Assus2 schreef:Aragorn schreef:
Ik ben mij daar zeker van bewust, en daarom vind ik het ook een beetje een farce om te zeggen dat het wel 'mag' als je altijd bij elkaar blijft. Echter, dat geldt voor een huwelijk natuurlijk ook. Dat blijkt in 1 op de 3 gevallen een schijnzekerheid te zijn.De meeste van die stellen die elkaar bekend hebben voor het huwelijk hebben elkaar ongetwijfeld -al dan niet met zwoele blik- beloofd bij elkaar te blijven na de bekenning
Ik niet hoor.
Niets beloofd en toch gedaan? Wat een boef ben jij...
Volgens mijn principes is dat niet erg, aangezien ik nooit gezegd heb dat het eeuwig bij elkaar blijven een voorwaarde moet zijn om seks te kunnen hebben.
Over die 1 op de 3, daar heb je een moeilijk punt wat waar lijkt te zijn. Ik ga iets gevaarlijks zeggen: ik denk dat in de christelijke huwelijken waarvoor geldt: 1) ze hebben goed uit de doppen gekeken voor het huwelijk, 2) beide hebben een levend geloof, en delen hun moeilijkheden/strijd/twijfel met elkaar en God, een veel kleiner percentage uit elkaar zal gaan. Wellicht wordt er tegenwoordig niet (genoeg) gevochten om bij elkaar te blijven, men gaat niet in therapie, kiest snel voor het eigen geluk ondanks bijv. het hebben van jonge kinderen, men volgt de trend etc. Hiermee wil ik zeker niet generaliseren, en daarnaast is het redelijk offtopic.
Het is inderdaad gevaarlijk wat je zegt, maar ik neig er naar je in zekere zin gelijk te geven. Vooral als je kinderen hebt denk ik dat er een zware verantwoordelijkheid op je rust om er zoveel mogelijk iets van te blijven maken. Aan de andere kant lijkt het me ook niet goed om bij elkaar te blijven als dit betekent dat er een constante sfeer van onenigheid heerst.
Wat ik wil zeggen:
Volgens mij -en in mijn optiek volgt de Bijbel mij hierin- is er dus een groot verschil tussen seks in verkering en seks in een huwelijk, hetgeen ook mijn mening dat seks in een huwelijk 'veiliger' is, verklaart.
Daar heb je in zoverre gelijk in, dat seks binnen een huwelijk in de meeste gevallen ook seks binnen een veilige en duurzame relatie is. Het huwelijk als maatschappelijk instituut heeft voor mij echter niet zo'n zwaarwegende betekenis als hoe ik samen met mijn vriendin m'n relatie beleef.
1. God eist trouw; verkering (en samenwonen, maar daar is wellicht al een ander topic over) is niet een relatievorm waar je de deur van een mogelijk uit-elkaar-gaan dicht hebt gegooid. Trouwen is dit -in zijn kernachtigste vorm- wel
Toch is er een verschil tussen ontrouw en een relatie beëindigen.
2. Als we seks hebben, hebben we in Gods ogen een totaalrelatie, zijn we getrouwd (daarover zijn we het toch eens geloof ik). God vraagt ons om het publiek/de gemeente bij die feestelijkheid te betrekken. Ook de familie, wellicht past 'Eer uw vader en moeder' ook in deze context, betrekken we hen erbij?
Maximale duidelijkheid naar je omgeving, ook d.m.v. getuigen die je op je belofte kunnen wijzen als je totaalrelatie op de klippen dreigt te lopen. Een officieel getekend 'verbond' (God vergelijkt Zijn relatie met Israel vaak met een huwelijk, een verbond). Wie wijst je daarop, en/of helpt je je relatie te redden als je als je niet getrouwd bent maar op je studentenkamertje de lakens met elkaar deelt?
Met dit argument kan ik erg weinig. Het grote publiek heeft bijzonder weinig met te maken met het feit of ik überhaupt een relatie heb. Als het gaat over helpen bij eventuele problemen in de relatie weten de mensen die daar werkelijk toe in staat zijn (lees: intieme vrienden) ook allang of het een 'totaalrelatie' of niet is.
4. Wat zou God ervan vinden dat een stelletje het krijgen van een kind een ramp zou vinden..., terwijl ze een totaalrelatie hebben?
Tja, wat betreft het krijgen van kinderen geloof ik dat de omstandigheden daar geschikt voor moeten zijn, iets wat ook niet op elk moment in een huwelijk het geval is.
PS het kwooten wil niet echt lukken en de uitleg is niet bereikbaar, hoe mot dat?
Code: Selecteer alles
[quote]Zo.[/quote]
Overigens heb ik niets tegen wachten met seks tot het huwelijk, maar voor mij persoonlijk voelt het niet goed en natuurlijk om elkaar dat te onthouden als je op een bepaald punt in je relatie aanbeland bent. Ik zie ook niet zo'n principieel verschil tussen zoenen en andere wel (vhh)geaccepteerde vormen van seksuele omgang en het bekennen zelf, vandaar ook mijn hierboven vermelde 3-deling. Wat vind jij van de spagaat die ik meen op te merken?
Maar er is wel verschil tussen een relatie die geen zin meer blijkt te hebben en overspel, dat zul je zelf ook wel begrijpen.
