contacten leggen

[Lalage]

*knikt*
*zucht*
Trouwen is eng

[Gerdien B.]

wie weet kom tegen die tijd wel bij jou raad vragen

[Lalage]

Het stomme is gewoon dat je er de hele verkeringstijd naar uitkijkt (nouja, bijna de hele tijd) en als het dan bijna zo ver is wil je het liefst heel hard wegrennen.

[mystery]

*knikt*
*zucht*
Trouwen is eng

Volgens mij hebben dat heel veel mensen als ze bijna trouwen... Omdat trouwen zo'n belangrijke keuze is in je leven. Maar als je weet dat God bij jullie is, geeft dat dan geen rust?

Laten we ook weer wat terugkeren naar het onderwerp...

[Lalage]

oja het onderwerp... contacten leggen. Als je een nieuwe baan hebt kan dat ook lastig zijn.

[Gerdien B.]

maar soms het wel lang duren voor je die rust krijgt

[Boekenlezer]

Boekenlezer, waar ontmoet jij eigenlijk vrouwen en wat zijn dat dan voor figuren?

Nou eh... in de kerk, of op de club waar ik lid van ben.
Wat voor figuren dat zijn? Daar durf ik eigenlijk niet al te veel over uit te weiden, zo publiek.

Hm ja.. op mij komt het eerlijk gezegd allemaal een beetje puberaal over. Zo van: ze kijkt naar me, zou ze verliefd zijn? wat zou deze actie te betekenen hebben, maak ik hierdoor nog kans? etc, etc. Dat is uiterst vermoeiend en staat een goed open contact vaak in de weg.

Inderdaad. Ik heb het dan ook helemáál niet op die dingen. Dat zou een proces worden van tobben wat energie vreet, terwijl er ondertussen totaal niks gebeurt.
Ik wil zo'n meisje best een paar keer lief aankijken, om te laten merken dat ik haar niet verkeerd vind. Maar ik houd dat wel graag een beetje beperkt, want het mag geen vervanging worden voor het gewone contact. Het echte contact is voor mij wat anders dan dat.
Vandaar ook dat ik aangaf dat ik het verbale contact als minimum voorwaarde gesteld heb, wil contact voor mij als contact kunnen gelden (zie: "En je komt tot de voorwaarde: het minimum is toch wel het verbale contact, het met elkaar kunnen praten. Weg met die luchtfietserij!").

[Aragorn]

Nou, dan lijkt de conclusie me toch duidelijk: relatieperspectieven pas in zicht laten komen als je iemand redelijk kent en voor de rest communiceren met wie interessant is en daarvoor openstaat. Als het niet eens mogelijk is fatsoenlijk met iemand te praten dan vind ik haar al dermate oninteressant dat ik er al helemaal niet meer verliefd op zou worden.

[Lalage]

go Aragorn

[Smurffie]

Hm..*denkt terug*

Hehe, die jongen scheen al 4 weken achter me aan te lopen, maar ik had het nooit in de gaten eigenlijk. (Ja, één keer, maar verder nooit geen aandacht aan besteed) Totdat een vriend van hem (die ik dan toevallig ook weer kon), met hem stond te praten. Op een gegeven moment wenkte hij me, dus ben ik heel nonchelant erheen gelopen (Ja, wist ik veel ) Stond ik daar; Liep die vriend weg! Daar sta je dan..en ik vond hem éng . Van dat lange haar Maar goed, na een leuk gesprek werd het al minder

Maar goed, het scheelt dus wel of je zélf verliefd bent, of dat die ander wat in jou ziet. Op dat moment had ik niets in de gaten, dus het gesprek ging heel makkelijk (Met het voordeel dat hij ook heel nuchter was trouwens).

[Boekenlezer]

Nou, dan lijkt de conclusie me toch duidelijk: relatieperspectieven pas in zicht laten komen als je iemand redelijk kent en voor de rest communiceren met wie interessant is en daarvoor openstaat. Als het niet eens mogelijk is fatsoenlijk met iemand te praten dan vind ik haar al dermate oninteressant dat ik er al helemaal niet meer verliefd op zou worden.

