Gerdien B. schreef:Als je niet zeker mag weten dat je een kind van God bent, dan snap ik dat je geen belijdenis doet.
Hier ben ik het niet mee eens. Ik weet wel dat je "eigenlijk" geen belijdenis KAN doen, als je niet zeker mag weten of je een Kind van God bent of als je zeker weet dat je dat niet bent. Als je de vragen leest, moet je jezelf afvragen of je daar dan echt "ja" op kan zeggen, en dat kan niet als je niet bekeerd bent. Maar belijdenis doen ben je ook verplicht! En daarom moet je het doen! Bij ons in de kerk (Ger.Gem) vinden ze het vaak een verkeerde uitdrukking als je zegt dat je pas Belijdenis gaat doen als je er aan toe bent. Maar toch voel ik dat ik het pas kan doen dat ik er aan toe ben. Vorig jaar was ik er zeker nog niet aan toe. Er waren teveel dingen gebeurd in een korte periode waardoor mn geloof ook erg zwak aan de ene kant werd, en aan de andere kant wilde ik God echt leren kennen en dat zocht ik in de evangelische sferen. Op dat moment kon ik dus geen belijdenis doen in mijn gemeente. Nu denk ik er anders over. Het jaar is wat rustiger geworden en ik heb er nog over na kunnen denken en nu voel ik wel dat ik er aan toe ben. Maar die keuze is wel een moeilijke keuze, vind ik. Want wat moet ik allemaal aan mezelf gaan veranderen nu? Je moet eigenlijk blijven wie je bent, maar toch vraag ik me nu bij veel dingen af of ik het wel kan doen, nu ik de keuze heb gemaakt om volgend jaar belijdenis te doen. Kheb al mn rotzooi van muziek van mn pc afgegooid, dat is iig de eerste stap. Kben nu nog aan het nadenken wat ik meer kan veranderen aan mezelf. Kben het afgelopen weekend bij twee belijdenis diensten geweest, van mn schoonzusje as en van mn vriend en mn andere schoonzusje as. Hierdoor werd ik voor mezelf ook wel weer wat sterker gemaakt in mn keuze, want ik voelde wel dat ik het nu WEL wil. Niet omdat ik de leeftijd heb, maar wel dat ik voormezelf de leeftijd heb waarop ik mijn verantwoording op mezelf kan en wil leggen.
Bij ons in de kerk is het niet de gewoonte om, als je belijdenis hebt gedaan, aan Tafel te gaan. Je hebt dan wel het kerkelijk recht gekregen om aan te gaan, maar als je belijdenis hebt gedaan, wil dat niet zeggen dat al je zonden zijn vergeven. Alhoewel dat eigenlijk wel in de vragen staat en je dat dus eigenlijk wel beleid. Daar heb ik nog wel moeite mee, want dan kan ik nog geen belijdenis doen, niet trouwen en ook niet dopen.
Om nog heel even op Debora terug te komen, hoe kan je beloven bij de doop om je kinderen godzalig op te voeden en hun de leer van de kerk waar je lid van bent, toe te brengen, terwijl je dat zelf niet kan?
En waarom zou je je huwelijk kerkelijk willen bevestigen, als je zelf de leer van je kerk niet aan kan nemen en voor de waarheid houdt? Waarom wil je dan kerkelijk bevestigd worden?
