essieee schreef:Ik lees Caprice post; dat is puur bevinding denk ik!
Boekenlezer schreef:Bevinding hoort bij het geloof. Ieder zet daar ongetwijfeld andere accenten in, en ik zet bepaalde accenten.
Brand los, want ik weet het niet gok ik.
Moderator: Moderafo's
essieee schreef:Ik lees Caprice post; dat is puur bevinding denk ik!
Boekenlezer schreef:Bevinding hoort bij het geloof. Ieder zet daar ongetwijfeld andere accenten in, en ik zet bepaalde accenten.
Calvijn: “Deze vroomheid (hij noemt het dus een vroomheid) is de met liefde tot God verbonden eerbied, welke kennis van Zijn weldaden wekt”. De bevinding wordt hier dus gekenmerkt met “eerbied”.
Het is dus, volgens Calvijn, een ervaring, die leidt tot eerbied. En daar laat hij zien, waar de bevinding ons brengt: het brengt ons in verwondering en eerbied voor God.
Wilhelmus a Brakel noemt bevinding in zijn “Redelijke Godsdienst”: on-dervinding. “Ondervinding is een godzalige oefening, bestaande in een verzameling van velerlei voorvallen om die te gebruiken tot nut van zichzelf en van anderen. De Heere wil dat Zijn volk een schat van ondervinding vergadert en die bij alle gelegenheden gebruikt. Deze schatten vergadert men uit het Woord Gods”.
Opvallend in deze beschrijving is dat het gaat om “velerlei voorvallen”. Het gaat niet om één of twee ervaringen en dat is alles. De Heere geeft veel te bevinden. Wat ook opvalt, is dat hij erop aandringt deze ervaringen te gebruiken tot nut van zichzelf (het je toch nog maar eens te binnen brengen wat de Heere gedaan heeft in je leven) en van anderen (kennelijk om hen jaloers te maken). Een derde opvallende zaak is, dat hij de vindplaats van de beleving aanwijst: de Schrift!
We nemen een paar heel grote sprongen en gaan naar onze tijd. In zijn doctoraalscriptie heeft drs. P. Buitelaar het als volgt getypeerd: “Bevinding komt op uit de Schriften en is de gelovige bevestiging van de gemeenschap met en kennis van God in Christus, door de Heilige Geest, die getoetst wordt in het concrete leven, onder strijd en aanvechting en die consequenties heeft voor het leven in deze wereld”.
Wat direct opvalt is dat hij bevinding koppelt aan de Schrift en vervolgens dat het daarvan een bevestiging is in het hart van Gods kind, die leidt tot gemeenschap met God, maar ook aangevochten wordt en gevolgen heeft voor het leven van alle dag. Hier zien we meteen de twee kanten van de bevinding. Aan de ene kant de bevestiging van Gods werk in mijn hart en aan de andere kant de bestrijding daarvan, die ik ook beleef.
Ds. Moerkerken geeft de volgende definitie: ”Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”. Twee dingen vallen dan in eerste instantie op. Hij spreekt over “een geheel van geestelijke ervaringen”. Dat laat ons zien dat bevinding niet een beleving is, maar een veelheid van ervaringen (zoals we dat ook bij Brakel lazen).
Het tweede dat opvalt is dat we het mogen zien als de Heilige Geest dat toepast. En daar wijst Ds. Moerkerken op de Werkmeester van de bevinding.
Ja.. maar wát voor ervaringen.. ik heb ook Geestelijke ervaringen dat ik zie hoe Hij gebeden verhoord soms direct soms letterlijk (een telefoon die het niet doet, en na gebed wel). Of zijn het Bijbelteksten die uit de Hemel vallen percies wanneer jij ze nodig hebt? Of is het een wenkende Jezus bij een avondmaalstafel om daarmee duidelijk te maken dat jij ook mag aangaan?Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen
...namelijk dat een arme zondaar een rijke Christus vindt. Of bijvoorbeeld de volgorde van de Catechismus: ellende, verlossing en dankbaarheid.
En het is, denk ik, heel goed om terug te gaan naar deze basis. Kennen we iets (met het hart) van de vreselijke toestand buiten God en Christus? Weten we iets van het werk van de Heere in ons leven en hebben we hoop gekregen op Christus? Zingen we het dan ook van harte mee: “Om die te doen uit dankbaarheid?”
Daar ben ik het hardgrondig mee eens maar ik vermoed dat er veel mensen zijn die Vreugdenhil op het lijstje niet ware-bevindelijken hebben staan. Bevinding komt breder voor dan in de bevindelijk-gereformeerde kerken. Maar wat is dan de bevinding dat gereformeerde kerken bevindelijk-gereformeerd maakt?Ds. Vreugdenhil beschrijft bevinding in zijn boek: “Wat is bevinding?”, met de volgende omschrijvingen: ‘Bevinding is beleefd geloof. In de bevinding zien we de ervaringskant van het geloof. Het is het geloof in oefening. Het is het geloof dat “Amen” zegt’.
Raido schreef:Maar wat is dan de bevinding dat gereformeerde kerken bevindelijk-gereformeerd maakt?
Wat mij opviel, als wij wel eens gasten hadden die het weekend overbleven, was dat er zo’n vaak gezegd werd, dat ze iets misten in de preek.