Ik ben het wel eens met Aragorn, en kies duidelijk voor een koers van prioriteit geven aan het concrete en tastbare (= het verbale contact).
Helaas is zo'n persoon over wie ik het had geen stimulerende factor als het gaat om de ontspannenheid van je contacten, waarbij je alles in eerste instantie gewoon eens lekker open laat (geen sluitende antwoorden nodig) en wel ziet hoe het verder gaat. Niet alleen ik zie haar reacties als ik mij met andere dames inlaat. Die andere dames zien dat ook, en dat heeft invloed op hun doen. (De gevoeligheid daarvoor zal best per dame verschillen.)
Het lijkt er altijd wel op alsof het voor dames veel gemakkelijker is om lekker hun gang te gaan, zonder dat het andere geslacht elkaar probeert te bewerken en te stressen via de ogen. Grmpf, dames...!!
(Waarmee ik weer bij het probleem ben, waar ik het al eens over gehad heb.)

Ik zal maar gewoon mijn gang moeten gaan, zo goed en zo kwaad als dat gaat, met de zojuist aangegeven koers. Ik heb er toch echt geen zin in, om alle contacten met leuke meisjes die wèl aanspreekbaar en leuk etc. zijn, mij te laten ontnemen. Ze hoeven mij niet te regeren!

[André]

Als het niet eens mogelijk is fatsoenlijk met iemand te praten dan vind ik haar al dermate oninteressant dat ik er al helemaal niet meer verliefd op zou worden.

Rationeel, klinkt goed!

[Aragorn]

Als het niet eens mogelijk is fatsoenlijk met iemand te praten dan vind ik haar al dermate oninteressant dat ik er al helemaal niet meer verliefd op zou worden.

Rationeel, klinkt goed!

Het is ook niet puur rationeel hoor. Het gevoel blijft ook gewoon achterwege als iemand niets anders heeft om mij aan te trekken dan een leuk uiterlijk/uitstraling op een afstandje. Maar dat is misschien wel iets dat je na verloop van tijd leert, als pubertje was ik daar namelijk nog wel toe in staat.

[Boekenlezer]

Rationeel, klinkt goed!

Ja, ik had inderdaad daarbij in eerste instantie ook wel zoiets van: dat komt op mij een beetje over als simpelweg een knop omzetten op een rationele manier.
In tweede instantie dacht ik echter: het zal wellicht meer een omschrijving zijn van hoe het bij Aragorn werkt, op emotioneel niveau. Als je van tevoren al aanvoelt 'dit heeft geen zin', dan trek je daar natuurlijk automatisch consequenties uit.

Het is ook niet puur rationeel hoor. Het gevoel blijft ook gewoon achterwege als iemand niets anders heeft om mij aan te trekken dan een leuk uiterlijk/uitstraling op een afstandje. Maar dat is misschien wel iets dat je na verloop van tijd leert, als pubertje was ik daar namelijk nog wel toe in staat.

Mijn ervaring is, dat iemand die op afstand interessant overkomt, van dichtbij vaak helemaal niet tegenvalt. Als ik een meisje ontdek, dan begint dat met haar te zien, en dat zij positief opvalt voor mij. (Waarna het uiteraard interessant wordt om eens een babbeltje met haar proberen te maken.) Dus daarom ben ik er dan misschien gevoeliger voor.
Wat ik wel kan, véél beter dan bijvoorbeeld 7 jaar geleden, is: als ik weet dat iemand mij niet ligt, als ik dat aanvoel, om dan gewoon het 'liefdesdenken' op non-actief te houden, en er geen energie aan te verspillen. Per slot van rekening moet een persoon niet slechts fysiek aantrekkelijk zijn, maar je moet je ook bij haar op je gemak voelen. De omgang met haar moet prettig voelen. Als dat laatste ontbreekt, kun je een relatie wel vergeten, ongeacht hoeveel aandacht ze misschien wel voor je heeft. Net als wanneer ze bijvoorbeeld niet-gelovig is: dan kan ik er niks mee beginnen, en staat ze gewoon 'aan de andere kant van het hek'. Dan is mij bij voorbaat duidelijk genoeg dat er niks over haar te denken valt. Dergelijke afbakeningen besparen je een enorme hoeveelheid energie.

[Lalage]

Voor de werkenden onder ons: Hoe hecht is jouw contact met collega's? Ik merk dat ik in het begin wel makkelijk een praatje maakte in de pauze, maar het blijft een beetje hangen. Ik merk dat anderen hechter met elkaar zijn dan ik met hen. Dat kan misschien komen doordat ik praktisch in m'n eentje werk. Als je samenwerkt met iemand, leer je die ook sneller kennen.

Spui hier je ervaringen