Ri@nne schreef:Bedankt voor de reacties iedereen.
Ik wil echt niet in hulpverlenersland komen. Trouwens m'n pa is daar helemaal tegen, want hij zegt: als je daar komt, kom je er bijna niet meer vandaan. Ik mocht eerst eigenlijk ook niet naar de schoolmaatschappelijk werkster, maar de leerlingbegeleider(waar ik daarvoor al gesprekken mee had) heeft hem omgepraat.
Ik heb in de eerste klas al de SoVa training gedaan, ook omdat ik heel onzeker was en op de basisschool altijd gepest.Toen heeft het wel een poos geholpen, Totdat we in de derde profiel moesten kiezen en dat 'mijn' groepje allemaal C&M of E&M ging doen en dus niet meer bij mij in de klas kwam. Voordat we in de vierde kwamen waren er eigenlijk al groepjes, en dan kom ik er echt niet meer tussen, want al die groepjes bestaan al twee of drie jaar. Ik ben nu weer de SoVatraining aan het doen, maar het heeft veel minder effect dan de eerste keer.
Als ik bij iemand in bed slaap slaap ik juist heel slecht, omdat ik altijd draai enzo, en dan heb ik te weinig ruimte.
Wat jammer zeg dat je vader zo negatief aankijkt tegen de hulpverleningswereld! Waarom denkt hij dat je er dan bijna nooit meer vandaan komt? Vraag anders gewoon informatie aan, laat je vader het lezen. Het is in ieder geval nooit een schande als je professionele hulp zoekt. Wat is jouw reden dat je geen professionele hulp wil?
Als je zelf erg veel last hebt van negatieve gedachten en je daarvan af wil, waarom zou je dan niet meer hulp voor jezelf nemen? Natuurlijk kan je onzekerheid en je negatieve gedachten ook 'vanzelf' oplossen, maar het kan ook zijn dat je er zonder professionele hulp nog jarenlang tegenaan loopt. Het lijkt mij belangrijk dat je er beter vroeg bij kunt zijn dan dat je jarenlang aanmoddert.
Maar goed, ik begrijp best dat je het een 'eng' idee vind. Je kunt altijd op internet informatie opzoeken over therapieen