‘Wat dan?’, was steevast mijn vraag en heel vaak heette het dan: ‘Ik miste de bevinding’. En daarop doorvragend kwam dan heel vaak iets van: ‘Tja, de val in het paradijs en hoe een mens van God afgevallen is en hoe hij dat beleeft.’ En nog even doorpratend werd er dan vaak een weg beschreven, die ten eerste steeds dezelfde bleek te zijn en ten tweede als een soort raster neergelegd werd als een weg waarlangs iedereen moest gaan. Dit werd dan ook betiteld als ‘de bevinding der heiligen’.
Raido schreef:Dus eigenlijk is bevinding gewoon een vorm van mystiek... gevoelsgodsdienst waar de predikanten zo voor waarschuwen?
Ja, het bevindelijke leven in de geloove Christi is zorgvuldig geextraheerd uit een beperkt aantal bijbelteksten, en er is gewoon helemaal niemand die mij nu concreet kan uitleggen wat het nou WEL is. Zit je in de les Godsdienst, bijna in tranen omdat ik het allemaal niet begrijp en vraag ik aan mijn Godsdienst leraar wat een bekering nou wél is, wat het nou wél inhoud, want bekering (de waar zaligmakende) wordt altijd uitgemeten in termen van wat het allemaal niets is. Als je wat voelt; dat is het niet, als denkt dat het wat is; dat is het niet; als je denkt dat je binnen bent; dat is het niet. Weet je wat het volgens mijn godsdienstleraar wel was? Een poort in het dal van Achor die voor je opengaat; en dat je door bevinding mag ervaren wat dát is (en daar moet je veel voor bidden)..Nee, want het is gebaseerd op het Woord van God, wat zwart op wit staat.
Juist! Maar wát maakt die mensen in mijn kerk, die wél aan het avondmaal gaan nou 'anders' die moeten wat 'ervaren' hebben door de 'weg der bevinding' wat ik schijnbaar niet heb; of ik heb een verkeerde voorstelling; dat zal het zijn. Ik geloof namelijk botweg niet in wonderbekeringen als standaardbekering door God. Maar zolang bevinding als een soort mistige waas over elke preek in mijn kerk ligt, en niemand nou concreet kan zeggen wat het is, wat je 'voelt', wat je 'ervaard' en wat je 'meemaakt/doormaakt' wordt ik gillend gek bij die term. Wat maak gereformeerde bevinding nou anders dan de geloofsbeleving van evangelischen, evangelicalen, niet-bevindelijken of katholieken?Volgens mij kan bevinding niet uitblijven als je serieus naar Gods Woord leeft.
Dat Woord van God, de Bijbel, maakt het tot iets wat niet in de lucht hangt. Het heeft niet maar een zijdelingse verhouding met het Woord van God. Nee, het is er op gebaseerd. De Bijbel ligt eronder als stevig fundament.
Daar heb ik weinig aan aangezien ik die theoloog niet ken. Ik verdiep me momenteel in de aanzet tot de reformatie en begin haast te balen van het idee dat we niet gewoon in de katholieke kerk konden blijven. Ons protest-tant zijn is de aanleiding tot duizenden kerkscheuringen en kerkelijk geharre war over allerhande dingen die niet duidelijk zijn.Misschien kun je wel zeggen dat de bevinding de mystieke kant is van het geloofsleven. Een theoloog als K. Schilder onderscheidde de valse en de ware mystiek.
Dat is getuigenJij geeft ontzettend veel om God, dat wil je aan de wereld om je heen uitdragen. Dat is de bevinding.
De Heere geve wat nodig is en doet ervaren
Gods verborgen omgang vinden, zielen waar zijn vrees in woont, 't heilgeheim wordt aan zijn vrienden, naar Zijn vreeverbond getoond. d'Ogen houd mijn stil gemoed, opwaarts om op God te letten, Hij die trouw is zal mijn voet, voeren uit de boze netten.
Boekenlezer schreef:Raido schreef:Dus eigenlijk is bevinding gewoon een vorm van mystiek... gevoelsgodsdienst waar de predikanten zo voor waarschuwen?
Nee, want het is gebaseerd op het Woord van God, wat zwart op wit staat. Volgens mij kan bevinding niet uitblijven als je serieus naar Gods Woord leeft.
Dat Woord van God, de Bijbel, maakt het tot iets wat niet in de lucht hangt. Het heeft niet maar een zijdelingse verhouding met het Woord van God. Nee, het is er op gebaseerd. De Bijbel ligt eronder als stevig fundament.
Misschien kun je wel zeggen dat de bevinding de mystieke kant is van het geloofsleven. Een theoloog als K. Schilder onderscheidde de valse en de ware mystiek.
Marnix schreef:Boekenlezer schreef:Raido schreef:Dus eigenlijk is bevinding gewoon een vorm van mystiek... gevoelsgodsdienst waar de predikanten zo voor waarschuwen?
Nee, want het is gebaseerd op het Woord van God, wat zwart op wit staat. Volgens mij kan bevinding niet uitblijven als je serieus naar Gods Woord leeft.
Dat Woord van God, de Bijbel, maakt het tot iets wat niet in de lucht hangt. Het heeft niet maar een zijdelingse verhouding met het Woord van God. Nee, het is er op gebaseerd. De Bijbel ligt eronder als stevig fundament.
Misschien kun je wel zeggen dat de bevinding de mystieke kant is van het geloofsleven. Een theoloog als K. Schilder onderscheidde de valse en de ware mystiek.
Is het niet gewoon liefde? Liefde heeft ook een verstandelijke kant en een gevoelskant.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 26 gasten
