The Weatherman schreef:Wel een instrument gelijkend op een tamboerijn. Wat is jouw doel met dansen en wat is het doel van dansen algemeen? Wat voor achtergrond heeft het dansen in Nederland? Na het beantwoorden van die vragen, gaan we weer verder, anders is de discussie niet zuiver te houden
Dat ligt er aan. Je kan niet zeggen dat het dansen allemaal maar een beetje gemaakte show is. Bij sommigen zal het misschien zo zijn, sommigen zullen dansen omdat ze dansen leuk vinden... maar velen dansen wel degelijk tot Gods eer... uit blijdschap vanwege Zijn liefde bijvoorbeeld... Er is niet 1 reden waarom mensen dansen... dus je vraag is niet concreet te beantwoorden.
Over het eerste: Ik ging uit van een kerkcultuur, omdat ik vond dat het op die manier hoort.
Die tweede vergelijking gaat niet op, aangezien een kerk staat tot de geboorte van een kind als staat de koningin tot een tang. Volgens mij kun je het beeld van de gewone Nederlander niet vergelijken met het beeld van de kerkelijke Nederlander. Bovendien is er al een verschil in het zich in de kerk bevinden als het zich op straat bevinden. Er is namelijk een verschil in heiligheid en eerbied. Dus geen veralgemenisering.
Er is een verschil tussen in de wereld staan en van de wereld zijn. Jezus gaf het goede voorbeeld daarin.
De Bijbel is er vol van dat wij dat uit onszelf niet willen en niet kunnen. Ik geloof niet dat het zo gemakkelijk gaat als sommigen wel denken of sommigen verkondigen. Er staat in Gods Woord dat je je moet bekeren, maar er staat ook in Gods Woord dat we dat niet willen.
Maar Petrus zegt op de Pinksterdag niet tegen de Joden die vragen wat ze moeten doen om behouden te worden: Je kan niks doen. Petrus zegt: Bekeer je... laat je behouden (laat je behouden = je kan niks zelf doen maar je moet het Jezus laten doen). Filippus zegt niet tegen de Moor: Je kan je niet bekeren. De apostelen en ook Jezus riepen mensen op zich te bekeren... en voegden er niet vervolgens aan toe: Oh ja maar je kan het niet zelf.... De oproep bleef staan en velen gaven er ook gehoor aan. Ondanks dat ze het uit zichzelf niet konden.
Als het nou psalm 134:2 was, dan had ik het beter begrepen:
