Beste allemaal,
Ik (een medisch student van 20) ben tot voorkort een ongelovig persoon geweest. Ik heb altijd gedacht dat geloven iets voor onzekere mensen was, en dat ik zelf controle heb over mijn leven. Er is echter iets gebeurd wat mij heeft doen nadenken. Ik heb namelijk een medestudente leren kennen die christelijk is, en we zijn verliefd geworden op elkaar. Ik heb hiervoor een paar andere relaties gehad die opzich ook niet verkeerd waren, maar hoe ik me met haar voel is echt onbeschrijfelijk. We zitten op elk gebied helemaal op een lijn. Communicatie en het vertrouwen in elkaar zijn bij ons werkelijk zo geweldig. Het enige wat dus "niet klopt" is dat ik niet gelovig ben. Nu heb ik het gevoel dat het allemaal te mooi is om waar te zijn, dat het meer is dan toeval. Zij heeft het er weleens over dat het wellicht een teken van Hem is om mij te laten zien dat geloven het juiste pad is voor mij. Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer bezig ben met me verdiepen in het christendom. Ik denk dat ik het heel prettig zou vinden als wij ook het geloof konden delen...
Wat denken jullie hiervan? Heeft een van jullie ooit een soortgelijke ervaring gehad? Hoop het snel te lezen.
Groetjes