Moderator: Moderafo's
Jezus vraagt toch zelf aan mensen: Geloof je? Als je ja zeggen zijn ze behouden. Hij vraagt niet ze een waar geloof hebben.
MissF schreef:Dippie schreef:MissF schreef:Aragorn schreef:Ik begrijp niet waarom jullie nu allemaal zo over Dippie moeten vallen terwijl het al lang bekend is dat je in een aantal kerken belijdenis doet van de leer en niet perse van je persoonlijk geloof. Ook lijkt het me helemaal niet vreemd om te zeggen dat het avondmaal bedoeld is voor 'ware gelovigen'.
Tuurlijk weet ik dat prima!
Ik heb een nogal uitgebreide vriendengroep waarvan zeker de helft zich in de gergem of oud-gergem of gergeminNed bevindt...
Maar mijn punt hierbij is, dat OF mensen amper zelf nadenken over de dingen zoals belijdenis en Avondmaal, maar lekker de dominee en ouders naleven, OF blijven hangen in hun idee over het Avondmaal, terwijl ze drommels goed doorhebben dat het eigenlijk niet echt Bijbel is...
En het Avondmaal is zeker bedoelt voor gelovigen, maar gelovig zijn is echt niet nadat je een prachtig teken of wonder hebt gezien, waardoor God je opeens, pats boem, aanraakte. Het kan zeker zo zijn, maar hoeft helemaal niet! En mensen kunnen erop blijven wachten, tevergeefs, en zien over het hoofd dat God hen allang aangeraakt HEEFT!
Dat bedoelde ik alleen maar
Jezus had het avondmaal ingesteld voor Zijn Kinderen. Waarom zou je dan aan tafel gaan, als je voelt dat je (nog) geen Kind van Hem bent??
Is dat niet het ontheiligen van de tafel?
Bij mij in gemeente is het idd zo dat je aan Zijn Tafel gaat als je een kind van Hem bent,
Maar waar ik me aan stoor is, dat mensen blijven hangen in hun ellendekennis. Is die wel genoeg? Ow hellep, stel toch dat ik te weinig zonden belijdt...
Denk je dat God zo denkt?
Ik geloof dat niet.
Doordat je geloof dat Hij er is voor je, en je Zijn Woord gelooft, zie je 'automatisch' je zonden in.
Hij wacht echt niet tot jij wel genoeg zonden doet en genoeg beleden hebt hoor, echt niet.
Hij is eerder blij, voor zover ik dat als mens kan bepalen als je eerlijk tegen Hem zegt: 'ik weet het niet, wilt U me helpen?'
Ellende, verlossing en dankbaarheid zijn geen strikte volgorde ofzo, die je vast moet houden.
Ik merk heel erg dat het elke dag weer ongeveer samen gaat.
Met Pasen merk ik die verlossing wat extra, en dankbaarheid, op andere dagen kan ik mezelf wel tegen mn kop slaan door mijn ellendekennis.
Het is echt niet zo dat eerst deel 1 afgesloten moet zijn voor de andere delen beginnen...
Johannes 17:9 Ik bid voor hen; Ik bid niet voor de wereld, maar voor degenen, die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn Uw.
Mt 7:14 Want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden.
Mt 20:16 Alzo zullen de laatsten de eersten zijn, en de eersten de laatsten; want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
Mt 22:14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
Mt 9:12 Maar Jezus, zulks horende, zeide tot hen: Die gezond zijn hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Mt 9:13 Doch gaat heen en leert, wat het zij: Ik wil barmhartigheid, en niet offerande; want Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
Mijn predikant verkondigde pas op bijbelse gronden toch dat die volgorde niet heilig is Bovendien mag je die dogmatiek niet gebruiken om je achter te verschuilen en niet tot Jezus te vluchten. (persoonlijk voel ik me trouwens vooral diep ellendig als ik naar een gergem moet 
)
Christus is niet gekomen voor de wereld maar alleen voor de uitverkorenen
Gerdien B. schreef:Hoe verklaar je Johannes1:12, 16, joh 3:16 en zo zo er nog meer teksten dan?Christus is niet gekomen voor de wereld maar alleen voor de uitverkorenen
Jezus is voor Zijn volk gekomen, maar zij hebben Hem niet aangenomen. het gaat hier om het volk Israel, om de Joden die Hem verachten en uit eindelijk zelfs kruisigden. Moet je wel de tekst in de context laten staan.
Dat zegt nog neit dat verder niemand behouden kan worden Joh 3:16
Het bloed van Jezus is genoeg om alle mensen te bekreen. Alleen de mensen willen niet!
De ellendekennis is juist geen obstakel om tot Jezus te komen maar juist een hulp! Het drijft je naar Hem! In de gergem wordt het echter meer en meer als obstakel gebracht, de gergem doet volgens mij een wanhopige poging om de gergem in ned in te halen qua hoeveelheid hindernissen tussen de zondaar en Jezus. rafaell schreef:Je vlucht inderdaad pas naar Jezus als je kennis van je ellende hebt, waarom zou je anders naar Hem vluchten? Als je tot God bid om vergeving en bekering moet je wel kennis van je ellende hebben, anders bid je toch niet oprecht? (als je niet oprecht bid ligt dat aan jezelf)
Dippie schreef:MissF schreef:Dippie schreef:MissF schreef:Aragorn schreef:Ik begrijp niet waarom jullie nu allemaal zo over Dippie moeten vallen terwijl het al lang bekend is dat je in een aantal kerken belijdenis doet van de leer en niet perse van je persoonlijk geloof. Ook lijkt het me helemaal niet vreemd om te zeggen dat het avondmaal bedoeld is voor 'ware gelovigen'.
