit officiële document maar eens over hun visie op de status van Jeruzalem:
http://www2.wcc-coe.org/pressreleasesen ... 05-10.html
Zomaar drie, niet op zichzelf staande, feiten. Er zijn er zonder moeite tientallen aan toe te voegen. Ik weet het, het is wat politiek getint, maar het geeft wel een zeer eenzijdige, de kerken een onwaardige, visie weer van kerken t.a.v. Israel. Het ontkennen van de landbelofte, als gevolg
van de v-theologie, is zeker één van de oorzaken van deze anti-houding.
Uit de summary, van het Forum for International Justice for Peace, waar de met Greetje Duisenberg flirtende, zich christen noemende van Agt zijn naam onvoorwaardelijk aan verbindt de volgende citaten:
Two constant features in Israeli foreign policy are:
a. the pursuit of the Zionist dream, resulting in the systematic destruction of the Palestine people and sabotage of lasting peace;
b. structurally weakening surrounding Arab states and Iran. The USA and the EU allow themselves to be misused in both blind alleys. Israel disdains international law, illegally occupies large territories and robs land and water. In the post-Saddam era, the country undeniably is the most serious danger in the region and beyond.
even verderop:
Hoe heeft het zover kunnen komen.Christian lobbies, Israel turns out to be mostly a liability for Europe. Religiously important sites are unsafe or are threatened in their very existence. Exports of weaponry are cause of concern and imports from Europe are misused for means of repression. Israeli foreign policy is no less than a disaster for Europe: a negative factor in the supply of energy to the EU; 1.4 billion Muslims are unnecessary angry about Europe’s endlessly condoning and supporting, and even subsidizing, Israel; mad over Iraq; suspicious in respect of EU-intentions with Iran and Syria and angry about applying international justice à la carte in favour of Israel. These frustrations are one of the causes for terrorism and the re-emergence of anti-Semitism.
Uit een document van de hand van drs Marieke den Hartog, beleidsmedewerker, Kerk en Israel van de PKN:
Hier verloochent de kerk m.i. zijn eigen afkomst.Een politiek, geen religieus conflict.
Uit de reacties die binnenkwamen bleek dat velen het conflict tussen Israël en de Palestijnen vooral als een religieus conflict zien, tussen jodendom en islam. Hoewel beide hoofdsprekers niet willen ontkennen dat er religieuze gevoelens en argumenten meespelen, achten zij het vanbelang te onderstrepen dat het hier gaat om een politiek conflict, om land, dat in het kader van het internationaal recht zal moeten worden opgelost. Kort gezegd: het Joodse volk heeft, zowel gezien de geschiedenis van het antisemitisme in Europa als gezien het eigen zelfverstaan (de band tussen dit volk en dit land zoals die in de Tora tot uitdrukking komt) en de eigen nationale aspiraties van het Zionisme een historisch recht op een stuk land in Israël/Palestina. Dit recht is door de internationale gemeenschap erkend in 1947 (Verdelingsplan). Maar dit historisch recht kan vandaag de dag niet opgevat worden als een exclusief recht: er is geen rechtsgrond om het Palestijnse volk uit dit gebied te verdrijven, er is wel een rechtsgrond (ook daterend uit 1947) om ook hun nationale aspiraties te erkennen. Het nadeel van religieuze referentiekaders is dat ze per definitie alleen overtuigend zijn voor de aanhangers van de eigen traditie. Ze bieden geen efficiënt instrument om tot een territoriaalcompromis te komen.
Daarbij wonen lang niet alle Joden in Israel.