vlila voor de armen en stof voor ieder reptiel

[leclerc]

"Ik ben te groot voor dit land ",sprak de dagpauwoog, en brak uit haar cocon.

[scape]

Voor haar ontvouwde zich een menigte beladen met de zegen van Toronto.

[leclerc]

De kerkvorst keek goedkeurend naar het gewemelte onder zich en hief slapjes zijn armpjes. Vol weemoed dacht hij terug aan de Via Dolorosa van de briljante pinokkio's in het gewriemel.

[Othello]

De klokketoren van de linkse kerk beierde om het hardst, en trachtte het armetierige geklingel van de straatmuzikant te overstemmen.

[Stefanus]

LALALAAAAAAAAA
pomtiedom

en zij hakten de eeuwenoude treugwilg om...

[FV]

Spontaan werden alle mensen uit het stadje vrolijk. De huilbui van een kind dat gevallen was, stopte. Ze stond op, wreef nog een keer over haar geschaafde knieën en huppelde naar de ijsjeskraam. Daar kreeg ze van de ijscoverkoper een prachtig rosegeel ijsje. Ze nam een hap, en floeps, ze werd zelf helemaal rosegeel. Schitterend zag dat er uit. Totdat het begon te regenen. Alle kleur drupte door elkaar, en liep in stromen op de grond. En de volgende dag vroeg iedereen zich af waarom de straten oranje waren.
De koningin die toevallig langskwam die dag, vond het overigens schitterend.

[koekie]

en zo verliep het wel en het wee van de mensen welbevallig, alhoewel niet iedereen daar hetzelfde over dacht. Deze verschillende gedachten hadden niet de uitloop van onenigheid. nee, dat was de slager op de hoek die het werk wel zo welwillend deed dat er geen levend wezen meer behoorde te zijn op de plek waar die moest wezen.
een teken van het eind der weken.

[Sjaan]

Voorts verbrak de graaf het gekrakeel der kwetterende cornetten.

[FV]

Gaat heen, sprak hij, ik heb u nu ontekend! Hij hing de sleutel aan het sleutelbord, het antieke sleutelbord, om precies te zijn. Dit sleutelbord was honderden jaren geleden gemaakt door een meubelmaker met te veel vrije tijd. Vrij is natuurlijk ook maar relatief. Vrij van wat? En vrijheid zonder invulling wordt verveling en loosheid, waar dan wel weer de lof op gezongen kan worden. Evenals op de zotheid, die vaak door narren tot kunst verheven wordt.

[hananja]

Zotheid, leegheid, radeloosheid. De muren ademen leegte.

[Sjaan]

Maar hoe nu verder? Hij had slechts de keuze tussen kwaad en erger!

[Stefanus]

Een treurige geur onderbrak het statische in het geheel en bracht een nieuwe stilte. Daar moest iedereen toch wel even van zuchten. Maar desondanks was het de radeloosheid die de feestelijke sfeer verjoeg.

[FV]

Gelukkig waren de Tuinfeesten van Nijhoff reeds op schrift gezet, en hoefden zij slechts herinnerd en getentamineerd te worden om een acht te halen.

[Sjaan]

Maar daar kwam de meester in de rechten en zij joeg hen allen het bloed naar de wangen door te verklaren dat zij een lichte voorkeur had voor lieveheersbeestjes.

[koekie]

waarom de zomer de winter overwint bleef bij hen onduidelijk, over 1 ding waren ze het wel eens, alhoewel deze overeenstemming wel met tegenslagen gepaard ging.
Met een masker van gemoedelijkheid zaten zij in het gras. de bloemen waren in weelde om hen heen te vinden, hetgeen enig irritatie gaf. doch deze werd verborgen onder gezwets van het samenzijn.