Tuurlijk weet ik dat prima!
Ik heb een nogal uitgebreide vriendengroep waarvan zeker de helft zich in de gergem of oud-gergem of gergeminNed bevindt...
Maar mijn punt hierbij is, dat OF mensen amper zelf nadenken over de dingen zoals belijdenis en Avondmaal, maar lekker de dominee en ouders naleven, OF blijven hangen in hun idee over het Avondmaal, terwijl ze drommels goed doorhebben dat het eigenlijk niet echt Bijbel is...
En het Avondmaal is zeker bedoelt voor gelovigen, maar gelovig zijn is echt niet nadat je een prachtig teken of wonder hebt gezien, waardoor God je opeens, pats boem, aanraakte. Het kan zeker zo zijn, maar hoeft helemaal niet! En mensen kunnen erop blijven wachten, tevergeefs, en zien over het hoofd dat God hen allang aangeraakt HEEFT!
Dat bedoelde ik alleen maar
Jezus had het avondmaal ingesteld voor Zijn Kinderen. Waarom zou je dan aan tafel gaan, als je voelt dat je (nog) geen Kind van Hem bent??
Is dat niet het ontheiligen van de tafel?
Bij mij in gemeente is het idd zo dat je aan Zijn Tafel gaat als je een kind van Hem bent,
Maar waar ik me aan stoor is, dat mensen blijven hangen in hun ellendekennis. Is die wel genoeg? Ow hellep, stel toch dat ik te weinig zonden belijdt...
Denk je dat God zo denkt?
Ik geloof dat niet.
Doordat je geloof dat Hij er is voor je, en je Zijn Woord gelooft, zie je 'automatisch' je zonden in.
Hij wacht echt niet tot jij wel genoeg zonden doet en genoeg beleden hebt hoor, echt niet.
Hij is eerder blij, voor zover ik dat als mens kan bepalen als je eerlijk tegen Hem zegt: 'ik weet het niet, wilt U me helpen?'
Ellende, verlossing en dankbaarheid zijn geen strikte volgorde ofzo, die je vast moet houden.
Ik merk heel erg dat het elke dag weer ongeveer samen gaat.
Met Pasen merk ik die verlossing wat extra, en dankbaarheid, op andere dagen kan ik mezelf wel tegen mn kop slaan door mijn ellendekennis.
Het is echt niet zo dat eerst deel 1 afgesloten moet zijn voor de andere delen beginnen...
Hoe werkt de Geest? Is dat langs een vast schema zoals we dat verwoord vinden in de HC of is de Heilige Geest daarin vrij? Er staat toch dat de wind blaast waarheen Hij wil?
Het zaligmakend werk van de Geest is in ons aller leven onmisbaar. We worden niet als gelovigen, maar als vijanden van God en de naaste geboren. Dat is al beleden toen je gedoopt werd. Toen klonk al het diep ernstige woord: "Dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het Rijk Gods niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden". De werkelijkheid van deze zaak wordt beleefd als de Heilige Geest het hart opent. Dan krijgen we kennis van onze schuld en verlorenheid, opdat we in die geestelijke nood uitgedreven zouden worden naar de enige Levensbron, bij Wie en in Wie alles te vinden is wat tot het leven en de zaligheid nodig is. Hij verwierf een gerechtigheid, waarmee we voor God kunnen bestaan. Dat wordt helder en duidelijk verwoord in de zondagen van de HC. De volgorde ellende-verlossing-dankbaarheid is niet zonder betekenis. Ze staan in een zekere volgorde. Ze worden na elkaar gekend, maar dat houdt niet in dat Gods kinderen kunnen zeggen dat zij een stuk -bijvoorbeeld de ellende- kunnen afsluiten, omdat ze daarvan nu voldoende kennen. Maar toch, de Heere is een God van orde. Dat zien we in de schepping, dat wordt ook ervaren in de herschepping. De Bijbel spreekt van een heilige orde. Dat mag niet laatdunkend een systeem genoemd worden. De Heilige Schrift spreekt op vele plaatsen van deze door de Catechismus genoemde volgorde. Denk aan de Romeinen brief, aan de Psalmen met name 40, 116, 130, denk aan Hosea 14:3. En deze rij zou gemakkelijk uit te breiden zijn. Laten we niet wijzer zijn dan de Heere, maar op grond van de Schrift belijden -en de Heere geve er de beleving van- dat er een volgorde is in de geloofskennis.
rafaell schreef:In de gergem wordt het echter meer en meer als obstakel gebracht, de gergem doet volgens mij een wanhopige poging om de gergem in ned in te halen qua hoeveelheid hindernissen tussen de zondaar en Jezus.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 59 gasten
